On 26th January we happen to visit the children staying at the Tharad hostel. The children gave us a very warm and enthusiastic welcome. Later, they presented us with a nicely gift wrapped box. It is like a ritual now, whenever children have to tell us something the put a beautifully written note in a box, gift wrap it and present it to us, never forgetting to take pictures. Taking a picture is necessary as it serves as a proof…just in case we forget. Wait for a couple of days and then follow up on the demand. What a novel way to demand … wish we could ask the officials and politicians on our pending applications in such a manner as well. We do have RTI, but still…..
In one of the notes the children wrote to me about the manner in which they rebelled against their parents to come ad study at the hostel, what they wish so become when they grow up, their dreams and their aspirations. In another note they wrote about the difficulties they face because of the rebel and conditions back home and some facilities they require for studying better.
The problem being - these children have to walk 3 kms every day to reach school and coaching ( the teacher thinks these children are very clever and some extra coaching will help them, so calls them for coaching in the evening). Walking does not make them tired but takes away lot of their time so they need a bicycle. Their parents have not given them enough blankets and mattress and the nights in Tharad get really chilly, a small desk, notebooks, school bags etc. etc.
The children were not pleading for these things but the letter reflected their confidence and right on us. The studies will go on even without these stuff. They are here to study and that they will with complete dedication. The 30 Nath Vadee children studying in 4 schools of Tharad are showing excellent results in academics. These kids present Shri. Rashminbhai ( who was also present) a hand made helicopter that could really fly. Such ingenious skills they have. We are sure they will excel in life…..
The children presenting a gift box…..
પોતાની વાત કહેવાની અનોખી રીત...
થરાદ હોસ્ટેલમાં ભણતાં અમારાં બાળકોને મળવા તા.૨૬ જાન્યુઆરી ૨૦૧૫ ના જવાનું થયું. બાળકોએ ઉત્સાહથી સ્વાગત કર્યું પણ પછી એક સરસ મજાનું ગીફ્ટ પેક આપ્યું. બાળકોને કઇંક કહેવું હોય તો હંમેશા ગીફ્ટ પેક કરીને એમાં એટલી સુંદર રીતે ચિઠ્ઠી મુકી જાહેરમાં બધાં જ બાળકોની વચ્ચે આપે અને એનો ફોટો પણ પડાવે. મૂળ અમે કોઈ ભૂલી ના જઈએ એની સાબિતી એમની પાસે રાખે..!!
ચિઠ્ઠી આપ્યાના બે દિવસ રાહ જોવાની અને પછી એની ઉઘરાણી કરવાની..કેવી મજાની રીત.. કાશ નેતાઓને કે અધિકારીઓને આપેલી આપણી અરજીનું આ રીતે પૂછી શકતાં હોત તો? RTI છે પણ ...
મને આપેલી એક ચિઠ્ઠીમાં બાળકો કેવી રીતે પોતાની મરજીથી માં-બાપનું માન્ય વગર ભણવા માટે હોસ્ટેલમાં આવી ગયાની વાત અને પોતાને શું બનવું છે એનું સ્વપ્ન લખ્યું હતું. બીજી ચિઠ્ઠીમાં ઘરમાંથી જે સ્થિતિમાંથી એ ભણવા નીકળી ગયા એટલે કેટલીક મુશ્કેલી વેઠી રહ્યા છે તે અને ભણવા થોડી સગવડ જોઈએ છે એ અંગે લખ્યું હતું.
જેમાં રોજ ૩ કી.મી. ચાલીને સ્કૂલ જવાનું. ટ્યુશન જવાનું(એમની શાળાના જ શિક્ષક આ બાળકોની હોશિયારી જોઇને એમને રાતના પોતાના ઘરે ભણવા બોલાવે છે). થાક નથી લાગતો પણ સમય બગડે છે એટલે સાયકલ જોઈએ છે, માં-બાપે ઓઢવા – પાથરવા સરખું આપ્યું નથી અને થરાદમાં ઠંડી ખુબ છે એ, ભણવા માટે શક્ય હોય તો ઢાળિયું, નોટબૂક, દફતર વગેરે જેવી ખુબ નાની નાની ચીજો માટે લખ્યું હતું.
બાળકોના લખાણમાં આજીજી નથી પણ અમે એમનાં જ છીએ અને એમનો અમારા પર પૂરો હક છે એ ભાવથી આ બધું લખ્યું હતું અને છેલ્લે આ બધું નહિ હોય તો પણ હવે ભણવું તો છે જ. હોસ્ટેલમાં ભણતાં નાથવાદીના ૩૦ બાળકો તો થરાદની જે ચાર સ્કૂલમાં ભણે છે એ સ્કૂલમાં પણ અવલ્લ છે.. એમણે શ્રી રશ્મિનભાઈને પોતાના હાથેથી બનાવેલું હેલીકોપ્ટર આપ્યું અને એ પણ ચલાવીને બતાવ્યું.. આવા આ બાળકો જીવનમાં પણ અવ્વલ રહેશે એવી શ્રદ્ધા ..
ફોટોમાં એમનું ગીફ્ટ પેક આપતાં બાળકો...
No comments:
Post a Comment