We hope that VSSM can be an instrument for the construction of many such settlements like Visnagar...

Mittal Patel was greeted by nomadic families of visnagar

How much patience can one have?

Over 130 families in Visnagar, Mehsana, showed patience for almost 16 years, with the hope of having their own home. They had already made an application for plot allocation, but there was no success.

With the help of Chief Minister Bhupendrabhai Patel, Visnagar MLA, and Health Minister Rishikeshbhai, these families will finally get plots. However, soon after the plot allocation, the National Highway Authority stated that the road passes through the land. As a result, the whole process had to be restarted, and after nearly two years, the plot allocation was approved again.

Now, the documents will be ready, and soon the families will be able to build their homes.

But sometimes, seeing time pass by, patience runs out. These families’ financial ability is not enough to build their homes on their own. They need support. A home is often seen as the first step towards progress, which is why we place significant focus on this work. VSSM, with the help of various well-wishers and the government, has built 1,751 homes.

We will soon begin the work of building homes in Visnagar and Surendranagar's Chuda as well.

The families gathered at the plot allocation site and discussed how to build their homes.

While it's easy to say that everything will work out smoothly, building a dream home or bungalow requires significant funds. The families said, "We don't have much capacity, but we will contribute whatever we can."

The government will provide ₹1.20 lakh per family, and our dear Kishorbhai Patel, who resides in America, will contribute between ₹1.50 lakh to ₹1.75 lakh per family in memory of our beloved Kushalbhai. A few families will also contribute. Through collective effort, a thriving settlement will be built.

We hope that VSSM can be an instrument for the construction of many such settlements, bringing well-being to many families.

કોઈ કેટલી ધીરજ રાખી શકે?

મહેસાણાના વીસનગરના 130 થી વધારે પરિવારોએ લગભગ 16 વર્ષ ધીરજ ધરી. પોતાનું ઘર થાય એવી એમની ખેવના. પ્લોટ ફાળવણીની દરખાસ્ત કરી દીધેલી. પણ કાંઈ મેળ ન પડે. 

મુખ્યમંત્રી શ્રી ભુપેન્દ્રભાઈ પટેલ અને વીસનગરના ધારાસભ્ય ને આરોગ્ય મંત્રી શ્રી ઋષીકેષભાઈની મદદથી આ પરિવારોને પ્લોટ ફળવાય. પણ પ્લોટ ફળવાયાને તુરત નેશનલ હાઈવે ઓથોરીટી એ કહ્યું કે, જગ્યામાંથી રોડ જાય છે. એ પછી આખુ પ્રકરણ ફરીથી ચાલ્યું ને લગભગ બે વર્ષ પછી પાછો ફેર પ્લોટ નો હુકમ થયો. 

હવે સનદો મળશે ને પછી ઘર બાંધવાનું કરીશું.

પણ ક્યારેક સમય વહેતો જોઈને ધીરજ ખુટી જાય. આ બધાની આર્થિક ક્ષમતા એટલી નહીં કે પોતાની રીતે પોતાનું કરી લે. ક્યાંક એને ટેકાની જરૃર. ઘર પ્રગતિનું પ્રથમ સોપાન લાગે. એટલે જ અમે આ કાર્યમાં ખાસ્સો ભાર આપીએ. 1751 ઘર VSSM એ વિવિધ સ્વજનો અને સરકારની મદદથી બાંધ્યા. 

વિસનગર અને સુરેન્દ્રનગરના ચુડામાં પણ ઘર બાંધવાનં કામ ઝટ શરૃ કરીશું.

પ્લોટ ફળવાયાની જગ્યા પર પરિવારો એકત્રીત થયા અને ઘર કેવા બાંધવા તેની ચર્ચા કરી. 

આમ તો ગોળ નાખીએ એટલી લાપસી ગળી થાય. ઘરનું પણ એવું સ્વપ્ન બંગલા જેવા ઘરનું  તો પૈસા પણ એવા જોઈએ.. અમારા પરિવારોએ કહ્યું, અમારી પાસે ઝાઝી ક્ષમતા નથી પણ થોડા ઘણા તો અમે પણ નાખીશું.

સરકારના 1.20 લાખ મળશે. અમેરીકામાં રહેતા અમારા કિશોરભાઈ પટેલ પ્રિય કુશલભાઈની સ્મૃતિમાં પ્રત્યેક પરિવારના ઘર માટે લગભગ 1.50 થી 1.75 સુધીની મદદ કરશે. થોડા ઘણા પરિવારો પણ આપશે. આમ સહિયારા પ્રયાસથી વહાલપની વસાહત નિર્માણ પામશે...

બસ આવી અનેક વસાહતોના નિર્માણમાં VSSM પરિવાર નિમિત્ત બને તેવી શુભભાવના...

Mittal Patel with the families of Visnagar

Mittal Patel discusses construction of houses with 
nomadic families

Mittal Patel visites Plot allocation site

Nomadic families discusses with Mittal Patel

Mittal Patel nomadic women

Some connections are arranged by God...

Mittal Patel meets Hakimbha Dafer

Some connections are arranged by God. 

My relations with Hakimbha who stays with his family In the village of Bhadwana in Surendranagar District are similar.

They are called "Dafers". Their reputation is not good. In 2005 when I used to search for this community, I was warned not to go amongst them.  However this "Dafer" community has given me lots of love.

Hakimbha calls me up at least 3 times a week. He has been doing this for the last 17 years.  Our conversation normally goes like this :

Namaste, Benba

Namaste Hakimbha

Benba when will our work get done?

Wait for some more time. All good will happen

 But now even hands and legs have stopped working

 True Bha. it is in my destiny to do your work. I am working on it. We have already got the plots           allotted. Very soon the houses will also be built.

 Please take care of us. We have no one except you.

 I am there, do not worry Bha. 

This talk between us has been going on since long time.. Often the police department also comes into play. If police come to inquire then they would request me to see that police do not harm them.

Sometimes they are asked whether they still do the stealing and theft. They would reply that " We do not indulge in such things. We are answerable to Benba. We will not do anything that will hurt Benba"

The families of "Dafer" community now have confidence that I am with them. & therefore they have started to   invite others in marriage functions and even during deaths. Earlier they used to avoid getting together. Our relationship is very pious. They would not lie in my presence. They would also do what I tell them to do.

They got plots in Bhadvana. To construct the house, the government will give Rs 1.20 lakhs. However, that is not enough to construct the house. They have no resources to help themselves. With authority they would tell me to help in the construction of homes. They would also say that build proper houses. People should not laugh seeing them. They say this with full ownership.

They love me like their daughter. All ladies of the community bless me. Whenever I sit with Hakimba, he would say many times that " Allah rasool will do good to you."

Relations like this are defined by nature. In the eyes of society this community is very dangerous. But they bestow lots of love on me. Ummarbhai, Hamirbhai, Allahrakha are like my own. When I meet them I feel that I am the richest person on this planet.

કેટલાક સંબંધો ઈશ્વરીય..

સુરેન્દ્રનગરના ભડવાણામાં રહેતા હકીમભા અને એમના પરિવાર સાથે પણ એવો જ સંબંધ. 

ડફેરનો ઈતિહાસ કાંઈ ઉજળો નહીં. 2005માં જ્યારે આ સમુદાયને શોધતી ત્યારે લોકો એમની વચ્ચે ન જવાયની વાતો કરતા. 

પણ મને આ સમુદાયે ખુબ પ્રેમ આપ્યો..

હકીમભાનો અઠવાડિયામાં ત્રણેક વખત ફોન આવે. એ પણ આજ કાલથી નહીં 17 વર્ષથી. એમની અને મારી વચ્ચે એક જ પ્રકારનો ડાયલોગ થાય...

એ નમસ્તે બેનબા.

નમસ્તે હકીમભા..

બેનબા અમારુ બધુ કે'દી થાસે?

થોડી વાટ જુઓ.. બધુ સારુ થશે.

પણ હવે તો હાથ પગેય કામ કરતા બંધ થાસે.

સાચુ ભા,પણ મારા ભાગમાં તમારા માટે પ્રયત્ન કરવાનું.. ને એ પ્રયત્નો હું કરુ..પ્લોટ એ પ્રયત્નોથી મળ્યા. તે હવે ઘરેય થશે..

એ તમે ધ્યાન દેજો.. તમારા સિવાય અમારુ કોઈ નથી.

હું છું...

અમારી વચ્ચે આ વાતો વર્ષોથી થાય. આમાં ક્યાંક પોલીસની માથાકૂટ આવે તો.

પોલીસ હમણાં પુછવા આવી તી બેન બા.. તે તમે ધ્યાન દેજો.. આવી એક લીટીનો ઉમેરો થાય..

મારી સાથે આવનાર પુછે કે હવે લૂંટ કે ચોરી એવું કાંઈ કરો..

તો કહે, એવું બધુ કાંઈ નો કરીએ.. કરીએ તો બેનબાને જવાબ હું દઈએ... એમને નીચાજોણું થાય એવું અમે કાંઈ નો કરીએ..

પણ આ બધા પરિવારોને અમે એમની સાથે છીએ નો ભરોષો એટલે હવે લગ્નોમાં મહેમાનો બોલાવતા થયા. મરણમાં પણ સગા વહાલને બોલાવે.. એક સમય હતો કે લગ્ન કે મરણ જેવા પ્રસંગે ભેગા થવાનું એ ટાળતા. પણ હવે એ નિર્ભય થયા..

અમારી વચ્ચેનો સંબંધ પવિત્ર. મારી સામે એ ખોટુ ન બોલે.. ને કહુ એ વાત માને પણ ખરા..

ભડવાણામાં એમને પ્લોટ મળ્યા. ઘર બાંધવા સરકાર 1.20 લાખની મદદ કરશે પણ આમાં ઘર ન થાય. એમની સ્થિતિ તો એક સાંધો ત્યાં તેર તુટે એવી.  એટલે હકથી બેન બા ઘર તમારે કરવાના થાશે.. એવું એમને મળુ એટલે એ કહે..

હું હા પાડુ એટલે કે, હરખા કરજો હો.. લોકો દાંત કાઢે એવા નો થાય એ જોજો...

આવું કહે ત્યારે થાય કેવો અધિકાર ભાવ છે... આ બધાને...

એમની દીકરી હોવું એવું હેત વર્ષાવે. મળુ ત્યારે એમના ઘરના ને વસાહતા અન્ય બહેનો દુઃખણા લે.. હકીમભા પાસે જેટલી વાર બેઠી હોવું એટલી વારમાં કોણ જાણે કેટલી વાર અલ્લા રસુલ તમારુ ભલુ કરે એવું બોલે...

કેટલાક સંબંધ કુદરત નક્કી કરે.. અમારો સંબંધ પણ એવો જ... બાકી સમાજની નજરે આ બધા બહુ માથાભારે ગણાય. પણ મારા માટે તો આ બધા લખલૂટ પ્રેમ વર્ષાવે.. અમારા ઉમરભાઈ, હમીરભા, અલ્લારખા કેટલાય છે જે પોતિકા છે... 

આ બધાને મળુ ત્યારે થાય મારુ બેંક બેલેન્સ બહુ મોટુ છે...

#MittalPatel #vssm #Dafer #vichartijati #surendranagar #housing #Ghar

Hakimabha dafer asks Mittal Patel to help them in 
construction of houses

Mittal Patel visits Plot site which is alloted to dafer families
in Bhadvana village

Mittal Patel meets Hakimabha dafer in bhadvana

Dafer Families of Bhadvana village 

The current living condition of Dafer families

104 nomadic families of Amreli's Bagasara got residential plots by the attempts of VSSM and interventions of government officials...

Mittal Patel meets nomadic families of Amreli distrct

"Farmers earlier used bullocks for agriculture activity. We used to deal in bullocks. Take them to the village & go to the village head (Sarpanch) for his permission to stay overnight. The permission was normally given. We used to move around with the bullocks for some days and then return. But now farmers have started using small tractors. Bullocks are not required. So for daily living we now move around to do labour work & do whatever work is available."

This is the story of a Saraniya families in Bagsara Village of Amreli District.

The temporary dwellings of the Saraniya & Gadaliya family are clearly marked and these 104 families spend the monsoon there.  As soon as monsoon is over they pack their meagre belongings in the cart and start to move in search of their livelihood.

It is the desire of these families to own their house. That would give them some relief from  the strenuous life of moving around all the time. We came in touch with these families many years back. Shri Devchandbhai of Bagasara village used to work with the farmers and nomads in this area. He called us to help get the identity papers for these families,

He also requested us to put one VSSM colleague there to help them. We asked our Rameshbhai to stay put there. Rameshbhai is a very sensitive & noble human. He won the confidence of the villagers and was able to get the aadhaar cards for them. He also applied for the plot of land for these 104 families. Government allotted the plot. Under the Prime Minister Housing  Plan, Rs 3.5 lakhs is available for which we tried and it was sanctioned with the help of Chief Minister Shri Bhupendrabhai Patel. These families will now get their permanent homes.

When we went there to meet these 104 families, they showed their identity to us. They also requested us to fund them for building their homes. This we would obviously do.

One young girl, Puri, said very beautifully that now "we will have our own homes with light & water. We will also buy a washing machine, fridge & TV and for that we will work hard. Until now we had no base so we only could see all these in others homes. Now we will have it of our own" 

All families are very happy. For many centuries these families had no base now they have an address of their own. That makes us happy too.

ખેતીકામમાં પહેલાં બળદો વપરાતા. આ બળદોની ખપત અમે પુરી કરતા. એટલે જ ગામે ગામ ફરતા. કોઈ પણ ગામના પાદરમાં ગાડા ઊભા રાખી સરપંચની રજા લેવા જાઈયે તો સરપંચ કે ગામ આશરો દેવાની પહેલાં ના નો પાડતા. અમેય થોડા દિવસો બળદોના સાડા ટોઢા કરીને વયા જાતા. પણ હવે સનેડા આવ્યા.'

'સનેડા?'

'નાના ટ્રેક્ટર, એટલે ઢાંઢાની જરૃર નો રહી.. હવે જે મજૂરી મળે એ મજૂરી કરવા હાતર ફરીયે..'

અમરેલીના બગસરાના સરાણિયા પરિવારોની આ વાત.

સરાણિયા અને ગાડલિયા પરિવારની કામચલાઉ વસાહત એકદમ ચોખ્ખી. જ્યાં 104 પરિવારો ચોમાસુ પસાર કરે. જેવું ચોમાસુ પતે કે સૌ પોત પોતાના ગાડાં ભરીને નીકળી પડે રોજીરોટીની શોધમાં.

આ પરિવારોની ઈચ્છા પોતાનું પાક્કુ ઘર, સ્થાયી સરનામુ થાય એવી. વર્ષો પહેલાં આ પરિવારો અમારા સંપર્કમાં આવ્યા. બગસરામાં દેવચંદભાઈ સાવલિયા ખેડૂતો અને વંચિતો સાથે કામ કરે. એમણે આ પરિવારોને ઓળખના આધારો કઢાવી આપવા અમને બોલાવ્યા. ને એમની ઈચ્છા VSSMના એક કાર્યકરને અહીંયા મુકાય તો બગસરા આસપાસની વસાહતોમાં વિચરતી જાતિઓના કાર્યો થાય એવી.

અમે કાર્યકર રમેશભાઈને ત્યાં મુક્યા. રમેશભાઈ એકદમ ઋજુહદ્યના. એણે આ બધા પરિવારોનો સરસ વિશ્વાસ જીત્યો અને આધાર પુરાવાના સરસ કાર્યો કર્યા. 104 પરિવારોને પ્લોટ મળે તે માટેની દરખાસ્ત અમે કરી અને આ પરિવારોને સરકારે પ્લોટ ફાળવ્યા. મકાન બાંધવા પ્રધાનમંત્રી આવાસ યોજના અંતર્ગત 3.5 લાખ મળે તે માટે અમે પ્રયત્નો કર્યા અને મુખ્યમંત્રી શ્રી ભુપેન્દ્રભાઈ પટેલની મદદથી તેમની આ સહાય મંજૂર થઈ. હવે આ પરિવારોના ઘરો બંધાશે.

હમણાં આ પરિવારોને મળવા ખાસ ગયા તો બધાયે પોતાની સનદ બતાવી. સાથે મકાન બાંધવા જરૃરી શરૃઆતી રકમ તમે આપો એવી પણ વિનંતી કરી. એ બધુ તો કરવાનું જ હોય તે કરીશું.

વસાહતની એક છોકરી પૂરી એણે સરસ કહ્યું, 'અમારા ઘર થશે એમાં લાઈટ, પાણી થશે. અમારેય ટીવી, ફ્રીજ, વોશીંગ મશીન બધુયે કરવું છે. મહેનત કરીશું ને એ બધુ લઈશું. અત્યાર સુધી ઠેકાણું નહોતું એટલે આ બધુ બીજાના ઘરોમાં જોતા પણ હવે અમે અમારા ઘર માટે આ બધુ કરીશું.'

બધા પરિવારો ખુબ રાજી.. સરકારનો ઘણો આભાર. સદીઓથી વિચરણ કરતા આ પરિવારો હવે સરનામાં વાળા થ્યા એનો રાજીપો..

#MittalPatel #vssm #shelterforall #housingfirst #nomadiclife #nomadictribes

VSSM Coordinator Rameshbhai helped nomadic families
to get their documents for plot allotment

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel with the nomadic families of Amreli district

Nomadic families showing their plot possesion letter to
Mittal Patel

Mittal Patel discusses further plan for building their homes

The current living condition of nomadic families

We are grateful to the officials of Sabarkantha and our well-wishers for being instrumental in ensuring nomadic families have a roof over their heads...

Mittal Patel meets Bharthari families of Raigadh village 

"During monsoon we had to put cotton in the ears of the children &  then tie the ears with cloth & make them sleep. Many times while cooking, small black caterpillars would fall in the cooking vessel. What to do ? It would be nauseating to see them pile up. But we are helpless. We do not have a concrete house and who does not wish that ? But we are "Bhartharis" and our whole life we just played a primitive musical instrument & sang Bhajans and lived on whatever society gave us. We never could have surplus money so could not build or own a house. It is my desire that I have my own house with a foreground. My parents & grandparents also wished that they had their own house. Their wish remained unfulfilled. But because of Tohidbhai from VSSM our wish has been fulfilled"

This was said by Bhikhiben Bharthari of Raigadh village in Sabarkantha.

In 2017, the ration cards of these people staying in temporary structures became APL from BPL. In BPL one gets more food grains which is very important for them. Met Tohidbhai at the Collector's office while resolving the row related to BPL cards.

We got the BPL Ration Cards done. Also after much effort, the land was allotted for these families thanks to the co-operation of the panchayat. On this plot of land , the houses will be constructed. I went to the settlement to decide what type of houses they wanted. I was welcomed very warmly. They said they wanted roofed homes. Roofed home with one room, kitchen, toilet, bathroom would be quite expensive. The families said Rs 1.32 lakhs will come from Government, VSSM well wishers will contribute and the balance amount would be contributed by Villagers. They said they would not like to have houses free. What a noble thought.

Donation came from Dr Nitin Suman Shah's Heart Foundation. I am grateful to Dr Nitinbhai.

We decided to start the work immediately. We will get the foundation work done as soon as the rains stop. The Prime Minister's resolve, administration's support and society come together, the houses will definitely be constructed.

Many thanks to the administration of Sabarkantha. With their kind feelings this work was done.

 'ચોમાસામાં તો છોકરાંઓને કાનમાં રૃ નાખી કપડુ બાંધીને ઊંઘાડવા પડે.  ઘણી વખત રસોઈ કરતી વખતે છાપરાં ઉપરથી આ ચુડેલો(નાની કાળી ઈયળ) રાંધવાનું રાંધતા હોય એમાં પડે. શું કરવાનું? એમનો ઢગલો જોઈને ચીતરી ચડે પણ શું કરીએ? પોતાનું ઘર એ પણ પાક્કુ થાય એની હોંશ કોને ન હોય પણ અમે રહ્યા ભરથરી આખી જીંદગી રાવણહથ્થો વગાડી હાલરડાં ને ભજન ગાઈને સમાજ જે આપે તેના પર નભ્યા. પૈસા ટકાની ઝાઝી સગવડ અમારી પાસે ન મળે એટલે અમે પોતે ઘર કરી શકીએ એવી સ્થિતિયે નહીં. પણ સાચુ કહુ મારી બહુ ઈચ્છા મારો ચોકો (મૃત્યુ સમયે ઘરના આંગણામાં કે ઘરમાં મૃતદેહને ગાયના છાણનું લીંપણ કરીને સુવડાવે તે) મારી પોતાની જગ્યા, મારા ઘરમાં થાય એવી હતી. મારા જેવી ઈચ્છા અમારા મા-બાપે એમના મા-બાપે કરી હશે. પણ કોઈની ફળી નહીં. પણ આ તોહીદભાઈ(VSSMના કાર્યકર)ના પ્રતાપે મારી ફળી.

સાબરકાંઠાના રાયગઢના ભીખીબહેન ભરથરીએ આ વાત કરી. 

2017માં છાપરાંમાં રહેતા આ પરિવારોના રેશનકાર્ડ BPL માંથી APL થઈ ગયા. BPL રેશનકાર્ડમાં તેમને અનાજ વધારે મળે જે એમના માટે મોટો આધાર સમુ. વળી એમની સ્થિતિ તો જેવી હતી એવી જ હતી તો BPL રેશનકાર્ડમાંથી તેમના કાર્ડ APL કેવી રીતે થયા? એની રાવ લઈને કલેક્ટર કચેરીએ ગયા ને ત્યાં તોહીદભાઈ સાથે ભેટો થયો. 

રાશનકાર્ડ તો અમે BPL કરાવી આપ્યા. સાથે તેમને રહેવા જમીન મળે તે માટે પણ મથ્યા. આખરે પંચાયતની લાગણીના લીધે આ પરિવારોને પ્લોટ ફળવાયા.

હવે આ પ્લોટ પર ઘર બંધાશે.

કેવા ઘર બાંધવા એની વાત કરવા વસાહતમાં ગઈ. એમણે સુંદર સ્વાગત કર્યું. પછી ધાબાવાળા ઘર કરજોનું કહ્યું.

ધાબાવાળા વળી એક રૃમ રસોડુ, ટોયલેટ, બાથરૃમવાળા ઘર બાંધવા ઘણા પૈસા થાય. તો આ પરિવારોએ કહ્યું, સરકારના 1.32 આવશે. VSSM મદદ કરે ને અમે પણ થોડા કાઢીશું. સાવ મફતનું અમારે નથી જોઈતું. કેવી અદભૂત લાગણી. 

સરકાર, આ પરિવારોની પોતાની રકમ ઉપરાંતની મદદ હાર્ટ ફાઉન્ડેશન- ડો. નિતીન સુમન શાહ કરશે. આદરણીય નિતીનભાઈની આ લાગણી માટે આભારી છું.

ઝટ કાર્ય શરૃ કરવાનું નક્કી કર્યું છે. બસ વરસાદ થોડા ખમૈયા કરે તો પાયા ખોદાઈ જાય ને કામ ચાલુ થઈ જાય. 

પણ ઘર વગરના તમામ પરિવારોને ઘર આપવાનો વડાપ્રધાન શ્રીનો સંકલ્પ વહીવટીતંત્ર અને સમાજ સાથે આવે તો ચોક્કસ પૂર્ણ થાય.

સાબરકાંઠા વહીવટીતંત્રનો પણ આભાર. એમની લાગણીથી આ કાર્ય થઈ શક્યું. 

Bharthari families discusses what type of houses they want
with Mittal Patel

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel visits bharthari settlement and discusses 
what type of house they want

Mittal Patel with bharthari families in Sabarkantha

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel meets bharthari families in their settlement

We wish that nomadic families of Morbi district soon get this land for their houses....

Mittal Patel meets nomadic families

 

"Our relationship with our huts is like that of a mud-stone & a leaf"

Shri Maheshbhai from Rafareshwar village in Morbi District said this. We could not understand what he meant so we asked him to explain what he meant. . He said that mud-stone & leaf are always together.

They are like close friends. One cannot do without the other. When wind blows with strength, the mudstone sits on the leaf and saves the leaf. When it rains, the leaf sits on the mud-stone & saves the  mud-stone.

However, when there is a thunderstorm with rain neither can save the other. Our relationship with our huts is like that. When it rains, it saves us and when there is a strong wind we hold the ropes of the hut tightly and save the hut.

But when there is a thunderstorm with rain neither of us can protect the other.

Maheshbhai enumerated this disastrous anecdote with a laugh. For years these families stay in huts in the outskirts of Morbi. In the hope that one day they will get a permanent place to stay they continue to dwell there. 

However they have no resources to buy the land nor do they have any idea how to go about getting the benefits from the government.

We at VSSM noticed their plight. Our colleagues and co-workers, Kanubhai & Chhayaben helped prepare their application for land for constructing houses on it. However the plot allotment was not happening.  CM Shri Bhupendrabhai Patel is very sympathetic & helpful towards the work we are doing. With his instructions & collector's support allotment happened. In Jambudiya village 119 families will benefit from it. Their happiness could not be hidden. They will now get a proper roof over their heads. However, people from nearby places have put pressure on administration to not allot the plot.The dream to own houses seem to remain a dream for these people.We are making a strong representation to the collector and other officers not to obstruct and grant permission at the earliest. We are hopeful that we get an affirmative reply from the admin soon.

I will definitely tell the people from Jambudiya who are objecting that it is very wrong to claim ownership of land which has been rightfully allotted to these homeless people.

I earnestly wish that these nomads soon get this land for their houses.

'ઢેફા અને પાંદડાને એકબીજા હારે જેવો સંબંધ અમારે એવો સંબંધ અમારા ઝૂંપડા હારે!'

મોરબીના રફાળેશ્વરના મહેશભાઈએ અમને આ વાત કરી. જો કે અમને આ મોઘમ વાત સમજાણી નહીં. અમે એમને ઢેફુ અને પાંદડાની વાત સમજાવવા કહ્યું ત્યારે એમણે કહ્યું, પાંદડુ અને ઢેફુ જોડાજોડ રહે બેયને જબરી દોસ્તી. પવન જબરો ફૂંકાય ત્યારે ઢેફુ પાંદડા પર બેસી જાય અને પાંદડાને બચાવે અને વરસાદ વરસે ત્યારે પાંદડુ ઢેફા પર બેસી જાય ને ઢેફાને બચાવે. પણ જ્યારે વાવાઝાડો સાથે વરસાદ આવે ત્યારે બેમાંથી એકેય એકબીજાને બચાવી ન શકે. 

અમારો સંબંધ આ ઝૂંપડાં હારે એવો. વરસાદ આવે ત્યારે ઝૂંપડુ અમને બચાવે. પવન આવે ત્યારે ઝૂંપડાના દોરડા પકડી અમે બેસી જઈએ અને ઝૂંપડાને અમે બચાવીએ પણ જ્યારે વાવાઝોડા હારે વરસાદ આવે ત્યારે અમે બેય એકબીજાને બચાવી ન શકીએ. આ અમારી જિંદગી..'

વિપદાની વાત મહેશભાઈએ હસતા હસતા કહી. વર્ષોથી આ પરિવારો ઝૂંપડા બાંધી મોરબી આસપાસના વિસ્તારોમાં રહે. પોતાને કાયમી જગ્યા મળે જ્યાંથી કોઈ એમને ખાલી ન કરાવે એવી મેળવવાની આશા વર્ષોની પણ એ ખરીદવાની ક્ષમતા નહીં. સરકાર ગરીબ પરિવારોને પ્લોટ આપે પણ એ માટે શું કરવું એ સમજાય નહીં.

VSSM ના ધ્યાને આ પરિવારો આવ્યા. અમારા કાર્યકર કનુભાઈ, છાયાબહેને તેમને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે તે માટેની અરજીઓ તૈયાર કરી કચેરીમાં આપી.

પણ પ્લોટ ફાળવણીનું કાર્ય થાય નહીં. રાજ્યના મુખ્યમંત્રી શ્રી ભુપેન્દ્રભાઈ પટેલ અમારા કાર્યોમાં ખુબ લાગણી રાખે. મદદ પણ કરે. તેમની સૂચનાથી અને કલેક્ટર શ્રીની લાગણીથી 119 પરિવારોને જાંબુડિયામાં રહેણાંક અર્થે પ્લોટ ફળવાયા. 

આ પરિવારોનો હરખ સમાતો નહોતો. હવે અમે પાક્કા ઘરવાળા થાશું એ સમણું એ જોવા માંડ્યા. ત્યાં એમણે જે જગ્યા ફળવાઈ ત્યાં આજુબાજુના લોકોએ દબાણ કરી દીધાનું જાણ્યું.

પોતાના ઘરનું સમણું રોળાતુ આ પરિવારોને જણાઈ રહ્યું છે. અમે કલેકટર શ્રી તેમજ સંલગ્ન તમામ અધિકારીઓને આ બાબત ધ્યાને લઈ જમીનનો કબજો આપવા રજૂઆત કરી છે. આશા રાખીએ હકારાત્મક પરિણામ મળે.

અને જાંબુડિયાની જમીન પર દબાણ કરનાર લોકોને પણ કોઈને મળેલા આશરા પર પોતાનો હક ખોટી રીતે દર્શાવવો એ ધરમ નથી એવું ચોક્કસ કહીશ. 

વર્ષોથી વગડો ખૂંદતા પરિવારોને પોતાની જમીન સત્વરે મળે તેવું ઈચ્છીએ... 

#MittalPatel #vssm #Housing #housefornomads #nomadictribes #nomadictribeofindia #badlivingcondition

Mittal Patel meets nomadic families of Morbi district

The current living condition of nomadic families

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel discusess problems with nomadic families

Mittal Patel visits nomadic settlement of Morbi district

VSSM’s efforts result into allotment of plots to nomadic families in Khamisana village….

Mittal Patel with the nomadic families of surendranagar

“We have grown up in a shanty, but after the birth of our children, we decided to move into a rented pucca room. Enduring monsoons in a shanty is difficult; the children remained ill through the season. Hence we had to move to a better place. But renting a place also comes with its challenges. We are daily wage earners; sometimes, when we are faced with financial difficulties and miss paying the rent, the landlord quarrels with us and throws us and our belongings out of the house. Those were painful days. But now that we have received plots, we are at peace; very soon, we will build the home of our dreams over it. We will now have a permanent address,” there was a pain in her voice when Sonalben, a resident of Surendranagar shared her plight.

VSSM has been striving to obtain plots for the homeless nomadic families of Surendranagar. Our team member  Harshadbhai is very compassionate toward the needs of these families. He helped file applications; consequently, 70 such families have been allotted plots in Khamisana village. 

The Human Rights endeavors VSSM carries need particular imputes, and respected Shri Pratulbhai Shroff’s  (KRSF) support helps us work towards the attainment of fundamental rights of these families. Thank you, Pratulbhai.

We have filed applications for housing support for these families. A meeting was organized with the families to consult them on the type of houses they would wish to construct. And there was a unanimous agreement on building houses similar to Gondal’s Sanjivani Society-2. However, each such house costs around Rs. 3.5 lacs, and each family has shown readiness to contribute towards the construction because the house is built once in a lifetime, they feel. And it is rightfully so.

The families will receive Rs. 1.20 lacs for the construction; their houses will be built with the collective support of the government, VSSM, and beneficial families.

 "આખી જીંદગી છાપરામાં કાઢી. પણ છોકરાં આવ્યા પછી ભાડેથી એક રૃમના ઘરમાં રહેવા ગઈ. છાપરાંમાં ચોમાસુ કાઢવું અઘરુ પડે ને છોકરાં બિમારેય બહુ રેતા એટલે. પણ મજૂરી કરીને ઘર ચલાવવાની સાથે છોકરાં મોટા કરવામાં ક્યારેક ઘરનું ભાડુ ભરવામાં આઘુ પાછુ થઈ જાય તો મકાન માલીક આવી ગમે એમ મનફાવે એવું બોલે. ઘણી વખત ઘરમાંથી સામાન બહાર ફેંકી દે, કાઠી મુકે. એ વખતે બહુ રડવું આવતું પણ શું કરીએ? પણ હવે નિરાંત છે. તમે અમારી સાથે રહ્યા અમને રહેવા પોતાના પ્લોટ અપાવ્યા. અને હવે એના માથે ઘર પણ બંધાશે. અમે સરનામાંવાળા થાશું."

સુરેન્દ્રનગરમાં રહેતા સોનલબહેને ભારે પીડા સાથે આ કહ્યું. 

વર્ષોથી સુરેન્દ્રનગરમાં એક જગ્યાએથી બીજે ને ત્યાંથી ત્રીજે રઝળતા પરિવારોને પ્લોટ મળે તે માટે VSSM મથે. અમારા કાર્યકર હર્ષદભાઈ આ બધા પરિવારો માટે ખુબ લાગણી રાખે.તે એમણે બધાની અરજી કરી અને 70 પરિવારોને ખમીસણાગામાં રહેવા પ્લોટ ફળવ્યા.

આ કાર્ય માટે અમને આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફ (KRSF) ઘણી મદદ કરે તેમની મદદથી આ સમુદાયોને તેમના અધિકાર આપાવવાના કાર્યો અમે કરી શક્યા છીએ. તેમના અમે ઘણા આભારી છીએ. 

આ પરિવારોને ફળવાયેલા પ્લોટ પર મકાન બાંધવા સહાય મળે તે માટે અરજી થઈ ગઈ છે. બસ સહાય મળ્યા પછી કેવા ઘર બાંધવા તે બાબતે આ પરિવારો સાથે બેઠક થઈ. બધા પરિવારોએ અમે ગોંડલમાં બાંધેલી સંજીવની સોસાયટી -2 જેવા ઘરો બાંધવાની લાગણી દર્શાવી. પણ એ ઘર બાંધવા 3.5 લાખનો ખર્ચ પ્રત્યેક ઘર દીઠ થાય. 

બધા પરિવારોએ પોતે પણ ઘરમાં પૈસા ઉમેરશે એમ કહ્યું પણ અમારા ઘર સરસ બાંધો. વાત સાચી ઘર એક જ વખત બંધાય છે. 

સરકારના 1.20 લાખ,VSSM પણ ઉમેરશે ને જેમના ઘર બાંધવાના છે એ લોકો પણ પોતાના પૈસા ઉમેરશે. ટૂંકમાં સૌના સહિયારા પ્રયાસથી સરસ ઘર બંધાશે અને આ પરિવારો વગડાંમાંથી વહાલપની વસાહતમાં જશે..

#MittalPatel #vssm #સુરેન્દ્રનગર #surendranagar #માનવઅધિકાર #ઘર  

#community #homeless #helplessness #nomadic #nomadsofindia #nomadsofgujarat

VSSM's field coordinator of Surendranagar district addresses
Nomadic families

VSSM conducts the meeting of nomadic families in
Surendranagar

Mittal Patel addresses the nomadic families

VSSM will continue to persevere to get such homeless families their safe places...

Mittal Patel meets raval
families mitha dharva village

 “No one was willing to marry their daughters with our sons!”

“Why?” I had wondered as you would after hearing this statement.

“We  lacked  pucca houses to stay in; who wants to send daughters to impoverished mud houses with tethered roofs?”

The Raval families of Patan’s Mitha Dharva village have been staying here on government wasteland in houses built of mud and straw. The families lack funds to buy land they could own. VSSM’s Mohanbhai was in contact with these families and understood their apathy. He helped them file applications for allotment of residential plots. The district Collector of Patan, Shri Anand Patel, is very compassionate human being; he immediately sanctioned plots for these families.

“We have been requesting for years, have rubbed off numerous  soles of our footwear, but the plots remained elusive.” Harjibhai shared.

It took constant follow-ups on the part of VSSM’s Mohanbhai, who would visit the collector’s office regularly. The administration was also sensitive toward these families, and the Sarpanch remained proactive. However, it took all these collective efforts for the Raval families to receive plots and aid to build houses over the plots.

As we always convey, the Rs. 1.20 lacs the government sanctions for the construction of a house is insufficient to support the construction cost of a decent home.

“Building a house happens once in a lifetime; hence we want to build a good one!” Harjibhai and others from the settlement opined. So the families began building their homes by drawing money from their savings or borrowing when they did not have enough. There would also be a time when the construction would pause because their reserves ran dry. But they managed to finish the construction and build houses big enough to meet the needs of growing families. It felt good to see the constructed, thoughtfully finished homes.

We will continue to persevere to get such homeless families their safe places. A home is a cocoon that one needs to rest a tired soul and rejuvenate to keep going.

We are grateful for our team, which does terrific work in their respective regions. For example, in Patan, Mohanbhai works hard to find needy families and link them with government welfare schemes.

I am grateful to Shri Pratulbhai Shroff for his generous support in keeping our team running; it wouldn’t have been possible any other way.

'અમારા છોકરાંઓને છોકરીઓ આપવા કોઈ રાજી નહોતું..'આ વાક્ય સાંભળીને આવું કેમ એ પ્રશ્ન સૌ કોઈને થાય.. મનેય થયો.. જેની ચોખવટ કરતા હરજીભાઈએ કહ્યું;  'રહેવા પાક્કુ ઘર નહીં, છાપરાંમાં કે માટીના કાચા બનાવેલા ઘરમાં રહીએ એમાં છોકરી દેવાનું કોણ કરે?'

વાત છે પાટણના મીઠા ધરવા ગામની. વર્ષોથી રાવળ પરિવારોગામની સરકારી જમીન પર રહે. પોતાની માલીકીની જમીન ખરીદવા તેમની પાસે પૈસા નહીં. 

અમારા કાર્યકર મોહનભાઈ આ પરિવારોના સંપર્કમાં. એમણે આ પરિવારોની ઘર નહોવાની દુવિધા સમજી અને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ ફળવાય તે માટે કલેક્ટર શ્રી આનંદ પટેલને અરજી કરી.

આનંદભાઈ એકદમ સંવેદનશીલ એમણે તુરત ..... પરિવારોને પ્લોટ ફળવાયા. 

હરજીભાઈ કહે, 'આ ઈતિહાસ હતો બેન. અમે વર્ષોથી પ્લોટ મળે તે માટે રજૂઆત કરતા પણ અમારા ચંપલ ઘસાઈ ગયા.'

VSSMના કાર્યકર મોહનભાઈનુ કલેક્ટર કચેરીમાં સતત ફોલોઅપ ને અધિકારીઓની પણ લાગણી, માટે આ પ્લોટ મંજૂર થયા. ને મકાન બાંધવા સહાય પણ મળી. ગામના સરપંચે પણ આમાં ઘણી મદદ કરી. 

મકાન સહાય તો 1.20 લાખ મળે આમાં સરખુ ઘર કેવી રીતે બંધા?. હરજીભાઈ ને વસાહતના અન્ય કહે, ઘર એક વખત જ બાંધવાનું. આમ પોતાની બચત ક્યાંક ઉછીના પાછીના ક્યાંક થોડા પૈસા ભેગા થાય ને થોડુ ઘર બાંધે પૈસા ખુટે એટલે વિરામ લે અને વળી પાછા પૈસા ભેગા થાય એટલે પાછુ શરૃ કરે. આમ ધીમે ધીમે આ પરિવારોએ ઘર બાંધવાના શરૃ કર્યા. 

પણ એમણે બાંધેલા ઘર જોઈને રાજી થવાય. લાંબુ વિચારીને એમણે ભવિષ્યમાં દિકરા વહુ આવે તો એમના માટે અલગ આયોજન થઈ શકે એ રીતે બાંધ્યા. હમણાં મીઠા ધરવા જવાનું થયું. બંધાઈ રહેલા અને ક્યાંક બંધાતા ઘરો જોઈને રાજી થવાયું. ઘર એ પગને વિશ્રામ આપે. આગળ વધવાની ધગશ પણ એનાથી થાય. બસ આવા ઘરવિહોણા મહત્તમ લોકોને ઘર મળે તે માટે આગળ પણ મથ્યા કરીશું. અમારા કાર્યકર મોહનભાઈનો આભાર. આવા જરૃરિયાતવાળા માણસોને શોધી તેમને સરકારીની યોજનાઓ સુધી પહોંચાડવાનું કરવું પણ બહુ અગત્યનું.આવા કાર્યો કરી શકીએ તે માટે મદદ કરનાર આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફની આભારી છું. તેઓ અમારી ટીમની દોડતી રાખવામાં મદદ કરે..

#MittalPatel #vssm #housing #wellset #ownahome #happy

Mitha Dharva Raval Settlement

Mittal Patel visits Mitha Dharva Raval
Settlement

Harijbhai Sharing his feelings
with Mittal Patel

Tejal and her siblings' life improves with the help of VSSM and District Collector...

Mittal Patel meets Divya

The one clinging to me is Divya, a grade 2 student. She must have been four years old when her mother passed away. 2 years back, she lost her father to Corona. Divya's eldest sister Tejal is 15 years old, but she has taken it upon herself to raise her three younger sisters, Hetal, Rajshree and Divya. Tejal works as domestic help, but the income is insufficient to meet the expenses. VSSM's Vinodbhai learned about the condition of the four sisters and reached their home in Ghoghamba.

The girls endure pathetic living conditions. "I experience constant fear. Nobody from our parent's families comes to inquire about our well-being !" Tejal shared. Some relatives come to meet them but cannot be of much help as their living condition is equally poor. As a result, the girls live as destitute orphans.

To being, we decided to provide monthly ration kits to the girls. We also decided to build them a house for which Nimeshbhai donated Rs. 50,000. In the meantime, we also brought the plight of these girls to the notice of Panchmahal District Collector Shri Sujal Myatra. He immediately linked them to Palak Mata Pita Scheme. The girls also received Rs. 4000 each as their father had succumbed to Corona. However, they were not entitled to receive any assistance for the construction of the house because they were minors. Shri Myatra appealed to a private firm to help build a house for these girls, and the construction for the same is underway. VSSM's Vinod inquires about their well-being when he visits them to deliver the ratio kit.

Recently, I was in the region and decided to see them. Tejal has dropped out of school. She wants to take up some vocational skills like sewing or beautician training. Hetal also doesn't like to go to school, but we have convinced her to continue. And Divya and Rajshree decided to come hug me. As if she wanted to come along with me, Divya keep holding me tightly.

"What would you live to be when to grow up?" I asked her.

"Madam," she replied.

I feel immense love for these girls. Next year they will be with us at our hostel, for sure.

We are grateful to the district collector for his immediate response to provide them with a safe roof over their head. Nimeshbhai's contribution helped us install electric fittings and an almirah the girls needed.

Vitthalbhai, the girls' neighbor, has accepted the responsibility of becoming their guardian. And Vinod's care for these girls has made him Kaka to them. 

It is incredible to experience these connections God creates. It makes me feel grateful to him.

આ મને વળગીને ઊભી છે એ દિવ્યા. બીજા ધોરણમાં ભણે. એ લગભગ ત્રણ - ચાર વર્ષની હશે ત્યારે એની મા ગુજરી ગઈ અને બે વર્ષ પહેલાં એના પિતા કોરોનામાં ગયા. મોટી બહેન તેજલ આમ તો એય 15 વર્ષની જ. એણે દિવ્યા સહીત હેતલ અને રાજશ્રીને ઉછેરવાનું કર્યું. એ કચરા પોતા કરવા જતી ને એમાં જે મળે તેમાં પુરુ કરવા કોશીશ કરે. અમારા કાર્યકર વિનોદના ધ્યાને આ વાત આવી. એ પહોંચ્યો ધોધંબા તેજલના ઘરે. 

સ્થિતિ અત્યંત દયનીય રહેવા સરખુ ઘર પણ નહીં. પછીત પડી ગયેલી. તેજલ કહે, "મને સતત બીક લાગે છે" વળી મા કે પિતાના ઘરમાંથી કોઈ ખબર પુછવા પણ ન આવે. સાવ નોંધારી દીકરીઓ. હા ફોઈ ક્યારેક ખબર પુછી જાય પણ એમની સ્થિતિ કાંઈ એવી સારી નહીં કે એ મદદ કરી શકે. 

અમે પ્રથમ અનાજ આપવાનું નક્કી કર્યું. ઘર બાંધવાનું પણ નક્કી કર્યું ને એ માટે અમારા નિમેશભાઈએ 50,000 મોકલી પણ આપ્યા. પણ ત્યાં કલેક્ટર શ્રી પંચમહાલ સુજલ મયાત્રાના ધ્યાને અમે વિગત મૂકીૂ કે એમણે તુરત પાલક માતા પિતા સહાય શરૃ કરાવી. પિતા કોરોનામાં ગુજરી ગયેલા એટલે પ્રત્યેક દીકરીને 4000 લેખે 16,000 મળે. ઘર બાંધકામમાં સરકારી સહાય મળે એમ નહોતું. મૂળ દીકરીઓ નાની એટલે. કલેક્ટર શ્રીએ એક કંપનીને આ દીકરીઓનું ઘર બાંધી આપવા કહ્યું ને ઘર બાંધકામ શરૃ થયું.અમે દીકરીઓને દર મહિને રાશન આપીયે. મૂળ એ બહાને અમારો વિનોદ દીકરીઓ પાસે નિયમીત જાય ને એમના ખબર અંતર લઈ શકે. 

હમણાં મારે જવાનું થયું. તેજલે ભણવાનું છોડી દીધું છે. એને ગમતુ નથી. એને કોઈ સીવણ કે બ્યુટીપાર્લરનો કોર્સ કરવાની ઈચ્છા છે. જ્યારે હેતલને પણ નિશાળ નથી ગમતી. અમે સમજાવી એટલે એ નિશાળ જવા તૈયાર થઈ.પણ નાની દિવ્યા અને રાજશ્રી તો મને આમ ચોંટી જ ગઈ. દિવ્યા તો એકદમ જ.. હું તમારી સાથે અમદાવાદ આવીશ એવા ભાવથી મને પકડીને જ રહી. પરાણે વહાલી લાગે એવી મીઠુડી. મે એને પુછ્યું ભણીને શું બનીશ તો કહે, "મેડમ..."

આવી દીકરીઓ ઉપર તો ખુબ હેત આવે. બસ આવતા વર્ષે એને ઉપાડી આવીશું અમારી પાસે.. 

પણ કલેક્ટર શ્રીનો આભાર એમણે આ દિકરીઓને છત કરી આપી. નિમેશભાઈની મદદથી દીકરીઓના ઘરમાં લાઈટ ફીટીંગ કરાવ્યું. તેમજ એમને જરૃર તીજોરીની હતી એ લઈ આપી. આ દીકરીઓના પાલક તરીકે તેમના પડોશમાં રહેતા વિઠ્ઠલભાઈએ જવાબદારી સ્વીકારી છે. તેમનો પણ આભાર... અને વિનોદને આ દીકરીઓ કાકા કહે.. અને વિનોદ પણ કાકા જેવું જ હેત રાખે... ક્યારેક થાય ઈશ્વરે કેવી અદભૂત રીતે બધાને ભેગા કરી દીધા... થેક્યુ તો એને કહેવાનું જ હોય..

#MittalPatel #vssm #humanrights #humanity

Mittal Patel with four sisters,their neighbour Vitthalbhai
and our Co-ordinator Vinodbhai who have accepted
the responsibility of becoming their guardian

Mittal Patel was in Panchamal district and decided
to see these four sisters

The four girls namely Hetal, Tejal, Rajshree & Divya
 live as destitute orphans.

We are grateful to the officials of Gondal for being instrumental in ensuring nomadic families have a roof over their heads...

Governement officials of Gondal meets nomadic families

Whom would you call a good officer?

A  question I get frequently asked while speaking a public lectures. “One who is interested in public welfare, one who does not procrastinate progress behind the tangles of rules and regulations, but makes progress  possible even within the limiting rules and regulations,” remains my response.

The government has allotted residential plot to 159 nomadic families of Gondal. The next step was to begin construction on the same. Social Welfare officer Pandya Saheb is as compassionate as Aal Saheb. Both the officers had realised that the government aid of Rs. 1.20 lakhs is not enough for construction of a decent house.

Aal Saheb asked us to construct the houses of these families.

VSSM had bitter experience of constructing 65 houses at Rajkot’s Rampara Beti. The settlement had no facility for water. Despite our repeated appeals to the concerned authorities, they did not act. As a result, VSSM had to spend Rs. 5.30 lacs on water alone. Apart from this the efforts we had to put in to change the documents of  identity and proofs have tired us. The construction of sanitation units can be accomplished  under the MNREGA, but that too cannot be availed at Rampara Beti.

As a result of the above mentioned challenges we have far exceeded our construction budget in Rampara Beti. What if we experience similar challenges at Gondal?

We shared about these challenges with Shri Rajesh Aal sir, following which he immediately put his team to action. The Block development officer, Mamlatdar and all the concerned officials were summoned where he shared the intention of supporting construction of houses for these 159 families and instructed  to accomplish the task within the stipulated time frame. He directed the officials to provide power and water connections within 10 days and to level the land within the same time frame too. Aal sir also expressed the need to bring in  other well-wishers to contribute to the cause so as to build a strong house at the first instance.

Such compassionate officials are rare to find, I salute his sentiments towards the marginalised. No one is ever bothered to find if the houses were ever constructed on the allotted plots or to check the difficulties the families face as they begin to construct their houses.

If each official begins to work as Aal Saheb and Pandya Saheb, it is for sure that this county would not have a single homeless family.

As I began to leave after meeting the families who had been allotted the plots, a lady walks up to me and says, “Ben, we live in huts made with jute roofs. Summers are endured but it is a challenge to pass winters and monsoons. Kindly ensure that our houses are built as soon as possible. I am a rag picker but will pay Rs. 10,000 towards the construction of my house. Such amazing sentiments under such difficult living conditions.

We are grateful to the officials of Gondal for being instrumental in ensuring these families have a roof over their heads.

Almighty is definitely pleased with your gesture. May it inspire other officials to take such initiatives…

અચ્છા અધિકારી કોને કહેશો? 

મોટાભાગે વ્યાખ્યાન આપવા જવું ત્યારે લોકો દ્વારા આ પ્રશ્ન અચુક પુછવામાં આવે ને હું કહુ, જેમને પ્રજાના કલ્યાણમાં રસ હોય જે ફલાણા ને ઢીંકણા નિયમો બતાવી કાર્ય ટાળવાની જગ્યાએ નિયમોને લોકોને અનુકુળ પડે તેવા બનાવે તે મારે મન અચ્છા અધિકારી...

આવા અચ્છા અધિકારીનો આજે પરિચય કરાવું.. વાત છે ગોંડલના પ્રાંત કલેક્ટર શ્રી રાજેશ આલ સાહેબની..

ગોંડલમાં વિચરતી જાતિના 159 પરિવારોને સરકારે રહેવા પ્લોટ ફાળવ્યા.  હવે વાત આવી મકાન બાંધવાની.. સમાજ કલ્યાણ અધિકારી પંડ્યા સાહેબ પણ આલ સાહેબ જેવા જ લાગણીવાળા. તેમણે અને આલ સાહેબે જોયું કે સરકાર મકાન બાંધવા 1.20 લાખ રૃપિયાની સહાય પ્રત્યેક પરિવારને કરે પણ તેમાં ઘર બાંધવું મુશ્કેલ. 

આલ સાહેબે અમને આ પરિવારોના ઘર બાંધવાનું કામ માથે લેવા કહ્યું... 

રાજકોટના રામપરા બેટીમાં 65 વિચરતી જાતિના પરિવારોના ઘર બાંધવાના અનુભવો કડવા હતા. રામપરાબેટી વસાહતમાં પાણીની વ્યવસ્થા નહોતી 

તંત્રમાં રજૂઆત કરી છતાં કોઈ વ્યવસ્થા નહીં એટલે અમારે 5.30 લાખથી વધુ ખર્ચ પાણી પાછળ કરવો પડ્યો. આ સિવાય લોકોના આધાર પુરાવા બદલાવવા જે મહેનત કરવી પડી તે થકવાડી નાખે એવી.. 

વળી શૌચાલય ને મનરેગા અંતર્ગત પણ મકાન બાંધકામમાં મદદ મળે પણ આ બધુ રામપરાબેટીમાં અમે હજુયે મેળવી નથી શક્યા.. 

અમે ઘર બાંધકામમાં મદદ કરવાનું નક્કી કરેલું તેના કરતાં ખર્ચ અનેક ગણો વધ્યો..આવું ગોંડલમાં થાય તો?

રાજેશ આલ સાહેબ સામે આ બધી વાત કરી... ને એમણે તુરત એમની ટીમને કામે લગાડી. તાલુકા વિકાસ અધિકારીથી લઈને મામલતદાર શ્રી, નગરપાલિકા ને અન્ય લાગતા વળતા સૌને બોલાવી તેમણે 159 પરિવારોના ઘર બાંધકામમાં આપણે મદદરૃપ થવાનું છે એ ભાવના વ્યક્ત કરી ને સૌ અધિકારીઓને સમયમર્યાદામાં કાર્ય પૂર્ણ કરવા આદેશ આપ્યો. જમીનનું લેવલીંગ, પાણી અને લાઈટ તો દસેક દિવસમાં પહોંચાડી દેવાનું એમણે અધિકારીઓને કહ્યું... એ સિવાય મકાન સહાયમાં અન્ય સ્જનોને જોડવાનું એમણે કહ્યું જેથી મજબૂત ઘર બંધાય....

આવી ઉમદાભાવના વાળા અધિકારીઓ બહુ જુજ છે... તેમની આ લાગણીને સલામ કરુ છુ. બાકી પ્લોટ ને મકાન સહાય આપ્યા પછી કોઈ એ મકાન પૂર્ણ થયા કે નહીં તે જોવા જતું નથી અથવા વ્યક્તિ મકાન પુર્ણ નથી કરી શકતો તો કારણ તપાસવાનું થતું નથી...

આલ સાહેબ, પંડ્યાસાહેબની જેમ દરેક અધિ્કારી કામ કરવા માંડે તો આ દેશમાં ઘરવગરનો એક માણસ ન રહે એ નક્કી...

જેમને પ્લોટ ફળવાયા તેમની સાથે વાત કરીને હું નીકળી રહી હતી ત્યારે એક બહેને આવીને કહ્યું, બેન કંતાનના છાપરામાં રહીએ. ઉનાળો તો નીકળી જાય પણ ચોમાસુ ને શિયાળો કાઢવો બહુ કપરો.. તમે ઝટ ઘર બાંધવાનું કરજો. હું કાગળ વિણીને પણ મારુ ઘર બાંધવા તમને દસ હજાર આપીશ...કેવી સ્થિતિને કેવી ભાવના....

આવા પરિવારોને ઘર આપવામાં ગોંડલ અધિકારીગણ નિમિત્ત બનવાના.. આપ સૌનો ઘણો આભાર... 

કુદરત તમારી આ પહેલ માટે ખુબ રાજી થશે...ને તમારી આ પહેલથી અન્ય અધિકારીઓ શીખે એમ ઈચ્છીશ...  

#MittalPatel #vssm

Mittal Patel speaking to nomadic families

Nomadic women shared her thoughts to Mittal Patel

Mittal Patel meets government officials for nomadic families
construction of houses