Ranchodkaka gets food with the help of VSSM...

Mittal Patel meets Ranchodkaka during her visit to kheda

“Ben, we married our daughter when she reached marriageable age. She had two children. Some illness affected her brain as a result, she lost her mental balance. Her husband kept the children and sent our daughter back to us. I traded stuff on my handcart, our savings and income were largely spent on our daughter’s treatment. We are left with nothing. As age catches up, we are unable to work as we did in the past. These oldies eat whatever the ration card helps us avail,  the pension for the elderly is used for our daughter’s medical expenses. We are left with nothing when we need medication at this age. Whatever we receive from the government is not enough…” tears started flowing from  Ranchodkaka’s eyes and he could barely speak further.

We comforted Ranchodkaka and assured a monthly ration kit under VSSM’s Maavjat - elderly and destitute care initiative. We are also striving to link differently-abled Geetaben with government’s handicap assistance scheme.

Ranchodkaka and Kaki continuously worry about their daughter’s welfare, about who would care for her after their demise. The world around us is very different sadly, we have never taken the time to look around and notice the numerous individuals like Ranchodkaka. Unfortunately, privileged us cannot even comprehend their pain. 

The support you provide enables VSSM care and nourish 124 such destitute elderly under its Maavjat initiative. There is deep pain and anguish when we come across such individuals and couples; a prayer escapes our heart, urging the Almighty to provide wellbeing to one and all. 

'બેન મારી દીકરી જુવાન થઈ એટલે એને પરણાવી. એને બે બાળકો થયા. પછી એને કાંઈક બિમારી થઈ ને એ પોતાની સુધબૂધ ખોઈ બેઠી. એના ઘરવાળાએ બે બાળકો રાખી લીધા ને દીકરીને અમારી પાસે મોકલી દીધી. હું હાથલારી પર સામાન ઢોંવાનું કરતો.  થોડી ઘણી બચત દીકરીને સાજી કરવા કરેલા વાના પાછળ ખર્ચાઈ. હવે હાથ, પગ ને હૈયા સિવાયનું કશુંયે રહ્યું નથી. પાછી મારી ઉંમર પણ થઈ. હવે મજૂરી નથી થતી. ડોહા, ડોહીને રેશનકાર્ડમાં જે અનાજ મળે એનાથી ખાઈએ. સરકારની વૃદ્ધ પેન્શનની રકમ આવે એમાં મારી ગાંડી દીકરીની તો ક્યારેક અમારા મનખાને જરૃર પડે એ દવા પાછળ ખર્ચીએ..પણ અમારી હાલત ખરાબ છે બેન...પુરુ નથી થતું...' 

આટલું બોલતા બોલતા ખેડામાં રહેતા રમણકાકાની આંખો ભરાઈ આવી. 

દિલાસો તો આપવાનો જ હોય. કાકાને દર મહિને પરિવારના ત્રણે પેટ ભરીને ખાઈ શકે તેટલું અનાજ તો અમે આપીશું. સાથે માનસીક રીતે વિકલાંગ ગીતાબેનને સરકાર દ્વાર મળતી વિકલાંગ સહાય મળે તો આ પરિવારને ટેકો રહે એ માટે પણ કોશીશ કરીશું.

રમણકાકા ને કાકીને પોતે આ દુનિયામાંથી જાય તે પહેલાં દીકરી જતી રહે તો સારુ નહીં તો એનું કોણ કરશે ની સતત ચિંતા સતાવી રહી છે. 

આપણી આસપાસ એક જુદુ વિશ્વ વસે છે. સુખ સમૃદ્ધિમાં જીવતા આપણને ક્યારેય આવી તકલીફોમાં જીવતા માણસોની તકલીફોનો અંદાજ પણ ન આવે..

આવા 124 માવતરોનું ધ્યાન રાખવાનું અમે આપ સૌ સ્નેહીજનોની મદદથી સ્વીકાર્યું છે... 

ખેડાના અમારા કાર્યકર રજનીભાઈએ રમણકાકાને શોધી આપ્યા. આવા સરસ કાર્ય સાથે છે એનો આનંદ.. 

પણ આવા માવતરોને મળુ છું, જોવું ત્યારે હૈયુ કંપી ઊઠે છે.. 

કુદરત પૃથ્વી પર વસતા આવા તમામ જીવોને સાતા આપે તેવી પ્રાર્થના..

#MittalPatel #vssm #elderlycare

#oldage #people #food #foodsecurity

#ration #ration #kheda #Gujarat

#mavjat #care #nomadicfamilies

Ranchodkaka and his wife in his shanty

The current living condition of nomadic families

VSSM files applications for obtaining residential plots for nomadic families...

Mittal Patel meets homeless nomadic families of kheda

“We have been staying at Hanuman Tekra on the banks of Vatrak river for years. Of course, this is government land devoid of any basic facilities. The constant fear of being asked to move from the land constantly lingers. Ben, can’t we get some land to build  a permanent house.”

Ranchodbhai Bajaniya was speaking for 24 families living on Hanuman Tekra. A similar request was also made by families living opposite Kheda police station. The families living in extremely poor conditions wander to neighbouring regions for work. 

“Everything around us has developed and moved ahead but we are at the same position,” says Rameshbhai Vansfoda.

The families need a permanent address. A place they can call their own.

VSSM’s Rajnibhai has prepared the applications for these families and submitted it to the concerned department.

Our Chief Minister Shri Vijaybhai Rupani wants to ensure that every homeless family gets a residential plot as soon as possible. Similar sentiments are also shared by Shri Ishwarbhai Parmar, Minister for Social Justice and Empowerment. He has ensured that the families do not face challenges with regards documents like caste certificate etc.

In short, the combined efforts will ensure the fulfilment of our Prime Minister’s pledge to provide a home to all homeless by the end of 2022.  The forces are working for the marginalised. Hopefully, these Bajaniya families of Kheda will soon receive residential plots.

'વર્ષોથી ખેડામાં વાત્રક નદીના પટ પાસે, હનુમાન ટેકરા પર અમે રહીએ.. અહીંયા નથી ટોયલેટ કે નથી અન્ય સુવિધાઓ.. સરકારી જમીન પર રહીએ. કાલે કોઈ ખાલી કરાવી નાખશે નો ભય સતત રહ્યા કરે. તે હેં બેન અમને રહેવા કાયમી જગ્યા ન મળે?'

રણછોડભાઈ બજાણિયાએ ટેકરા પર રહેતા 24 પરિવારો વતી અમને રજૂઆત કરી. આવી જ રજૂઆત ખેડા પોલીસસ્ટેશન સામે રહેતા 16 વાંસફોડા પરિવારોએ પણ કરી..

ખૂબ કપરી સ્થિતિમાં જીવતા આ પરિવારો વર્ષોથી આ જગ્યા પર રહે ને કામ ધંધા માટે આજુ બાજુના વિસ્તારમાં વિચરણ કરે. 

રમેશભાઈ વાંસફોડા કહે, શહેર વિકસી ગયું પણ અમે જ્યાં છીએ ત્યાંના ત્યાં જ રહ્યા.આ પરિવારોને પોતાનું કાયમી સરનામુ જોઈએ. જ્યાંથી કોઈ એમને ખસેડી ન શકે. 

અમારા કાર્યકર રજનીભાઈએ આ પરિવારોની પ્લોટની માંગણીની અરજી તૈયાર કરીને કચેરીમાં આપી દીધી છે.

આપણા મુખ્યમંત્રી શ્રી વિજયભાઈ રૃપાણીની લાગણી આવા તમામ પરિવારોને પોતાનું સરનામુ ઝટ મળે તે માટેની છે. સામાજિક ન્યાય અધિકારીતા વિભાગ તરીકે શ્રી ઈશ્વરભાઈ પરમાર પણ જાતિ પ્રમાણપત્રને અન્ય બાબતમાં આ વંચિત પરિવારોને તકલીફ ન પડે તેનું ધ્યાન રાખે છે. 

ટૂંકમાં સૌની સંવેદના અને 2022 સુધીમાં ઘરવિહોણા તમામ પરિવારોને ઘર આપવાનું આપણા વડાપ્રધાન શ્રીનું સ્વપ્ન..

બધુયે વંચિતોની તરફેણમાં... એટલે ખેડામાં રહેતા બજાણિયા અને વાંસફોડા પરિવારોને પણ ઝટ પ્લોટ ફળવાય તેવી આશા રાખીએ.

#vssm #MittalPatel #home

#nomadicfamilies #housing

#kheda #Gujarat #housing

#government #GujaratGoverment

Nomadic families discusses their issues with Mittal Patel

The current living condition of nomadic families

The current living condition of nomadic families

The community support at Makhanu has bloomed in form of the trees...

Mittal Patel visits Makhanu Tree Plantation site

 Banaskantha’s Makhanu, my favourite village.

With an extremely  progressive Sarpanch  Bhanabhai at its realm, the village is in good hands.

The trees planted near its crematorium  have gained roots, almost 1200 of them. Narsinhbhai, the Vriksh Mitr has nurtured them well.

The care and protection the trees received prompted us to request Bhanabhai for another spot to carry out some more plantation, which he did with the support and approval from the village. 3000 trees were planted at the new spot and 2918 have taken roots.  The villagers contributed towards site cleaning, fencing and watering of the plants.

Not all villages are so supportive. Of course, if they would be doing it on their own, we would not be required. I firmly believe that if each household makes an annual contribution of Rs. 500 to 1000 for the development of their village, no government support to aid  lake deepening or tree plantation would be required.

The community at Makhnu has proved this belief to be true. It was their support that has bloomed in form of the trees. Our responsibility is to provide trees, organic pesticides and manure  if required, monthly remuneration of the Vriksh Mitr. The Vashi Foundation has supported us towards the mentioned expenses. Gratitude to Makhanu community and Vashi Foundation for their proactiveness that has resulted into such wonderful work.

We hope Makhanu community will also help identify plantation spots for 2021 where we can plant 5000 trees.

Yes it was the Sarpanch and zealous villagers who made this all possible but the support  Darghabhai and Ashokbhai  have been to the Sarpanch has helped him  accomplish this plantation drive.

We were at Makhanu to monitor the plantation efforts. Darghabhai fed us with lot of love. Our team members Naranbhai and Ishwarbhai have been the force behind these efforts. They identified the villages well.

The benefits of trees need to understood not just studied in the school. It is time village heads wake-up to the need of planting trees. And wake-up soon. 

બનાસકાંઠાનું મખાણુ.. 

મને ગમતુ ગામ..સરપંચ ભાણાભાઈની ગામના વિકાસ માટેની લાગણી જબરી...

2019માં ગામની સ્મશાનભૂમીમાં વાવેલા વૃક્ષોમાંથી 1200 જેટલા સરસ થઈ ગયા છે.  વૃક્ષમિત્ર નરસીંહભાઈએ વૃક્ષોને સરસ સાચવ્યા.ગામની વૃક્ષો માટેની મમતા જોઈને અમે ભાણાભાઈને બીજી એક જગ્યા પસંદ કરી આપવા કહ્યું. ને ગામની સહમતી અને મદદથી એમણે સરસ જગ્યા શોધી આપી. જ્યાં 3000 વૃક્ષો અમે વાવ્યા. જેમાંથી 2918 ઉછરી રહ્યા છે.આ જગ્યાની સફાઈ, જગ્યા ફરતે કરવાની વાડ, પાણીની વ્યવસ્થા આ બધા માટે ગામના સૌએ માતબર ફાળો કર્યો. 

દરેક ગામ આવું નથી કરતું. જો કરત તો અમારા જેવાની જરૃર જ ન પડત. 500  કે 1000 રૃપિયા વાર્ષિક ગામના વિકાસ માટે ઘર દીઠ કાઢવામાં આવે તો પણ ગામના તળાવ ખોદવા કે વૃક્ષો વાવવા સરકાર કે કોઈની ખરેખર જરૃર ન પડે.. આ મારુ દૃઢ પણે માનવું છું...

ખેર મખાણુના નાગરિકોએ સહભાગીતાથી આ કરી બતાવ્યું એટલે ત્યાં આટલા સરસ વૃક્ષો વાવી શકાયા. અમારી જવાબદારી વૃક્ષોની ખરીદીની તેમજ વૃક્ષોની માવજત માટે રાખેલા વૃક્ષમિત્રને માસીક મહેનતાણુ આપવાની તેમજ જરૃર પડે ઝાડ માટે ખાતર, દવા લાવી આપવાની. 

આ માટે અમને મદદ કરી વાશી ફાઉન્ડેશને.. ગામ અને વાશી ફાઉન્ડેશનના અમે આભારી છીએ.. 

આપ બેઉંની સક્રિયતાથી આ કાર્ય થઈ શક્યું. 

અમને આશા છે, મખાણુ વાસીઓ જુન 2021 માટે પણ પોતાના ગામની એક બીજી જગ્યા શોધી આપશે જ્યાં 5000 ઝાડ વાવી શકાય.. આમ તો આ કાર્યમાં ઉત્સાહી સરપંચ સાથે ગામના સૌ જોડાયા પણ ગામના દરઘાભાઈ અને અશોકભાઈ સરપંચ સાથે ખડે પગે રહ્યા એટલે આ કાર્ય થઈ શક્યું.  

મખાણું વૃક્ષારોપણ સાઈટ જોવા જવાનું થયું એ વેળા દરઘાભાઈએ તો બહુ પ્રેમથી અમને સૌને જમાડ્યા પણ ખરા.. 

અમારા કાર્યકર નારણભાઈ, ઈશ્વરભાઈની મહેનત પણ જબરી. ગામને શોધવા એમને આ કાર્યો માટે તૈયાર કરવાનું એમણે સરસ કર્યું..

વૃક્ષના ફાયદા લખવાના નહોય આપણે સૌ એના ફાયદા જાણીએ જ છીએ...બસ વખત થઈ ગયો છે દરેક ગામે જાગવાનો... અને એ ઝટ જાગે એમ ઈચ્છીએ... 

#MittalPatel #vssm #tree

#TreePlantation #greenery

#GreenGujarat #saveearth

#saveenvironment

Makahnu tree plantation site

Mittal Patel visits Makhanu tree plantation site
to monitor the plantation efforts

Darghabhai fed Mittal Patel and other team members
with lot of love

Mehulbhai Oad will inspire many of us who throw complaints at drop of a hat...

Mittal Patel with Mehulbhai Oad and his wife

 Many of you following VSSM on Facebook know Mehul.

We had met Mehul Oad when he was severely ill. His father Pareshbhai Oad had come to our office with a picture of Mehul, for once we thought will he survive?

It was Pareshbhai’s faith and the generous support and prayers from VSSM’s well-wishing donors that pulled Mehul back from the claws of death,  the donations amounted to Rs. 5.50 lacs. 

Mehul is a truck driver, whenever he would drop by at the office to meet us along with his wife and daughter I would suggest him to quit truck driving and take up a less demanding job instead. I had also offered financial support if needed. Mehul had agreed to the idea.

“I wish to buy a car to rent it as a taxi. Need some support to make the down payment, rest I will pay the loan instalments. I wish to be self-employed, this way I will stress less and my health also will be taken care of,” Mehul had called to share his plans after recuperating well from his long battle to survive.

I was glad to see Mehul beginning to dream again. Pareshbhai had spent all his savings on Mehul’s treatment hence, he did not have money to support Mehul’s dreams.

Mehulbhai Oad with his wife

VSSM provided him with an interest-free loan of Rs. 70,000. The remaining amount was taken as a loan from a bank. The money loaned from VSSM was paid off within a year while the bank loan is still on.  Mehul’s life is back on track, he had recovered well. The family was relieved to have put the traumatic past behind.

But life had to throw some googlies. Mehul met with a major accident when the car he was driving hit a blue-bull and tumbled. By God’s grace, he escaped while his motor car suffered substantial damage. For someone who had just managed to get his life back on track, this came as a huge financial blow. Car insurance could not cover all the expenses.

Mehul is like family to VSSM,  so he decided to share about his accident and the unforeseen expenses. “I do not like asking for such help,  but I need your support to get my car repaired,” he shared. The ongoing loan did not leave enough to permit any savings, and now this!! The amount he needed wasn’t huge, we agreed to give him another loan. And just the mention of it brought a big smile on his face.

As I always say, things are destined, we just need to play our role when called. And we shall forever remain grateful to the doctors and medical workers who saved Mehul, our well-wishing donors who generously supported his treatment. Also, all who provide support to our Swavlamban initiative that helps individuals like Mehul to re-invent their livelihoods.

Mehulbhai Oad

Mehul now doesn’t feel defeated or get tired, he no longer blames almighty for his fate. “I need to perform my Karma,  I shall do it well,” he says.

Mehul will inspire many of us who throw complaints at drop of a hat… and that is the reason I shared Mehul to you once again. 

મેહુલ.. પ્રેરણાદાયી વ્યક્તિત્વ..

ફેસબુક પરના જુના મિત્રોને મેહુલનો પરિચય છે જ...

કેવો ભયંકર બિમાર.. એના પિતા પરેશભાઈ ઓડ જ્યારે અમારા ત્યાં આવ્યાને મેહુલનો ફોટો બતાવ્યો ત્યારે એક વખત માટે તો આ બચશે કે કેમ એવું થઈ ગયેલું..પણ પિતાની શ્રદ્ધા સાથે ફેસબુકના મિત્રોએ મળીને લગભગ સાડા પાંચ લાખની મદદ એની સારવાર માટે કરી સાથે બધાની દુવા કામ લાગીને મેહુલ સાજો નરવો થઈ ગયો. 

ટ્રક ચલાવવાનું કામ કરતો મેહુલ એની પત્ની ને એની નાનકડી દીકરી સાથે જ્યારે મળવા આવ્યો ત્યારે હવે કાંઈ શાંતીવાળો વ્યવસાય કરજે ને એ માટે કાંઈ મદદની જરૃર હોય તો કહેજેનું અમે કહેલું. એણે હા પાડી.. 

થોડા મહિનાના આરામ પછી એણે,

'ટેક્ષી તરીકે ચલાવી શકાય તેવી ગાડી ખરીદવી છે. ડાઉનપેમેન્ટ ભરવા તમે થોડી મદદ કરો બાકીની લોન કરુ. પોતાની રીતે વ્યવસાય કરુ તો મને બહુ હળબળાટી ન થાય અને મારી તબીયત પણ સચવાય'

એક વખતે જીંદગીથી હારી ગયેલો મેહુલ સમણાં જોતો થયો હતો..   

મેહુલના પિતા પરેશભાઈ મેહુલની સારવારમાં જ આર્થિક રીતે ઘસાઈ ગયેલા એટલે એવી કોઈ મૂડી એમની પાસે નહોતી. VSSMએ સીત્તેર હજારની લોન આપી. બાકીની લોન એણે બેંકમાંથી લીધી. અમે આપેલી લોનના હપ્તા તો એણે વરસમાં જ ભરી દીધા. બાકી બેંકમાંથી લીધેલી લોનના હપ્તા ભરાયે જતા હતા. જિંદગી હવે પાટે ચડી ગઈ હતી. તબીયત પણ સારી હતી.. પરિવારને પણ માથેથી મોટી ઘાત ટળ્યાનો હાશકારો હતો..

ત્યાં અચનાક મહેુલની ગાડીને અકસ્માત થયો. રોડ વચ્ચે નીલગાય આવીને ગાડી પલટી ગઈ. એ બચી ગયો.. પણ ગાડીને ઘણું નુકશાન થયું. આર્થિક રીતે એ માંડ માંડ પાટે ચડ્યો હતો ત્યાં પાછો ખર્ચો. ગાડીને વિમો હતો પણ બધો ખર્ચો મળે એમ નહોતું. મેહુલ પરિવાર ભાવનાથી અમારી સાથે સંકળાઈ ગયો છે. એણે મુશ્કેલીની વાત કરી. મદદ માંગવી ગમતી નથી પણ હજુ મને ટેકાની જરૃર છે એવું એણે કહ્યું...બચતની શરૃઆત બેંકની લોન પતે પછી કરવાની હતી ત્યાં આ બધી જફા..આ વખતે એને બહુ મોટી રકમની જરૃર નહોતી. અમે નાનકડી લોન ફરી આપવાનું કહ્યું.. ને મેહુલના મોંઢે ચમક આવી...

હું હંમેશાં કહુ છુ..આપણે તો નિમિત્ત માત્ર બાકી બધુ તો ગોઠવાયેલું જ હોય છે.. સમય આવે એ નિયત કરેલું કરવાનું બસ..

બાકી મેહલુને જીવનદાન આપનાર ડોક્ટરથી લઈને એને સારવારમાં મદદ કરનાર સૌનો આભાર સાથે સાથે મેહુલને આર્થિક રીતે ફેર બેઠો કરવામાં મદદ કરનારનો પણ આભાર..

મેહુલની વાત લખવા પાછળનો આશય. તે હવે હારતો નથી થાકતો નથી ના કુદરતને દોષ દે છે.. મારા ભાગે કર્મ કરવાનું છે ને એ હુ બરાબર કરીશ.. એવું એ કહે છે.. નાની નાની વાતોમાં થાકનાર માટે મેહુલ પ્રેરણા આપનારો છે...

બાકી લખ્યું એ બધુયે ફોટોમાં.. 

#MittalPatel #vssm #DREAM

#nomadicfamilies #life

#DREAM #medical #newlife

The community participation helped us take the tree plantation drive forward...

Mittal Patel with Shefuddinbhai and others at 
Shiya tree plantation site

The community participation helped us take the tree plantation drive forward Kankrej’s Shiyagaum where we planted 2000 trees in and around the cemetery. Participatory tree plantation program requires commitment from the community to identify a spot, make water arrangements, protection fence while VSSM clears the space, brings the saplings and pays monthly remuneration to Vriksh Mitra/tree caretaker.

The community of Shiyagaum is very proactive and volunteered to take up the responsibility. The very active Abbasbhai, Shefuddinbhai and other youth managed to raise 1982 trees in 4 months, with just 18 trees dying.

They also spent around Rs. 1 lakh to house the Vriksh Mitra near the site. One look around the area the trees have been planted one gets a sense that they are well maintained and looked after.

“Plant trees to bring rains…” a slogan we have heard growing up needs to come to life in Banaskantha, a region that remains rain starved. In 2019 we initiated tree plantation drive in villages of Banaskantha, with plantation happening at 22 sites.

Along with the Vriksh Mitra,  VSSM team members also work round the clock to ensure the saplings take roots, they don’t get infected with pests, provide manure, maintain a tree count, rebuke the vriksh mitra where required. The VSSM team members Naranbhai, Ishwarbhai, Bhagwanbhai are on a constant move.

During the monsoon of 2021, we plan to plant 1 lakh trees in rural Banaskantha,  provided the village communities are prepared to their bit and share the responsibility.

Trees are our lifeline, they take care of us, they make earth look beautiful. Hope people sign up for this task of making our rath look beautiful.

In the picture – Shefuddinbhai taking us around the site!!

કાંકરેજનું શિયાગામ..

ગામના કબ્રસ્તાનમાં અમે 2000 વૃક્ષો ગામના સહયોગથી વાવ્યા. આમ તો વૃક્ષો વાવવા માટે અમારી કેટલીક શરતો જેમાંની મુખ્યત્વે વૃક્ષો ઉછેરવા જગ્યા, એની ફરતે કાંટાળી વાડ અને પાણીની વ્યવસ્થા ગામલોકોએ કરી આપવાની. 

અમારા ભાગે વૃક્ષો લાવવાનું, જગ્યાની સફાઈ ને વૃક્ષોનું જતન કરનાર વૃક્ષોની મા કે મિત્રને માસીક સેવક સહાય આપવાનું.શિયાના જાગૃત બિરાદરોએ આ જવાબદારી સ્વીકારી એટલે જ અમે ત્યાં વૃક્ષો વાવ્યા. 

અમને સતત ચિંતા આ વૃક્ષોના ઉછેરની હોય. પણ વૃક્ષમિત્ર અબ્બાસભાઈ બહુ સક્રિય ને એમને સહયોગ શેફુદ્દીનભાઈ અને અન્ય સ્વજનોનો એટલે ચાર મહિનામાં ફક્ત 18 વૃક્ષ બળ્યા બાકી 1982 હયાત. 

વૃક્ષમિત્ર વૃક્ષારોપણ કરેલી જગ્યા પર રહી શકે તે માટે એકાદ લાખના ખર્ચે નાનકડુ ઘર પણ કબ્રસ્તાનમાં જ બનાવી દેવામાં આવ્યું. વૃક્ષારોપણ કરેલી જગ્યા જોઈને સરસ માવજત કરી છે એવું આપોઆપ બોલાઈ જાય. 

બનાસકાંઠામાં વરસાદનું પ્રમાણ ઓછુ.. નિશાળમાં ખુબ ભણ્યા, વૃક્ષ વાવો વરસાદ લાવો. આ વાક્ય અમલી બનાવવાનું અમે 2019થી શરૃ કર્યું ને શિયા જેવા અન્ય ગામોમાં મળીને કુલ 22 સાઈટ પર વૃક્ષારોપણ કર્યું. 

વૃક્ષમિત્રની સાથે સાથે અમારા કાર્યકરો નારણભાઈ, ઈશ્વરભાઈ, ભગવાનભાઈની પણ સખત મહેનત. 

દર મહિને ઝાડની ગણતરી, વૃક્ષમિત્રની મહેનત નબળી દેખાય ત્યાં ટકોર, ઝાડને રોગ લાગુ ન પડે તે માટે જરૃરી દવા, ખાતર.. કાંઈ કેટલુંયે ધ્યાન રાખવા એ સતત ફરતાં રહે...

2021 ના ચોમાસે 1 લાખ ઝાડ વાવવાનું આયોજન છે.. ગ્રામજનો જાગે ને ભાગીદારી સાથે આ કાર્ય કરવા તૈયાર થાય ત્યાં આ કરવું છે... 

ઝાડ એ આપણી ધરતી માનો શણગાર છે. દરેક ગામ ધરતીમાના શણગાર માટે સજ્જ થાય એવી આશા...

ફોટોમાં શેફુદ્દીનભાઈ લખ્યા પ્રમાણેની વૃક્ષારોપણની સાઈટ બતાવતા...

#MittalPatel #vssm #tree #greenvillage

#TreePlantation #green #greencover

#GreenGujarat #save #saveearth

#donate #villagelife #mission

#missionmilliontree

Shiya Tree Plantation Site

Mittal Patel visits Shiya Tree Plantation site

The active members managed to raise 1982 trees in 4 months

Tree planted by VSSM bloom in Banaskantha's village...

Mittal Patel visits tree plantation site at benap village

Benap is the interior village of Banaskantha district. 

You get saline water at eight to ten feet in the ground. If we leave Bhabhar and go a little further, we can see the kingdom of mad acacia scattered all around. Yes, in the middle of the desert, you can see a few piludi trees. Crazy acacia everywhere else ...

Yes, the importance of these two trees in preventing the desert from advancing is also good and they grow well in saline places in less water. However, I always question that instead of mad acacia, why don’t they have our native trees like neem, pipal and kanji? And why is the kanji tree not considered as our native tree?. 

We don't like to stand in the direct sun. We always find the shade of a tree to seat under and what could be a better home for birds then trees? 

Trees are useful in bringing rain. So we undertook a campaign to plant trees in Banaskantha and planted 1200 trees in Benap in 2019-20 out of which 1073 trees are nice as seen in the photo. I thought because of the salinity in this area, tree growth will not be very fast but the hard work of our tree friend Jodhabhai changed my beliefs.

The supervision of Sarpanch Paragbhai Rajput is also the same. We wish every village to get such a sarpanch who is committed to the development of the village ...

Seeing the grooming of the trees, we asked Paragbhai and the villagers to prepare another site from now on, where 7 to 10 thousand trees can be planted. The villagers also said yes to that ...

O Goddess Earth, every other living being has equal rights on you like humans. We firmly believe that this is our attempt like Ramayana's squirrel to make you beautiful as well as to make you calm.

Our activist Bhagwanbhai, Naranbhai's active cooperation in this is the reason why such nice villages are selected.

The feelings of the rest are like the song which roughly translates like “You will like to make life beautiful, you like to be bloomed and let others bloom like a flower..”

You can see tree friend Jodhabhai, Sarpanch Shri and the villagers as well as the grown trees in the photo.

 બેણપ બનાસકાંઠાનું છેવાડાનું ગામ. 

જમીનમાં આઠ દસ ફૂટે ખારુ પાણી. ભાભર છોડી થોડા આગળ જઈએ એટલે ચારે બાજુ ગાંડા બાવળનું સામ્રાજ્ય પથરાયેલું જોવા મળે. હા વચમાં વચમાં રણમાં મીઠી વિરડીની જેમ પીલુડી જોવા મળે ખરી. બાકી બધે ગાંડો બાવળ...

આમ તો રણને આગળ વધતુ અટકાવવામાં આ બેય ઝાડનું મહત્વ પણ ખરુ ને ઓછા પાણીમાં ખારાશવાળી જગ્યામાં આ બેય ઊગે પણ સારા..જો કે ગાંડા બાવળની જગ્યાએ લીમડો, પીપળ. કણજી આપણા મૂળ ઝાડ કેમ નહીં આ પ્રશ્ન હંમેશાં થાય. 

ખરા તડકામાં ઊભવું આપણને ગમે નહીં આપણેય બેઠક માટે છાંયડો શોધીયે ને પક્ષીઓને ઝાડ જેવું ઘર ક્યાં જડે? 

પાછુ વરસાદ લાવવામાં આ ઝાડ જ ઉપયોગી બને.. એટલે બનાસકાંઠાથી વૃક્ષો વાવવાનું અભીયાન અમે હાથ ધર્યું ને બેણપમાં 2019-20માં 1200 ઝાડ કર્યા જેમાંથી 1073 ઝાડ ફોટોમાં દેખાય એવા સરસ થયા.મને હતું આ વિસ્તારમાં ખારાશ છે એટલે ઝાડનો ગ્રોથ બહુ ઝડપી નહીં થાય પણ વૃક્ષ મિત્ર જોધાભાઈની  મહેનતે મારી માન્યતાને બદલી નાખી..

સરપંચ પરાગભાઈ રાજપૂતની દેખરેખ પણ એવી જ. ગામના વિકાસ માટે કટીબદ્ધ આવા સરપંચ દરેક ગામને મળે એવું ઈચ્છીએ... 

વૃક્ષોની માવજત જોઈને બીજી એક સાઈટ અત્યારથી તૈયાર કરવા પરાગભાઈ અને ગ્રામજનોને કહ્યું. જ્યાં 7 થી 10 હજાર ઝાડ વાવી શકાય.. ગ્રામજનોએ પણ એ માટે હા પાડી... 

હે મા ધરા તારા પર મનુષ્ય સિવાય અન્ય જીવોનો પણ અધિકાર છે. અમે દૃઢપણે આ માનીએ એટલે તને સુંદર બનાવવાની સાથે સાથે તને સાતા પહોંચે એવું કરવાનો રામાયણની ખીસકોલીની જેેમ અમારો પ્રયાસ... 

અમારા કાર્યકર ભગવાનભાઈ, નારણભાઈનો આમાં સક્રિય સહયોગ એમની દોડાદોડીને લીધે જ આવા સરસ ગામો પસંદ થાય..

બાકી નો ભાવ 'જીવન સુંદર બનાવું તો તુજને ગમે, ખુદ ખીલું ને ખાલાવું તો તુજને ગમે.. ' એ ભાવગીત જેવો..

ફોટોમાં વૃક્ષમિત્ર જોધાભાઈ, સરપંચ શ્રી અને ગ્રામજનો તેમજ ઉછરેલા વૃક્ષો...

#MittalPatel #vssm #tree

#TreePlantation #green

#GreenGujarat #greenery

#save #saveearth #saveenvironment

#Gujarat #banaskantha

Tree plantation site 

Mittal Patel discusses tree plantation with Sarpanch Shri,
VrukshMitra and other villagers of benap

1200 tress were planted in 2019-20 in benap out of which
1073 trees are grown 

VSSM begins its fifth year into participatory water management with Bhatasana village of Suigaum...

Mittal Patel discusses watermanagement with
bhatasana residents

It is impossible to imagine life without water. Yet, we have overexploited one of the most precious resources on earth. The groundwater reserves that had to remain untouched are on verge of exhaustion. Numerous city dwellers share that unavailability of water forced them to migrate to cities despite having land and house in their native village. Migrations like these should not have happened in the first place. 

It is important that along with water conservation efforts, we also educate the population on the value of pure water. And sooner we do that better it is. 

VSSM has deepened 115 lakes in Banaskantha 

During the past 4 years, VSSM has deepened 115 lakes in Banaskantha, this year the target is to deepen 50 more. Of course, all this happens with community participation. 

It is not just the youth but the entire Bhatasana village that is quite aware of water conservation. Last year we deepened one of its lake, good monsoon and surplus water from Sardar Sarovar helped fill up the lake to the brim. Once the lakes fill up the groundwater gets recharged and the farmers also stand to benefit. 

The residents of Bhatasana very well understood the philosophy behind deepening of lakes; Chandrakantbhai, a youth wind leader called up to ensure his entire team is prepared in whichever way possible to support VSSM undertake water conservation efforts in their village. 

During the recent meeting with the Bhatasana community, the villagers agreed to contribute Rs. 50,000 and lift all the excavated soil. Such sensitive communities need to applauded to the fullest. 

Mittal Patel visits WaterManagement site

To me planting trees and conserving water are holy deeds, they spread the goodness around, bring much needed respite to those who rely on it. 

Bhatasana residents have woken up to the need for conserving water and environment but the residents of Banaskantha and Patan must understand the gravity of the growing water crisis in their region.  

In the attached video Bhatasana residents Kirtibhai and others share the benefits of the water conservation efforts in their village. The entire water conservation efforts are taken forward by VSSM Naranbhai, who puts in a lot of hard work and enthusiasm in this work. 

Bhatasana residents kiritbhai and others share the benefits
of the water conservation efforts with Mittal Patel

If you wish to initiate lake deepening efforts in your village do get in touch with Naranbhai on 9099936035...

 બાનસકાંઠામાં #જળસંચય અભિયાનની પાંચમી સીઝનની શરૃઆત સુઈગામના ભટાસણાગામથી...

જળ - જેના વગર આ ધરતી જીવ વિહોણી બજંર થઈ જાય..છેલ્લા ઘણા વર્ષોમાં પાણીનો બેફામ ઉપયોગ ને જમીનમાંથી પાણીનું અમાપ દોહન જોઈને ખેડૂતોને મોંઢે સાંભળેલું ત્રીસ પાંત્રીસ વર્ષ પહેલાં શું હતું તે યાદ  આવી જાય....

શહેરમાં આવીને વસેલાં લોકોમાંથી ઘણા કહે ગામમાં ઘર ને ખેતર બધુયે છે પણ પાણી નહોતું એટલે જીવવા શહેરોમાં આવ્યા.. મારા મતે આ ઈચ્છીત સ્થળાંતર નથી.. 

આનો ઉકેલ પાણી બચાવવાની સાથે સાથે એનું મૂલ્ય સમજવામાં હવે ઝાઝી વાર ન લગાડીએ તે..અમે બનાસકાંઠાના 115 તળાવોને છેલ્લા ચાર વર્ષમાં ઊંડા કર્યા..આ વર્ષે પણ ગ્રામજનોની ભાગીદારીથી 50 તળાવો કરવાનો લક્ષાંક છે.. 

#ભટાસણા ગામના યુવાનો ને આમ તો આખુયે ગામ બહુ જાગૃત.. ગયા વર્ષે અમે ગામનું એક તળાવ ગાળ્યું. ચોમાસુ સારુ હતું તે વરસાદથી અને પછી સરકારે પણ નર્મદા કેનાલમાંથી કાઢેલી પાઈપલાઈનથી આ તળાવને#vssm ભર્યું. તળાવમાં પાણી ભરાય ને એ પાણી જમીનમાં ઉતરે તો તળ ઉપર આવે સાથે સાથે પશુપક્ષીઓને પણ પાણી મળે.. ને ખેડૂતોને ખેતીમાં પણ ફાયદો થાય..

એ ફાયદો ગામલોકો બરાબર સમજ્યા. એટલે જ ગામના જાગૃત યુવાન ચંદ્રકાન્તભાઈનો ફોન આવ્યો ને ગામના તમામ ને પોતાની આખી ટીમ ગામનું તળાવ ગાળવા જરૃરી તમામ મદદ કરશેનું કહ્યું. ભટાસણાવાસીઓ સાથે તળાવ ગાળવા સંદર્ભે બેઠક કરી. જેમાં ગ્રામજનોએ સામેથી માટી ઉપાડવા સિવાય 50,000નો ફાળો પણ તળાવ ખોદકામ માટે આપવાની વાત કરી... આવા સંવેદનશીલ ગ્રામવાસીઓને તો પ્રણામ કરવા ઘટે... 

મારા મતે #તળાવ ગળાવવું ને ઝાડ વાવવું આ બેય પુણ્યના કામો.. હજારો જીવોને એનાથી સાતા મળે... ભટાસણાવાસીઓ તો જાગ્યા પણ બનાસકાંઠા, પાટણ વિસ્તારના અન્ય ગ્રામજનો ઝટ જાગે એમ ઈચ્છીએ... 

ભટાસણાગામનું VSSM ની મદદથી ગળાયેલા તળાવથી થયેલા ફાયદાની વાત કરતા ગામના કીર્તીભાઈની અન્ય સ્નેહીજનો.. તથા ગયા વર્ષે ભરાયેલું તળાવ, GACL માંથી સંસ્થાના કાર્યોને જોવા આવેલા આસ્થા ને અન્ય ગ્રામજનો..

પણ ફોટોમાં જોઈ શકાય

બનાસકાંઠામાં તળાવ ગળાવવાની આખી પ્ર્ક્રિયામાં સંસ્થાના સંનીષ્ઠ કાર્યકરો અમારા સીનીયર કાર્યકર નારણભાઈની સાથે ખડે પગે. એટલે જ આ કાર્યો થાય.. આપના ગામમાં તળાવ ગળાવવાની ઈચ્છા હોય તો નારણભાઈ  - 9099936035 પર સંપર્ક કરવા વિનંતી..

#MittalPatel

We need your support to help us take care of these seniors in their silver years...

Mittal Patel meets DharmaMa and Kanjiba an elderly couple
surviving under pathetic living condition

 Recently, I happened  to meet Dharma Ma and Kanjiba, an elderly couple surviving under pathetic living conditions, as if waiting to silently ebb away into the horizon!!

VSSM comes across hundreds of older aged people living in distress. Some need to beg for food, some depend on others to provide them with some cooked meals. They are either abandoned or their children stay in different towns or they are destitute in the true sense. Under the Maavjat initiative, VSSM cares and nurtures the elderly it takes under its wings. The seniors are provided rations kits or cooked meals depending on their ability to feed themselves. It also takes care of their medical needs assisting them with check-ups and medicines. We started with 60 elderly last year, the number has grown to above 100 now and there are hundreds more waiting to be reached. As age takes over, they cannot work as manual or farm labourers,  this inability to earn a living is pushing the destitute seniors into the trenches of hunger and agony. If they could,  these individuals would still work to earn living but these are humans who do not fall into the comfort of retirement plans or earn pensions need our assistance to spend their remaining lives with an assurance that there will be food on their plate and they need not have to feel neglected and unwanted for the rest of their life.

It was early afternoon when we reached at Dharma Ma and Kanjiba's (Dada are addressed as Ba in Banaskantha)  humble abode. The wicker basket held some millet flatbreads, but there was no sight of any accompaniments!! Also, Kanjiba is visually impaired while DhramaMa  has challenges with hearing. It was evident that Kanjiba would not have managed to get his cataract removed on time (in absence of any information to the free eye camps happening in the region)  and that must have created further complications and eventual loss of sight.

DharmaMa and Kanjiba an elderly couple
surviving under pathetic condition

Kanjiba has a daughter, who was widowed when her two children were still quite small. I learnt that the daughter now stays with Kanjiba. However, she suffers from some medical condition."Where do you work?" I had asked.

"I don’t keep well, my stomach hurt as there is an issue of fluid retention. I need to visit the doctor regularly and get it removed. Hence, I cannot lift heavy stuff and need to refrain from engaging in any strenuous activity. I collect cattle dung and sell it to a farmer when enough dung has accumulated." Kanjiba's daughter replied.

"How much money does that fetch?" I inquired.

"Ben, imagine the time it takes to pile up this dunghill, and when she sells it brings her mere Rs. 700-800," a lady in the neighbouring house spoke up.

It was obvious,  that piling a dunghill so high would take months. VSSM provides Kanjiba and Dhrmama with a monthly ration kit so that they at least have food at the end of the day.

"Ma, is ration sufficient for you?" I enquired.

"A little more would surely helpful," she replied.

I think the addition of two grandkids to the family might have impacted the sufficiency.

The ration cards do help procure some ration, but Kanjiba's disability is a grave concern.

"Do you want  us to help you with a medical examination of your eyes?" I asked. 

"It is time for me to leave this world, what is the need to get the body torn and operated upon!!'

VSSM provides Kanjiba and Dharmama with a monthly ration 
kit

There is a folk song in Gujarati "Ghadpan Kone Moklya" that describes the plight of the elderly, it is a challenging phase of life when one does not have physical and financial support. The destitute elderly we meet in the villages we work seem to be waiting for death while they should be pleasantly spending their time, realising their potential. It pains us to see living in a pathetic condition with no one to care or provide for them. It is as if they will depart from this world hungry and heavy heart. We work hard to ensure they lead a dignified life and leave this world full-filled. A little prayer always escapes our heart urging Almighty to provide the elderly with a better old age.

If you wish to become a part of the effort to provide a better old age to these seniors, please call us on 9099936013.

Many of us sponsor a child, for a change let us sponsor our seniors and let them experience spring in the autumn years of their life.

It is an act that will ensure a better life to both the giver and receiver.

We are grateful for our team members Naran and Ishwar,  who put in great efforts to locate and select such elderly in need.

Our heartfelt gratitude to all of you who have come forward to support this cause, it is only because of your support that we could take this bold decision of becoming caregivers of these seniors in their silver years.

બપોરના સમયે અમે ગોલવીમાં રહેતા ધરમામાંને કાનજીબાના ઘરે પહોંચ્યા. એક છાબડીમાં બાજરીના રોટલા દીઠાં પણ રોટલા સાથે ખાઈ શકાય એવું બીજુ કશુંયે અમે ત્યાં જોયું નહીં.

વળી કાનજીબા (બનાસકાંઠામાં દાદાને બા કહે)ને તો આંખે કશુંયે દેખાય નહીં. ને ધરમામાંને પણ આછુ ભળાય. આંખો જોતા જ ખ્યાલ આવ્યો કે જે તે સમયે મોતિયા આવ્યા હશે પણ ઓપરેશન કરાવવાના પૈસા નહીં ને વિનામૂલ્યે ઓપરેશન થાય એવા સરનામાં નહીં જડ્યા હોય એટલે મોતિયો આંખમાં ફૂટી ગયો હશે ને આંખે ભળાતુ બંધ થયું.

કાનજીબાને એક દીકરી. જેને પરણાવીને સાસરે મોકલી. પણ એનાય કરમ ફૂટેલાં. ઘરવાળો બે નાના બાળકો મૂકીને પરલોક સીધાવ્યો. કાનજીબાના ઘરે જવાનું થયું ત્યારે એમની દીકરીએ પોતે અહીંયા જ રહે છેની વાત કરી. મે પુછ્યું, ‘તમે શું કામ કરો?’

‘મને સારુ નથી રહેતું મારા પેટમાં તકલીફ છે. પાણી ભરાઈ જાય છે તે થોડા થોડા વખતે ડોક્ટર પાસે એને ખેંચાવું પડે. એટલે ભારે કામ નથી થતું. હું છાણ ભેગુ કરવાનું કામ કરુ છું. આ છાણ ભેગુ થાય પછી ખેડૂતને એ વેચી દઉં’

‘કેટલા રૃપિયા મળે?’

મારી વાત સાંભળી કાનજીબાના પડોશમાં રહેતા બહેન બોલ્યા, ‘બેન છાણનો ઉકેડો ક્યારે બને ને ક્યારે એને 700- 800 મળે?’

સ્વાભાવીક રીતે જ છાણ ભેગુ કરતા મહિનાઓ લાગે એ વાત સમજાઈ.. અમે કાનજીબા ને ધરમામાંને દર મહિને રાશન આપીએ.. મૂળ તો એમને ભૂખ્યા સુવુ ન પડે માટે.

મે પુછ્યું, ‘મા રાશન ચાલી જાય છે?’ તો એમણે કહ્યું, ‘થોડું વધારે મળે તો સારુ..’

મૂળ તો ખાવામાં બે ભાણિયા ભળ્યા એટલે કદાચ પુરુ નહીં થતું હોય...

સરકારે આપેલા રાશનકાર્ડ પર અનાજ મળે છે. જેમાંથીયે ટેકો થઈ જાય. બાકી કાનજીબાને પણ શારિરીક તકલીફ મોટી છે. મે કહ્યું, ‘દવાખાને બતાવવું છે?’ તો કહે, ‘હવે તો ઉપર જવાનો સમય આવ્યો. હવે ચીરફાટ કરીને શું કરવાનું?’

ઘડપણ..કોઈ શબ્દોથી વર્ણવી નથી શકાતુ.. મોતની રાહ જોતા આવા માવતરોને જોઈને જીવ બળે... ભૂખે ને દુઃખી હૃદયે આ દુનિઆમાંથી તેઓ વિદાય ન લે એ માટે અમે મથીયે... પણ આવા કેટલાક માવતરોને જોઈને ઈશ્વર આવું ઘડપણ આવી તકલીફ કોઈનેય ન આપે એવી પ્રાર્થના મનોમન થઈ જાય...

આવા માવતરોને મદદ કરવાની ઈચ્છા હોય તો 9099936013 પર વાત કરવા વિનંતી...

બાળકો તો ઘણાય દત્તક લે છે.. ક્યારેક માવતરોને દત્તક લઈ જોઈએ... જીવને સાતા મળશે.. એ ચોક્કસ..

અમારા કાર્યકર નારણ અને ઈશ્વરના અમે આભારી છીએ એમણે આવા માવતરોને શોધી કાઢ્યા. ને આભાર મદદ કરવાવાળાનો પણ એમની મદદ સતત છે માટે અમે આવા કાર્યો કરવાની હીંમત કરી શકીએ છીએ....

   #MittalPatel #vssm #mavjat

#Elderly #elderlycare #elderlypeople

#RationDistribution #donate

Salute to Sarpanch like Maganbhai who is trying his best to ensure the homeless Raval families soon acquire an address...

Mittal Patel meets Sarpanch of Morpa village

Our salutes to Maganbhai Desai, Sarpanch of Morpa village.

The reigns of development of any village lie in the hands of its Sarpanch. The nature of our work provides us with many opportunities to interact with many Sarpanchs, some of whom win our admiration. Recently, we happen to meet Maganbhai Desai, the sarpanch of Patan’s Morpa village.

VSSM had helped file applications for allotment of residential plots for 7 Raval families living in shanties around the village. In the recent  Land Committee meetup the plots were approved. It was the proactiveness of the Sarpanch that resulted in the approval. It is always a pleasure to meet such committed and compassionate individuals. 

‘Ben, I am always ready to assist you in this noble cause of welfare of the poor communities. I will speak for them where ever you ask me to ensure they receive help to settle down at one place in a house with power connection,”  he shared when recently I had the opportunity to meet. Him. Very few Sarpach are empathetic towards the needs of the poor families of their village. Even the marginalised families I met has tremendous respect for Maganbhai. 

I have come across many who never have anything good to say about their Sarpanch. When the village leader remains distant towards the basic needs of the poor in the village, the struggling families never appreciate their leaders. No one likes to be critical of good actions, right? 

There are three villages in Patan,(I will refrain from naming them) whose leadership decided to overlook the applications despite  District Collector’s order to approve the applications during the land committee meetup, the sarpanch did not raise the matter of plot allocations at the meeting. 

Just like the collector is the king of her/his district, the Sarpanch reigns supreme in the village. They should wholeheartedly grab these opportunities of being helpful to others, the lesser fortunate. It pains us when we come across sarpanchs who demand percentage from the government assistance for deepening of village lakes or other public works. 

But, Sarapnch like Maganbhai give us hope, they are the reason the poor in the village can hope for a better life. Salute to Maganbhai who is trying his best to ensure the homeless Raval families soon acquire an address.  Great applause also to VSSM’s team member Mohanbhai, who work tirelessly to find such nomadic families and link them to the social security net. 

The images – Sarpanch of Morpa,  the families who will receive the plots and their current shelters. 

મોરપાગામના સરપંચ મગનભાઈ દેસાઈને સલામ...

સરપંચ ગામના વિકાસની મુખ્ય ધુરા જેના હાથમાં છે એ વ્યક્તિ..

ગ્રામવિકાસના કાર્યો કરતા હોવાના નાતે અમારે ઘણા સરપંચોને મળવાનું થાય.. જેમાંના કેટલાક માટે તો વિશેષ માન થાય એવા...

આવા જ એક સરપંચને હમણાં મળવાનું થયું. 

પાટણના મોરપાગામના સરપંચ મગનભાઈ દેસાઈ..

ગામમાં ઝૂંપડાં કે કાચા ઘર બાંધીને રહેતા રાવળ સુમદાયના સાત પરિવારોને પ્લોટ મળે તે માટે અમે સરકારમાં રજૂઆત કરેલી તે લેન્ડ કમીટી ભરાઈ એમાં આ પરિવારોના પ્લોટ મંજૂર થયા. 

સરપંચ પોતે સતત ફોલોઅપ લે. આવા જાગૃત સરપંચને મળવું તો ગમે જ. 

મોરપા એમને મળી તો કહે, બેન આ ગરીબ માણસોના કાર્યમાં જ્યાં પણ મારી જરૃર પડે હું કાળી રાતે સાથે. આમને લાઈટ ને રહેવા કાયમી જગ્યા મળે એ માટે તમે કહેશો ત્યાં હું રજૂઆત કરીશ. આવી એમની લાગણી.. બહુ ઓછા સરપંચોમાં આ જોવા મળે. જે વંચિત પરિવારોને હું મળી એમને પણ સરપંચ માટે ખુબ આદરભાવ.. 

બાકી સરપંચો માટે કટુ વાક્ય બોલતા લોકો પણ મે જોયા છે. મૂળ તો એમની આશાઓ પૂર્ણ ન થાય માટે જ આવા કડવા વેણ નીકળે. બાકી કડવું બોલી પોતાનું મોંઢુ ગંધાતુ કરવું કોને ગમે?

બાકી પાટણના ત્રણ બીજા ગામો જેમના નામ નથી લખતી. પણ કલેક્ટર શ્રીએ આદેશ કર્યો કે લેન્ડ કમીટી બેસાડો અને ગામમાં રહેતા ઘરવિહોણા પરિવારોને પ્લોટ આપવાનું એમાં ઠરાવો. આદેશ હતો એટલે લેન્ડ કમીટી બેઠી પણ જેમના પ્લોટની માંગણી કરી હતી તેમનાં પ્લોટની વાત સરપંચે કરી જ નહીં..

કલેક્ટર જિલ્લાનો રાજા, ધણી એમ સરપંચ ગામના...કુદરતે સતકર્મો કરવાનો મોકો આપ્યો છે.. મારા ખ્યાલથી આ અમૂલ્યતક છે એમ માનીને એને ઝડપી લેવી જોઈએ એની જગ્યાએ આમનું ના થવું જોઈએ.. કે ક્યાંક તળાવના કામોમાં તો અમને કેટલા મળશે એવું સરપંચ પુછે ત્યારે બહુ દુઃખ થાય..

ખેર મોરપાના સરપંચ જેવા ઘણા આશાસ્પદ છે.. અને એ લોકોના લીધે જ વિકાસના કાર્યો થાય છે એય હકીકત.. મગનભાઈને સલામ ને જેમને પોતાનું સરનામુ મળ્યું એવા રાવળ પરિવારો માટે સુખી થાવની ભાવના... 

આ વિસ્તારના અમારા સંનિષ્ઠ કાર્યકર મોહનભાઈ જેઓએ આ પરિવારને શોધ્યા તેમની વાત અમારા સુધી પહોંચાડી..

મોરપા ગઈ ત્યારે સરપંચને, જેમને પ્લોટ મળ્યા તે પરિવારોને મળવાનું થયું તે અને આ પરિવારોની હાલની રહેણાંકની સ્થિતિ બધુયે ફોટોમાં.

#MittalPatel #vssm

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel meets Sarpanch of Morpa and nomadic families
who will recieve the plots

We shared the joy of Diwali by giving rations to 800 nomadic and deprived families living in different settlements of different villages of Rajkot, Morbi, Banaskantha district ...

Diwali is a festival of joy, rejoicing, having fun and making others happy

Even if we do light in our house, we really need to do light in the heart of others.

With the help of Finolex pipe, we shared the joy of Diwali by giving rations to 800 nomadic and deprived families living in different settlements of different villages of Rajkot, Morbi, Banaskantha district ...

Pawanbhai from yuva unstoppable was the reason behind this.

We are grateful to both of you ...

All the families who got ration kits sent blessings from the bottom of their hearts and thanked God for taking care of them. 

#MittalPatel #vssmindia

#દિવાળી આનંદ, ઉલ્હાસ, મજા કરવાનો ને બીજાને મજા કરાવવાનો તહેવાર

અજવાળુ આપણા ઘરમાં તો કરીએ પણ ખરી જરૃર બીજાના હૃદયમાં અજવાળુ કરવાની..

ફીનોલેક્સ પાઈપની મદદથી રાજકોટ,મોરબી, બનાસકાંઠા જિલ્લાના વિવિધ ગામોની વિવિધ વસાહતોમાં રહેતા 800 વિચરતા- વિમુક્ત તેમજ વંચિત પરિવારોને રાશન આપીને દિવાળીની ખુશી અમે વહેંચી...

નિમિત્ત બન્યું યુવા અન્સ્ટોપેબલ - પવનભાઈ..

આપ બેઉ સ્વજનોના અમે આભારી છીએ... 

જેમને રાશનકીટ મળી એ સૌ પરિવારોએ અંતરના આશિષ પાઠવ્યા ને ઈશ્વરનો આભાર એમનું ધ્યાન રાખવા માન્યો...

#MittalPatel #vssmindia

Sometimes it is a little difficult to settle nomadic families who keep on moving and moving....

Mittal Patel with Vadi-Madari Communities

“Sister, I am Amarat Vadi, do you remember me? I stay in Kakar. You have to do one thing. If you have seen Janata Hospital then kindly call the doctor.”

“what happened?” I asked.

“My brother fell down and he had a hemorrhage. I took him to the hospital. The doctor operated and saved him. But it cost eighty thousand rupees. From where should I get this amount of money? I had a card issued by the government which Naranbhai (VSSM worker) gave me so they forgave ten thousand rupees. The doctor said that if you still need a discount then you need another card. My brother is doing well now. But I had to take him with me to get the new card to get his thumb prints there. But the doctor is not cooperating. Can you please tell the doctor that I will bring him back to the hospital once his thumb prints get done.”

On the one hand, I felt like laughing and on the other hand, I was sad.

Laughter on the thought that man will not run away from the hospital and sorrow for trouble he is facing to get the card. We definitely helped and I talked to our worker Naranbhai and asked him to make the rest of the arrangements.

"But when Naranbhai runs behind you to get the card, you don't take care and now you are digging a well when there is a fire.” I said that with a few reprimands. 

In reply Amratbhai said, "We are illiterate people, When you explain, we don’t understand but when a problem comes, we remember you”. What should I say to them? My anger disappeared in a moment.

We made representations to the government to link the snake charmers with the Snake Research Institute. They all agreed at the primary stage. A certain number of snake charmers, fulvadi, Lalvadi- madari will get licenses to catch snakes. Now it was time for a man to take care of the snakes in an institution. We said let's just involve the snake charmers in this work. We called a meeting with them and they said,

“Whatever you told is right. We will catch the snake and give it to them. But it is not possible for us to live in one place. For that we will do whatever you say.”

After explaining them with little anger, they agreed to involve the young in this work.

It is a little difficult to stabilize the people who keep on moving, moving and moving…  It is a very difficult task to settle people like Amratbhai in one place. We always have to explain to these families the small things like we explain to the child. 

'બેન હું અમરત વાદી.. ઓળખ્યો મન્? મુ કાકરમાં રહુ હુંં...તમાર એક કોમ કરવાનું હ્. જનતા હોસ્પીટલ જોઈ ક નઈ તો ફોન કરી દો ન ડોક્ટરન્'

'શું થયું?'

'મારો ભઈ ઊભો ઊભો પડી જ્યો ઈન હેમરેજ થઈ જ્યું. દવાખોને લઈ આયો. ડોક્ટેરે ઓપરેશન કરીન બચાઈ લીધો. પણ ખરચ થ્યો રૃપિયા એંસી હજાર. આટલા રૃપિયા ચોથી લાબ્બા?  મારી પાસે સરકારનું નારણભઈ(VSSMના કાર્યકર) એ કાઢી આલેલું કાર્ડ હતું તે ઈમોં દસ હજાર માફ થ્યા. વધારે માફી કરાબ્બી હોય તો બીજુ કેડ કઢાબ્બુ પડ એવું ડોક્ટરે કીધુ. મારા ભઈન હવ હારુ હ્. પણ નવું કેડ કઢાબ્બા ઈન હારે લઈ જવો પડ્. તો કણ ઈનો અંગુેઠો અલાબ્બો પડ એટલ.. પણ ડોક્ટર મોનતા નહીં...તમે ડોક્ટરન્ કોન ઈન ઘડીકવાર મારી હારે મેલે.. અંગુઠો અલઈ જાય પસી પાસો મુકી જઈશ....'

સાંભળીને એક બાજુ હસવુ આવ્યુ ને બીજી બાજુ દુઃખ પણ થયું.

હસવું માણસ દવાખાનામાંથી ભાગી જાય નહીં એ માટે ડોક્ટરની ગોઠવણ માટે ને દુઃખ મા કાર્ડ કઢાવવા માટેની મથામણને લઈને.. મદદ તો કરવાની જ હોય અમારા કાર્યકર નારણભાઈ સાથે વાત કરીને બાકીની વ્યવસ્થા ગોઠવવા કહ્યું..

'પણ કાર્ડ કઢાવવા નારણભાઈ તમારી પાછળ ફરે ત્યારે તમે હાથમાં ન આવો ને હવે તરસ લાગે એટલે કૂવો ખોદવા બેસવાનું'

એવું થોડા ઠપકા સાથે મે કહ્યું તો જવાબમાં અમરતભાઈએ કહ્યું, 

'અમે રીયા અણભણ મોણસ.. તમે હજમાવો ઈમ અમે ના હમજીએ પણ ભીંહ પડે ને તાર તમે યાદ આવો...'

શું કહેવાનું ગમે એટલો ગુસ્સો કરીએ તોય એમને સાંભળીએ ને બધો ગુસ્સો હવામાં...

સાપના ખેલ કરનાર વાદી, મદારીઓને સર્પ સંશોધન સંસ્થાન સાથે જોડવા અમે સરકારમાં રજૂઆત કરી. પ્રાથમિક તબક્કે હા થઈ ગઈ. સાપ પકડવાનું લાયસન્સ તો ચોક્કસ સંખ્યામાં ફૂલવાદી, લાલવાદી-મદારીને મળશે. હવે વાત હતી આ સંસ્થાનમાં સાપની દેખરેખ માટે માણસની. અમે કહ્યું આ કાર્યમાં સાપના ખેલ કરનારને જ જોડીએ. અમે એમની બેઠક બોલાવી તો કહે, 

'આ તમે બહુ હારુ કીધુ. હરપ પકડી પકડીને દઈ દેવાનું અમે કરી લઈશું. પણ બાપલા એક જગ્યાએ રેવાનું અમારાથી ના બને.. ઈમોં તમાર જેમન્ રાખવા હોય ઈમન રાખો...'

પ્રેમથી સમજાવ્યા પછી થોડું ગુસ્સે થયા ત્યારે જતા યુવાનોને આ કાર્યમાં જોડ઼વા એ સહમત થયા.. 

પગમાં જેમના ભમરી એમને સ્થિર કરવા થોડા મુશ્કેલ ને વળી વ્યવસ્થામાં ગોઠવવા તો અમરતભાઈની જેમ સૌથી વધારે અઘરા....

હંમેશાં આપણને લાગતી નાની નાની બાબતો આપણે જેમ બાળકને સમજાવીએ એમ આ પરિવારોને અમારે સમજાવવાની... 

#MittalPatel #vssm #vadicommunity

#NomadicTribe #No #denotifiedtribe

#help #helpinghands #helpingothers

#Real #stories #snake #snakecharmer

It is not right for the authorities not to cooperate when the government is sensitively committed to the welfare of such families...

Follow-up letter written to Minister
for Social Justice and Empowerment

 How much to write?

A settlement file is filled with reminders.

A notice was issued in 2015 to vacate the roofs of 44 Bawri families in Ramdevnagar, Ahmedabad, which were obstructed in the TP scheme. The corporation, in return, arranged for permanent residence. Allotted houses in Vejalpur. But the beneficiary had to contribute for these houses. Those whose houses or roofs are broken were not able to make this contribution.

We presented this matter to Hon'ble Chief Minister Shri Vijaybhai Rupani as well as Minister for Social Justice and Empowerment Shri Ishwarbhai Parmar in this regard. He said that the government would immediately pay the contribution and the developing caste welfare department wrote letters to the Ahmedabad corporation.

Before making a contribution, the welfare department wrote a letter saying that the house should be habitable, that is, fixing the windows and doors and giving the water connection to the flat, as a matter of urgency. But the officials of the corporation are not at all working in this matter. Despite constant follow-up from the office of the Chief Minister as well as the Minister of Social Justice and Empowerment!

Follow-up letter written to Chief Minister

I went to the commissioner's office with Savitabhan when the roofs were broken in Sabarmati. Savitaben cried and said to the officer, "We have a young daughter with whom to sleep on the sidewalk at night, We both take a turn for sleeping in the night in the fear of If someone presses daughter's mouth and picks her up” 

Have you ever imagined this situation?

Forget about the young girl, there are cases where the lustful men took three-year-old daughter off the roof. Such an incident took place in Savarkundla about eighty months ago.

A house is not just four walls but a safe place. I always tell the officers that you have to just work on behalf of this cause. Such tasks should be done without getting a request. God has given you a chance. You need not have to use a single penny out of your pocket .. still?!

A loving request to the officials of Ahmedabad Corporation to do this work. It remains to be seen whether the people will not sit again in front of the corporation playing dishes and rolling pins.

Follow-up letter written to Ahmedabad
Municipal Corporation

The dream of our esteemed Prime Minister is to give a home to such homeless people by 2022. This dream is not going to be fulfilled by the authorities until such families get a house. A humble appeal to make it right again.

I would have written a little bitter but I feel tired now. Today our worker asked for permission to open the file of Ramdevnagar Volume-2 in my office. An entire file filled these reminders with letters written in this detail. Felt very bad. 

It is not right for the authorities not to cooperate when the government is sensitively committed to the welfare of such families.

Ramdevnagar settlement 

Again, please give these families a home quickly in this cold season.

I applaud the fact that the corporation gave houses in Sabarmati, but why is the work not done in Ramdevnagar in the same way? I don't really understand.

કેટલું લખ્યા કરવાનું?

સ્મૃતિપત્રોથી જ એક વસાહતની એક ફાઈલ ભરાઈ ગઈ..

અમદાવાદના રામદેવનગરમાં 44 બાવરી પરિવારોના છપરાં- કાચા ઘરો ટીપી સ્કીમમાં નડતરરૃપ હતા તે ખાલી કરવા 2015માં નોટીસ આવી. બદલામાં કાયમી રહેણાંકની વ્યવસ્થા કોર્પોરેશને કરી. વેજલપુરમાં ઘર ફાળવાયા. પણ લાભાર્થીએ આ ઘર માટે ફાળો ભરવાનો હતો. જેમના ઘર કે છાંપરાં તૂટ્યા એની ક્ષમતા આ ફાળો ભરવાની નહીં.

આદરણીય મુખ્યમંત્રી શ્રી વિજયભાઈ રૃપાણી તેમજ સામાજિક ન્યાય અને અધિકારીતા મંત્રી શ્રી ઈશ્વરભાઈ પરમાર પાસે આ બાબતે રજૂઆત કરી. એમણે તુરત આ ફાળો સરકાર ભરશે તેમ જણાવ્યું ને એ સબબના પત્રો વિકસતી જાતિ કલ્યાણ ખાતાએ અમદાવાદ કોર્પોરેશનને લખ્યા. કલ્યાણ ખાતાએ ફાળો આપતા પહેલાં ઘર રહેવા લાયક એટલે કે બારી બારણાં ઠીક કરવા ને પાણીનું કનેકશન એ ફ્લેટમાં આપી દેવા ટૂંકમાં પ્રાથમિક સગવડ માટે લખ્યું. પણ કોર્પોરેશનના અધિકારી આ બાબતે હલતા જ નથી.

મુખ્યમંત્રી શ્રી તેમજ સામાજિક ન્યાય અને અધિકારીતા મંત્રી શ્રીની ઓફીસમાંથી સતત ફોલોઅપ છતાં..

સાબરમતીમાં છાપરાં તોડ્યા તે વેળા સવિતાબહેન સાથે હું કમીશનર કચેરીએ ગયેલી. સવીતાબહેને રડતા રડતા અધિકારીને કહેલું, સાહેબ અમારે જુવાન દીકરી છે જેની સાથે રાતના ફૂટપાથ પર સુવાનું. દીકરીનું મોંઢુ દબાવી કોઈ ઉપાડી જાય તો એ બીકે રાતના અમે બેય માણસ ઊંધવાના વારા કરીએ...

ક્યારેય કલ્પના કરી છે.. આ સ્થિતિની..

આમ તો જુવાન શું કામ હવસખોરો તો ત્રણ વર્ષની દીકરીનેય છાપરાંમાંથી ઉપાડી ગયાના દાખલા છે. સાવરકુંડલામાં લગભગ આઠેક મહિના પહેલાં જ આવી ઘટના ઘટેલી.

ઘર એ માત્ર ચાર દિવાલ નથી. પણ એક સુરક્ષીત જગ્યા છે. અધિકારીગણને હું હંમેશાં કહુ છુ તમારે તો નિમિત્ત બનવાનુ છે. આવા કાર્યો તો સામે ચાલીને કરવા જોઈએ. તમને ભગવાને તક આપી છે. ખીસામાંથી રૃપિયોય કાઢવાનો નથી.. છતાં....અમદાવાદ કોર્પોરેશનના અધિકારીઓને આ કાર્ય કરવા પ્રેમભરી વિનંતી... લોકો થાકીને કોર્પોરેશન સામે થાળી ને વેલણ વગાડવા ફરી ન બેસે તે જોવું રહ્યું..

આપણા આદરણીય વડાપ્રધાન શ્રીનું સ્વપ્ન આવા દિનદુખિયા ઘરવિહોણા લોકોને 2022 સુધીમાં ઘર આપવાનું છે. આ સ્વપ્ન ને અધિકારીઓનો લક્ષાંક આવા પરિવારોને ઘર નહીં મળે ત્યાં સુધી પૂર્ણ થવાનો નથી...

ફરી યોગ્ય કરવા નમ્ર અપીલ...

થોડું કડવું લખ્યું હશે પણ થાક લાગે છે.

આજે મારી ઓફીસમાં રામદેવનગર વોલ્યુમ -2ની ફાઈલ ખોલવાની મંજૂરી અમારા કાર્યકરે માંગી.

એક આખી ફાઈલ આ સ્મૃતિપત્રોને આ વિગતે જ લખાયેલા પત્રોથી ભરાઈ.. દુઃખ થયું..સરકાર સંવેદનાથી આવા પરિવારોના કલ્યાણ માટે કટીબદ્ધ છે ત્યારે અધિકારીગણ સહયોગ ન કરે તે યોગ્ય નથી..

ફરી આ ઠંડીમાં આ પરિવારોને ઝડપથી ઘર આપવા વિનંતી....

સાબરમતીમાં કોર્પોરેશને ઘર આપ્યા તે વાતને હું વધાવું છું.. પણ એ જ કાર્ય પદ્ધતિથી રામદેવનગરમાં કાર્ય કેમ નથી થતું.. ખરેખર સમજાતું નથી..

#Mittal Patel Mukesh Kumar #VSSM

#Housing #ahmedabad #goverment

#gujaratgoverment #municipalcorporation

#Nomadicfamiies #denotifiedtribe