VSSM's loving bond with kakar village makes the deepening of second lake possible...

Water Management Site

The huge Fulvadi settlement brings me frequently to Kakar . The village has treated this nomadic tribe well.

Water Management site

Once while I was there the village sarpanch came to meet me and speak about deepening of the village lake in Kakar. We agreed and deepened one of the lakes. Fortunately, soon after the lake was deepened it got filled with the waters from Narmada. The lake did remain filled with water for a long time, resulting in the rising of the groundwater tables. The villagers could comprehend the benefit of this effort. Now they have come up with a request of deepening the second lake in the village.

The lake we were shown was almost non-existent. Looked more of a puddle than a lake. But the village map and official documents did mention that it was a lake.

Ongoing lake deepening work

It was decided to deepen the lake according to VSSM’s protocol. The excavated mud had to be lifted by the community. The JCB expenses are supported by donations made by VSSM’s well-wishers. There was government support too. As seen in the pictures, the work has begun.

The first deepened lake that has received Narmada waters
last year

Watching the neatly lined up tractors waiting for their turn to be filled up with soil does spark a sense of cheer within, not long ago there was a time when no one was willing to initiate the water conservation works in their village. It should be noted that the topsoil of the lake is useless and villagers are not willing to allow the tractors to be unloaded near their farms.

As a community, we have forgotten to take care of our water resources. We thought it was ok to keep sink borewells and keep drawing water from underneath. It might have been the only option but to be able to continue taking water from the ground we do need to replenish it. The lakes were crucial for the health of our underground reservoirs. Hope we understand the need to replenish and recharge our groundwater resources or else we should be prepared for worst times.

The last image is of the first deepened lake that had received Narmada waters last year. 

કાકરગામમાં ફૂલવાદી પરીવારોના વસવાટના લીધે અવાર નવાર ગામમાં જવાનું થાય..

ગામનો ફૂલવાદીઓ માથે મીઠો હાથ..

એક દિવસ ગામના સરપંચે આવીને તમે તળાવો ઊંડા કરવાનું કામ કરો તે અમારા ગામનું તળાવ પણ ઊંડુ કરોની વાત કરી. અમે ગામતળાવ ઊંડુ કર્યું. નસીબ સારા તે આ તળાવ ગળાયા પછી નર્મદાનું પાણી એમાં નંખાયું. પાણી સતત ભરાયા રહેવાના કારણે ગામના પાણીના તળ ઉપર આવ્યા. લોકોને ફાયદો દેખાયો..

હવે વાત આવી ગામમાં આવેલા બીજા તળાવને ગાળવાની..

ગામે એ તળાવ બતાવ્યું પણ સરકારી કાગળ પર તળાવ બાકી તળાવ જેવું હતું જ નહીં. ખાબોચિયું જ જણાય..

અમે તળાવ ગળાવવાનું નક્કી કર્યું અને માટી ઉપાડવાની શરત ગામે કબૂલ રાખી..

સરકારના સૂજલામ સુફલામ અભિયાનમાં અંતર્ગત લોકભાગીદારી થકી આ તળાવ ઊંડુ કરવાનું નક્કી કર્યું. સરકારનો ફાળો ઉપરાંત સંસ્થા સાથે સંકળાયેલા શુભેચ્છકોએ પણ આર્થિક મદદ કરી અને તળાવ ગાળવાનું શરૃ કર્યું.. જે ફોટોમાં દેખાય છે..

એક વખત હતો તળાવ ગળાવવા કોઈ રાજી નહોતું.. આવામાં માટી ઉપાડવાની વાત તો ક્યાં આવે..

આજે માટી માટે ટ્રેક્ટરની લાઈનો જોવું ત્યારે રાજી થવાય છે.. (આ વિસ્તારમાં તળાવમાં ફળદ્રુપ માટી મોટાભાગે નથી નીકળતી સ્થાનીક ભાષામાં રેફડો કહેવાય એ નીકળે)

તળાવોની જાળવણી કરવાનું આપણે ભૂલ્યા છીએ.. બોરવેલનું શરણું આપણે લીધુ છે સંજોગો મુજબ બોરવેલ જરૃરી હતા. પણ બોરવેલમાં પાણી આવે એ માટે પણ તળાવો ગળાય એ જરૃરી. પાણી તળાવો થકી જ ભૂગર્ભમાં ઊતરશે અને તળ રીચાર્જ થશે...

દરેક ગામ પાણીની મહત્તા સમજે નહીં તો આવનારો વખત વધારે કપરો આવશે.

છેલ્લી તસ્વીર પહેલા ખોદાવામા એ તળાવની છે. જયા નર્મદાનુ પાણી ભરવામા આવ્યુ હતુ.

#Savewater #Savetheplanet

VSSM initiated the lake deepening work in various villages of Banaskantha...

Water Management site

Ongoing lake deepening work

The news around the Coronavirus has roared so much for all these days that even whilst we are at the peak of summer there is no news on water shortages yet. It looks like we have forgotten about this crisis looming at a distance. Contained within the boundaries of their home, the media too has missed noticing it. Otherwise, during normal times around this period, half the news leading dailies carry are on the water scarcities and crisis.

Monsoon is just a month away. If we do not gear up and make plans for conserving the rainwater we are signing up for some grave living conditions. Hence, it is important to act before it is too late.

Lake deepening work

Thus, with the support of our well-wishing donors and participation from the local community, we began the lake deepening works in Banaskantha under Sujlam Sufalam Scheme by government. Deepda, Khorda, Lavana, Aakoli, Indramana, Dhrechana, Makhanu are the villages where the works have begun.

I urge you all to gear up and act to retain the waters that fall from the sky in your village and your farms by repairing the traditional water sources…

Images of VSSM initiated works in progress in various villages.

Lake deepening work

કોરોનાની બૂમ એવડી મોટી હતી કે,

બળબળતો મે મહિનો આવી ગયો તોય આપણે પાણીની બૂમો ના પાડી.

બોલ ભૂલી જ ગયા. મૂળ તો ઘરમાં હતા એટલે ને ક્યાંક આ વખતે મિડીયાનું પણ આના ઉપર વધુ ધ્યાન નથી ગયું.

બાકી આ સમયે તો છાપામાં પણ પચાસ ટકા ખબરો પાણી નથી ની જ છપાય..

ચોમાસું બેસવામાં હવે મહિનો વાર છે..

વરસાદ વરસે અને અનું પાણી સંગ્રહવાનું નહીં કરીએ તો ભવિષ્યમાં બીજી તકલીફો મો વકાસીને ઊભી થઈ જશે..

એટલે પાણી પહેલાં પાળ બાંધીએ..

અમે બનાસકાંઠામાં અમારા પ્રિયજનોની મદદથી, સરકારની સુજલામ સુફલામ યોજનાની તેમજ ગામલોકોની ભાગીદારીથી તળાવ ગાળવાનું આરંભી દીધું છે..

દીપડા, ખોરડા, લવાણા, આકોલી, ઈન્દ્રમણા, ધ્રેચાણા, મખાણુંમાં તળાવોના કામ ચાલુ કરી દીધા છે.

તમે પણ સજ્જ થાવ અને ગામનું પાણી ગામમાં અને સીમનું સીમમાં એ ભાવ સાથે આપણા પરંપરાગત જલસ્ત્રોતો સરખા કરવાનું કરો...

VSSM દ્વારા વિવિધ ગામોમાં થઈ રહેલા કામોની તસવીર..

-- 

Mittal Patel requested relief package for nomadic communities who earn by performing theatrics and acrobatics...

Mittal Patel with Bhavaiya artist

Corona, at least for now,  has changed the way we function socially. 

The restrictions on public meetings and gatherings, fetes and celebrations are a new normal. The funerals too do not allow gathering of more than a few individuals.

 The livelihoods of folk artists from the nomadic communities who earn their living through their performances have been impacted as a result of these restrictions. The Bhavaiya, the Nats attract crowds whenever they host performances. The current situation cannot allow gatherings of this magnitude. I began receiving calls from individuals of Bhavaiya, Nat and Turi communities.

Mittal Patel have written to the
government

“Ben, we cannot step out. Summers are our season for performing, it is when we have our performances in the villages. Instead of performing, we are required to stay at home for our safety. How will we survive if we have to stay at home?” Kanubhai Bhavaia (Vyas) from Bala shared his turmoil. “We have no inheritance, we have no land handed over to us by our ancestors. Government has given relief packages to farmers, what about us, can’t they do something for us?” he continued.

Kanubhia is right. This needed to be brought to the government’s attention and I have done that. It would be great if folk artists were given some kind of assistance from the government.

The letter we have written to the government is shared here for reference….

Nat artist

કોરોનાએ સમાજિક વ્યવહારની પરિભાષા બદલી નાખી..

જાહેર સમારંભો, મેળાવડા બધુ જ બંધ થઈ ગયું. એ એટલે સુધી કે આપણું પ્રિયજન આ દુનિયામાંથી જાય ત્યારે એને વળાવવા પણ 15-20 થી વધુ સંખ્યામાં ન જઈ શકીએ..

Bhavaiya artists during their performance

આવામાં મનોરંજનના પરંપરાગત માધ્યમો થકી પેટિયું રળનાર કલાકારોની દશા માઠી થઈ છે.

ભવાઈ કે અંગકસરતના ખેલ જ્યાં થાય ત્યાં માણસો ભેગા થાય. જે હાલની સ્થિતિમાં શક્ય નથી..

ભવાયા, નટ અને તુરી સમાજના આવા કલાકારોના ફોન આવ્યા. બાળાના કનુભાઈ ભવાયા(વ્યાસે) કહ્યું,

'બેન ક્યાંય બારા નીહરાતું નથી. ઉનાળો અમારી સીઝન કેહવાય. રાતના ગામોમાં જઈને ભવાઈ ભજવતા એની જગ્યાએ સુરક્ષીત રહેવા ઘરમાં છીએ.. પણ આમ ઘરમાં બેઠે બેઠે જીવાશે કેમના?

અમારા બાપ દાદા પાસે જમી - જાગીર નથી.. સરકાર ખેડૂતો હાટુ રાહત પેકેજ જાહેર કરે એમ અમારી હાટુ નો કરી હકે?'

કનુભાઈની વાત સાચી હતી. સરકારમાં આ મુદ્દે રજૂઆત તો ચોક્કસ કરી શકાય જે મે કરી..

લોકકલાકારોને રાહત મળે તેવું કાંઈક થાય તો ઉત્તમ...

ફોટો સૂચક છે. બાકી સરકારમાં કરેલી રજૂઆતનો પત્ર સમજવા ખાતર જ મુક્યો છે...

The show must go on...VSSM starts new season of Water Management...

Meeting with the villagers of Waghpura 

 How long can one survive without air?  A few seconds maybe !! And without water? Maybe for a few hours!  And yet we undervalue both these resources.

VSSM initiated deepening village lakes in Banaskantha

 We save money, to help us sustain during a crisis or special needs. I reckon all of you would agree if I claimed that our underground water reserves are like our savings. Meaning they have to be reached out for only in case of dire need and stop drawing from these reserves once we have other options available. However, we have failed to do that. We kept using our groundwater reserves without responsibly giving back what was taken from nature’s reserves. Despite crippling water crisis, we have never felt the need to save water.  Rainwater is the only source of fresh water and we have not considered it necessary to catch and conserve it. According to a study by 2080, we shall run out of drinking water. It is time we wake up to the looming crisis. Water is the biggest threat there is.

Ongoing lake deepening work

VSSM initiated deepening village lakes in Banaskantha but just deepening the lakes is not going to be enough. Farmers will have to build farm ponds and plan the slop in such a way that rain waters from the village are captured in these reservoirs. If planned well the water tables in this region will begin to rise.

Lavana Water Management site

 The COVID19 crisis has impacted our water conservation works, we had to delay the beginning of this year’s works. Nonetheless, we are confident about excavating at least 25 lakes this year. The leadership of Banaskantha’s Lavana and Makhanu village is aware and proactive hence, the works there have already begun (as seen in the pictures).  We have had a meeting in Waghpura too and more were in planned, but the lockdown has crippled our movement.  According to our work protocol, we only begin work in the village after a proper briefing of the initiative.

I am grateful for the insights of our respected Rashminbhai, who made us pay attention to the water crisis and pushed me into working on the issue. It should be noted that the entire water conservation initiative functions under the guidance of Shri Rashminbhai.

 If we do not act now ‘WATER-WATER EVERYWHERE, NOT A DROP TO DRINK’ will soon be a reality.

 પાણી..

હવા વગર થોડી સેન્કડો જીવી શકાય..જ્યારે પાણી વગર કેટલાક કલાકો..

આપણે કમાણીનો અમુક ભાગ બચત તરીકે જુદો મૂકીએ.. મૂળ તો તકલીફ અથવા પ્રસંગોમાં એ પૈસો કામ આવે..

ત્રેવડ એ ત્રીજો ભાઈ કહેવાય, એવું નાનપણથી આપણને મા- બાપ શીખવે..

ભૂગર્ભજળ એ બેંકમાં મૂકેલી આપણી બચત જેવું.. એને રોજ ન વપરાય ખાલી જઈ જાય. કોઈ આરો ન હોય ત્યારે એનો ઉપયોગ કરાય અને જેવી સગવડ થાય પાછી બચત કરવાનું કરવું પડે..

પણ આપણે એમ કરતા નથી. ભૂગર્ભજળ ને બસ કાઢે જઈએ પાછુ આપવાનું તો કરીએ જ નહીં..

મીઠા પાણીનો સૌથી મોટો સ્ત્રોત વરસાદ.. આપણે એ વરસાદના ટીપે ટીપાને બચાવવું જોઈએ.. પણ આપણે ઊણા ઉતર્યા છે.

એક સમાચાર પ્રમાણે આજ સ્થિતિ રહી તો 2080 સુધીમાં પીવાનું પાણી પણ નહીં બચે...

માટે જાગવાનો વખતઆવી ગયો છે..

અમે બનાસકાંઠામાં તળાવો ઊંડા કરવાનું આરંભ્યું છે. પણ ફક્ત ગામના તળાવો ગાળે ચાલશે નહીં... ખેડૂતો પોતાના ખેતરમાં પણ ખેતતલાવડી બનાવે.

આ તળાવ અને ખેતતલાવડીમાં એવો ઢોળાવ આપે કે વરસાદનું બધું પાણી વહીને એમાં ભરાય..

બે - પાંચ વર્ષે એ વિસ્તારના ભૂગર્ભ જળના તળ ઊંચા આવવા માંડશે..

આ વર્ષે કોરોનાના લીધે તળાવ ગળાવવાનું કામ થોડું મોડેથી શરૃ કર્યું છતાં 25 તળાવો ગાળી નાખીશું..

બનાસકાંઠાના લવાણા અને મખાણું બેય ગામના સરપંચ જાગૃત.. આ ગામોમાં થઈ રહેલું કામ ફોટોમાં જોઈ શકાય છે.

મીટીંગ અમે વાઘપુરા ગામમાં કરેલી. હમણાં તો બેઠકો માટે નથી જવાતું.. કોરોનાએ પગમાં બેડીઓ બાંધી દીધી છે..

પણ ગામલોકો સાથેનો એ વાર્તાલાપ યાદ કરુ છુ. એક સમજણ આપ્યા પછી પાણીનું કામ શરૃ કરવાની VSSMની પરંપરા..

આદરણીય રશ્મીનભાઈ જેમણે પાણીના કામોમાં મને વાળી જેમના માર્ગદર્શન હેઠળ અમે આ કાર્ય કરીએ.. આપનો આભાર તમે બહુ મોટુ કામ અમને સમજાવી દીધું.

પાણી ફક્ત મનુષ્ય માટે નહીં પણ સમગ્ર જીવ સૃષ્ટિ માટે જરૃરી...

#MittalPatel #VSSM 

Kiara and Pihu's invaluable contributuon...

The nomadic families received their ration kits

A couple of days back, Chainikaben called from Mumbai. Pihu, her daughter happened to watch the vlog on our work during the COVID crisis. Pihu is the same age as my daughter Kiara. After listening to the talk she conveyed her desire to make a  contribution to VSSM.

The nomadic families received their ration kits

Kiara too has been overhearing my conversions with the leaders from settlements who call me all through the day asking for ration. “Ma, these people really don’t have anything to eat?” she asked one day. I shared some images and videos with her. “How can I help them, Ma?” she had asked.

 Both these daughters are way too small to earn for themselves. But they do have a piggy bank where they drop their daily saving. 

 Furthermore, both of them donated their savings to VSSM, their very first contribution for a cause.

The contribution by Pihu and Kiara was used to provide ration kits to families residing at Rethal village near Ahmedabad.

The current living condition of nomadic families

 The reason for this post is to share the need to inculcate empathy in children from a very early age.  Are we instilling the right values in our children? We mould them, educate them to earn in thousands and lacs but do we teach them to share part of that earning with those in need? Are we raising them to become socially responsible humans?

Since the kits were from Pihu and Kiara’s contribution I personally went to distribute the kits in  the community. 

મુંબઈથી ચૈનીકાબેનને ફોન આવ્યો. તેમની દીકરી પીહુએ વિચરતી જાતિઓ સાથે કરેલા કામોના અનુભવો અંગેના વિડીયો સાંભળ્યા.

પીહુ મારી કિઆરા જેવડી. એણે વાત સાંભળીને મારે પણ કશુંક આપવું છે એવું ચૈનિકાબહેનને કહ્યું.

મારી કિઆરા પણ રોજ વિવિધ વસાહતોમાંથી મારા પર આવતા ફોન સાંભળે. લોકો ખાવાનું નથીની રાવ કરતા. એક દિવસ એણે કહ્યું, તે મા સાચ્ચે આ લોકો પાસે ખાવા નથી? મે ફોટો અને વિડીયો બતાવ્યા અને એણે કહ્યું, હું આ લોકોને શું આપી શકુ મા?

બંને દીકરીઓ નાની. એ તો ક્યાંથી કમાય?

પણ એમના ગલ્લામાં એમની નાની બચત ખરી.

પીહુ અને કિઆરાએ એમની બચત VSSMમાં આપી.

દીકરીઓનું પહેલું અનુદાન..

સાણંદ પાસેના રેથળ ગામમાં રહેતા પરિવારોને આ અનુદાનમાંથી રાશન આપ્યું.

આ પોસ્ટ બાળકોને કેવા સંસ્કાર આપી શકીએ એ માટે ખાસ લખી છે. કોઈની મહત્તા સાબિત કરવા માટે નહીં..

લાખો કમાવવાનું આપણે બાળકોને રોજ શીખવીએ પણ એ કમાણીનો અમુક ભાગ સમાજ માટે કાઢવાનું સમાજ વિજ્ઞાન બાળકોને્ શીખવીએ છીએ?

પ્રશ્ન વિષે વિચારજો જરૃર....

પીહુ અને કિઆરા બેય વહાલા એટલે એમણે આપેલું સુખ વહેંચવા જાતે જ વસાહતમાં ગઈ...

#MittalPatel #VSSM

Team efforts make feeding thousands possible...

An old picture of VSSM team 

“Congratulations, you did a splendid job of bringing ration kits at the doorsteps of the deprived and marginalized families!!” many of you called us up to commend us on our efforts to provide ration to our vast family of nomads. Thank you all for the warmth and support.

Nonetheless, this would not have been possible without the hard work of a committed team. VSSM is blessed to have a team to be proud of. Whilst people had to avoid stepping out of the house, the members of our team embraced the virus scare and extreme heat to bring happiness to the families in despair.

 Our Harshad fell ill after being overtly stressed of never-ending work. He needed to be hospitalised. Three days later he was out of the hospital and back to work.

“Ben, there is a COVID positive case in this village where I have to go for distributing kits. I am afraid,” Ishwar tells me one day. “Take care, maintain distance, we are with you!” I told him. Ishwar gathered strength, distributed the kits and returned home safe.

 Ramesh was unwell but he efficiently planned the distribution jobs.

 Naran included other marginalised families along with our families.

 Kanubhai, Tohid and Rizwan worked constantly and tirelessly in two districts.

 Shankarbhai and Mohanbhai poured their hearts out.

Paresh, Mahesh, Ilaben, Madhuben, Shardaben, Pravin, Rajnibhai, Chayaben worked endlessly, from early morning until late at night they travelled to reach hungry families. Never did they care about their hunger.

Kanubhai portered the heavy kits into the trucks.

Jayantibhai brought ration kits to the families in Ahmedabad so what if his wife pleaded and shouted at him to not leave the house. “My work needs me right now!” he would reply.

Along with this determined team we had the very committed leaders Balubhai, Lalitbhai, Kanubhai, Umarbhai, Pratap, Jeevabhai from the people’s association we have inspired and formed. They provided us with strength when we needed.

Linesh, Prajakta, Kajal, Jitu, Amiben, Keya, Palak, Kirtan, Bharat, Sachin, Nisha, Nitin, Prakash, Swati from our Ahmedabad office mobilised the efforts.

Maulik provided constant guidance during this entire endeavour. 

 Of course, as always there was a stamp of approval and support from our Trustees and financial assistance from our well-wishing patrons and friends.

 All of these together helped us provide ration kits to thousands of vulnerable families on the verge of hunger and starvation.

My Pranams to all of you!!

That’s an old picture of our team I have shared here, as a family we have grown in size now!!

 'કોરોનાની મહામારીમાં વંચિતોને રાશન પહોંચાડવાનું સુંદર કાર્ય તમે કર્યું. અભીનંદન...'

આવું કહેતા ઘણા લોકોના ફોન અને સંદેશા આવ્યા. આપ સૌની લાગણીને પ્રણામ.

પણ એક મજબૂત ટીમ વગર કોઈ દરેક કોઈ કાર્ય સફળ થતું નથી.

આવી મજબૂત ટીમ અમારી પાસે છે. લોકો ઘરમાંથી બહાર નીકળવાનું ટાળતા એ વખતે vssm ટીમના મજબૂત સાથીદારો બળબળતા તાપમાં લોકોને સુખ વહેંચવા ફરી રહ્યા હતા.

અમારો હર્ષદ સતત દોડાદોડાની લીધે બિમાર પડ્યો. હોસ્પીટલમાં દાખલ કરવો પડ્યો. ત્રણ દિવસ પછી હોસ્પીટલમાંથી રજા આપીને ચોથા દિવસે એ પાછો ફીલ્ડમાં લાગી ગયો.

ઈશ્વરે કહ્યું બેન, આ ગામમાં કીટ આપવાનું નારણભાઈએ કહ્યું, પણ અહીંયા કોરાના પોઝીટીવના કેસ છે. મને બીક લાગે છે. અને મે કહ્યું, તુ ધ્યાન રાખજે એક અંતર રાખીને કીટ આપવાની તો તને કાંઈ નહીં થાય. અમે છીએ તારી સાથે અને ઈશ્વર હીંમતથી કીટ આપીને આવી ગયો.

રમેશની તબીયત નાદુરસ્ત પણ સુંદર આયોજન સાથે એણે કાર્ય કર્યું. નારણે બનાસકાંઠામાં રહેતા અન્ય સ્વજનોને પણ વંચિતો સાથે જોડ્યા.

તો કનુભાઈ, તોહીદ અને રીઝવાને બે જિલ્લામાં સખત દોડાદોડી કરી.

શંકરભાઈ, મોહનભાઈએ તો હૃદય ઠાલવી દીધું.

આવું જ પરેશ, મહેશ, ઈલાબહેન, મધુબહેન, શારદાબહેન, પ્રવિણ, રજનીભાઈ, છાયાબહેને કર્યું. રાતના મોડે સુધી સતત વસાહતોમાં એ ભૂખ્યા લોકોને રાશન આપવા પોતે ભૂખ વેઠીને ફર્યા.

કનુભાઈએ તો વજનવાળી ભારેભરખમ કીટ પોતાના ખભે ઉપાડી ગાડીઓ ભરાવી..

જયંતીભાઈ અમદાવાદમાં રાશન પહોંચાડવાનું કર્યું. પત્ની લલીતાબહેન ના જાવની બૂમો પાડે પણ એ કહે, અત્યારે જ મારુ કામ છે...

આવી મજબૂત ટીમને અમારા લોકસંગઠનના પ્રહરી એવા બલુભાઈ, લલીતભાઈ, કનુભાઈ, ઉમરભાઈ, પ્રતાપ, જીવાભાઈ વગેરેએ.. પણ બળ પૂરુ પાડ્યું.

ઓફીસમાં આ કાર્યને વેગ આપ્યો, લીનેશ, પ્રાજકતા, કાજલ, જીતુ, અમીબેન, કેયા, પલક,કીર્તન, ભરત, સચીન, નિશા, નિતીન, પ્રકાશ, સ્વાતીએ

અને માર્ગદર્શન આપ્યું મૌલિકે...

ટ્રસ્ટીમંડળની મહોરતો હંમેશાં હોય જ.. સાથે પ્રિયસ્વજનોનો આર્થિક સહયોગ પણ ..

હજારો લોકોને રાશન આપવાનું આપ સૌ થકી થયું.

આપ સૌ સાથીદારોને પ્રણામ..

ફોટો જરા જુની ટીમનો છે.. હવે તો પરિવાર ઘણો બહોળો થયો છે...

#MittalPatel #VSSM