 |
| Mittal Patel meets Pravinabaa and her son Jaydip |
We saw boards reading “Rangilu Rajkot” (Colorful Rajkot) displayed in manyplaces across the city. Reading them engulfs our hearts with joy.
In this colorful Rajkot, our volunteer Kanubhai took us to the home of Pravinabaa. The house was neat and clean, but there lingered an air of heaviness within. Pravinabaa lives there with her son, Jaydeep.
Jaydeep is differently abled. Pravinabaa is his stepmother, but she loves him immensely. She said, “When I first came into this home after marriage, Jaydeep used to release his excrement and urine in his bed and rumpled them. But with patience, I taught him everything. These days, he is my support.”
Her worry, however, is what will happen to Jaydeep after she is gone. An unspoken fear lingers in her heart. She said, “After I pass away, people may place him in the Ashram. I am afraid of how he will survive there.”
While speaking about herself and Jaydeep, her eyes kept welling up with tears. We told her, “Baa, don’t bother. God leads everybody to the proper desired path.”
She replied, “I have deep faith in Him. It is He who has sent you. Otherwise, I am no longer able to manage. I was worried about food, but now that you are here, I have no longer any worries.” Every month, we provide Pravinabaa and Jaydeep with enough groceries so they can eat well.
The government provides her with a pension, which allows her to buy vegetables and milk. However, due to health problems, her monthly medicines cost about 400–500 rupees. She said, “Please do something about this, if you can.” Yet, there was no trace of lust in her asking for or demanding more or extra.
We keep providing comforts to elders like her and other families with the help of the well-wishers associated with VSSM. Every month, groceries are provided to more than 750 older, senior citizens. We pray that God may make us instrumental in the well-being of many more!!
રંગીલુ રાજકોટ એવા બોર્ડ રાજકોટ સીટીની વચમાં ઘણી જગ્યાએ મારેલા જોયા. આનંદ થાય આ વાંચીને. આ રંગીલા રોજકોટમાં અમારા કાર્યકર કનુભાઈ અમને પ્રવિણાબાના ઘરે લઈ ગયા. સાફસુથરુ ઘર પણ ઘરમાં એક ઉદાસીનતા.
પ્રવિણાબા અને એમનો દિકરો જયદીપ એમાં રહે.જયદીપભાઈ દિવ્યાંગ. પ્રવિણાબા એમના નવી મા. પણ બાને જયદીપભાઈ પર ભારે પ્રેમ. બા કહે, “લગ્ન કરીને મને લાવ્યા ત્યારે તો જયદીપ ગોદડામાં ઝાડો, પેશાબ કરી નાખે ને પાછો એને ફેંદી નાખે. પણ મે ધીરજથી એને બધુ શીખવ્યુ. હાલ મારો એ આશરો.”
બાને ચિંતા એમના ગયા પછી જયદીપભાઈની. એ કહે, “મારા ગયા પછી આને કોઈ આશ્રમમાં લોકો મુકી આવશે. ત્યાં એને કેમ ફાવશે?.” બાની આંખો પોતાની ને જયદીપભાઈની વાત કરતા કરતા વારે વારે ભીની થઈ જતી. અમે કહ્યું, “બા ચિંતા ન કરો. ઈશ્વર સૌ માટે રસ્તા કરે.” બાએ કહ્યું, “એનો ભરોષો ભારે. એણે જ તમને મોકલ્યા. નહીં તો મારાથી હવે કામ નથી થતું. ખાવા પીવાની ચિંતા હતી પણ તમે આવ્યા તે મને એ ચિંતા ટળી.” અમે દર મહિને બા અને જયદીપભાઈ પેટ ભરીને ખાઈ શકે તેટલું રાશન આપીયે.
સરકાર એમને પેન્શન આપે તે એમાંથી શાક અને દૂધના પૈસા નીકળે. બા ને હવે તબીયતમાં કાંઈક તકલીફ છે તે મહિનાની 400 -500 ની દવા થાય છે. એમણે કહ્યું, “આનું કાંઈક થાય તો કરજો.” આમ માંગવાની કે વધારે કશું આપી દો એવી ભાવના બાની જરાય નહીં. આવા વડિલોને – પરિવારોને સાતા આપવાનું કાર્ય VSSM સાથે સંકળાયેલા સ્વજનો મારફત કરીએ. દર મહિને 750થી વધુ બા-દાદાઓને રાશન આપવાનું કરી રહ્યા છીએ. ઈશ્વર અનેકોના શુભમાં નિમિત્ત બનાવે તેવી પ્રાર્થના...
 |
| Mittal Patel shares heartfelt moment with Pravinabaa |
 |
| Mittal Patel listens to Ptavinabaa and meets Jaydip |
 |
| Mittal Patel meets Pravinabaa and jaydip to whom vssm gives monthly ration kit |
No comments:
Post a Comment