Women are empowered here since ages...

Kangsiya women makes Mittal Patel to wear Bangels

 “Ben, you set up a kiosk to retail fashion accessories. When you are  financially independent you will not require to stretch your hands before your husband.” The women of Kheda’s Sandhana shared this piece of advice with me.

They were 100% correct, and I liked them for their understanding.

Financial independence for women is needed in this time and age. Despite having the required skills, qualifications and understanding many women are unable to step out of their homes because their husbands would not want them to. But, financial independence is for one’s security. In case of an untoward situation, it is financial independence that will allow the women to face the challenges with respect and determination. They would not require to start from scratch. Education and economic independence thus become critical.

“Stretching hands before the husband even for 5 rupees is humiliating at times. If we are earning, we can spend our money wherever we want to...” Bharti tells me.

Women stepping not of the house to make a living might be a recent scenario for many communities, but the kangasiya women have led a financially independent life for generations.

“However our husband would be, we do not go complaining to our parents’, when we have our earnings there is no need to do so. When we are the earning members, do not mind tolerating the  husband!” Gauriben shared a very strong opinion.

While Gauri Ma remarked, “From an early age, we begin to groom our daughters on business skills. As a result, they are better prepared just in case they are faced with any crisis.

The kangasiya women are a truly empowered lot. So ideally,  each woman, whether she is a mother or  mother-in-law should provide space to their daughters and daughters-in law to secure financial independence. It is only then they would be able to face the world with their head held high.

" બેન તમે બોરિયા, બકલ ટૂંકમાં હોઝીયરીના સામાનની એક દુકાન કરી લો.. જાતે કમાતા હશો ને તો તમારે તમારા ઘરવાળા પાહેણ હાથ લાંબો નહીં કરવો પડે.. "

ખેડાના સંધાણામાં રહેતી કાંગસિયા બહેનોએ મને આ શીખ આપી..

મને એમની વાત ખુબ ગમી કારણ એ સો ટકા સાચી હતી..

દરેક સ્ત્રી પગભર થાય એ આજના સમયની જરૃર.  હું ઘણી એવી બહેનોને મળી છું જે ખુબ સરસ ભણી છે આવડત એનામાં ખુબ છે. કામ કરવાની ઈચ્છા છે છતાં ઘરવાળા ના પાડે છે માટે એ ઘર બહાર જઈ નથી શકતી.  કમાવવું- પોતાના પગ પર ઊભા રહેવું કોઈને બતાવવા માટે નહીં પણ ન કરે નારાયણ પણ ઘરમાં કોઈ મુસીબત આવી પડી કે એવા સંજોગો ઊભા થયા કે એને કમાવવું પડે ત્યારે વર્ષો પછી એકડ એકથી શરૃ કરવું ક્યારેક ઘણું મુશ્કેલ બની જતું હોય છે.. એટલે ખાસ થાય ભણીને પગભર થવું..

મને ભારતીબહેને તો કહ્યું." પાંચ પાંચ રૃપિયા માટે ઘરવાળા હામે હાથ લાંબો કરવો એના કરતા આપણે કમાતા હોઈયે તો એની હાડાબારી નહીં. આપણા પૈસા આપણને ગમે એમ વાપરીએ.. "

આપણા ત્યાં બહેનો છેલ્લા થોડા વર્ષોથી ઘર બહાર નીકળી કમાતી થઈ. પણ વિચરતી જાતિમાંના કાંગસિયા સમાજની બહેનો તો સદીઓથી કમાય છે.. 

ગૌરીબહેન કહે, "બેન અમારો ઘરવાળો ગમે એવો હોય અમે એની ફરિયાદ લઈને પિયર ન જઈએ.. એને અમે નભાઈ લઈએ.. આપણે કમાતા હોઈએ પછી વાંધો શું...."

કેવી ગજબ વાત... 

તો ગૌરી માએ કહ્યું, અમે નાનપણથી દીકરીઓને વેપાર કરતા શીખવીએ જેથી ગમે એવી વિપદા આવે એ પોતાનું કરી લે...

કાંગસિયા બહેનો સ્ત્રી સશક્તિકરણનું સાચુ ઉ.દા. લાગી..

બહેનોએ બહુ ભાવથી મને બંગડી પહેરાવી... આમ તો એમની આમાં માસ્ટરી.. જરાય દર્દ વગર એ બંગડી પહેરાવી શકે..

દરેક સ્ત્રી, દરેક મા અને સાસુ પોતાની દીકરીઓને વહુઓને પગભર થવા મોકળાશ આપે એ ઈચ્છનીય... તાકી એ દુનિયા સામે ખુદ્દારીથી ઊભી રહી શકે...

Mittal Patel with Kangsiya community women

Kangsiya women tells to Mittal Patel that "If we are earning,
we can spend our money wherever we want to.."

We are grateful to all of you for your donations towards building Pasi Ma's home and supporting her monthly ration kit...

Mittal Patel meets Pasi Ma during her visit to kheda

Pasi Ma lives in Dabhan. Many years ago, her husband walked out of their marriage, leaving her to take care of the children. A little later in life, both her sons passed away, and Pasi Ma returned to her maternal home, where she now stays alone in a small hut. She works as a farm and domestic help, but with age catching up she can no longer work with the same energy. Also, she has shown symptoms of leprosy.

VSSM’s Rajnibhai got to know about Pasi Ma. He recommended support for her under our Mavjat initiative, where we support destitute elderly by providing them with a monthly ration kit and taking care of their medical needs. As a result, VSSM began providing a monthly ration kit to Pasi ba and initiated her treatment at Civil Hospital.

I was in Kheda recently and decided to meet Pasi Ma, and inquire about her well-being and if there was anything more we could do. But, I turned to blank the moment I saw her house. Tin sheets were arranged on the four sides and two above as roof was home to her. On the earth/floor was the chula and some household stuff.

"How do you cook during monsoons?" was my first question. How did Pasi Ma protect the chula when rain lashed, and where did she sleep during rains?

"I remain seated until the time it rains, I go and eat at anyone who sympathises and gives me food. Otherwise, I wait for the rains to stop. And rainy nights I sleep on my neighbour's porch. Pasi ma survived under pathetic living conditions. Giving her a decent roof is the least we could do.

Since we were looking for a prompt resolution to Pasi Ma's challenges, the thought of the very humble district Collector Shri Bachani saheb crossed my mind. If Pasi Ma had access to the benefits of Antyoday Ration Card and Elderly Pension, life would be a little easy for Pasi Ma. We spoke to Shri Bachani Saheb about Pasi Ma's condition. The next day, he instructed his team to provide her with Antyoday Card and Elderly Pension. Rarely does any officer work with such promptness. Our Pranams to Shri Bachani Saheb and the Kheda district administration for their support.

If the government allots a plot to Pasi Ma, the well-wishers of VSSM have donated enough to help us construct a house for Pasi Ma. If the plot doesn't come through, we will build a room at her current residency, but it would be better if the government allotted a plot. Shri Bachani Saheb has taken the initiative to do the needful and expedite the process. We will wait a month for the plot to come through so that Pasi Ma does not have to face these challenges for the rest of her life.

We are grateful to all of you for your donations towards building Pasi Ma's home and supporting her monthly ration kit.

And we are thankful to the district administration of Kheda and Shri Bacahni Saheb for their proactive support.

I wish to see Pasi Ma move into her own house as soon as possible; hopefully, that too shall happen quickly.

પસી મા ડભાણમાં રહે.

વર્ષો પહેલાં એમના પતિએ એમને ત્યજી દીધેલા. બે સંતાનો હતા પણ બેય ગુજરી ગયા. પસી મા પિયર આવી ગયા. છાપરુ કરીને એકલા રહે. 

ખેતમજૂરી અને લોકોના ઘરોમાં કામ કરવા એ જાય. પણ ઉંમર થતા કામ કરવામાં તકલીફ થવા માંડી પાછી રક્તપિતની બિમારીના લક્ષણો પણ ખરા. 

અમારા કાર્યકર રજનીભાઈના ધ્યાને પસીમા આવ્યા. અમે માવજત કાર્યક્રમ અંતર્ગત જે માવતરો નિસહાય હોય, કામ કરી શકે તેવી ક્ષમતા ન હોય તેમને રાશન આપીયે. તે રજનીભાઈએ પસી માને રાશન આપવા લખ્યું ને અમે દર મહિને એમને કોઈ સામે હાથ લાંબો ન કરવો પડે તે માટે રાશન આપવાની શરૃઆત કરી. સાથે સિવીલમાં સારવાર પણ શરૃ કરાવી. 

હમણાં ખેડા જવાનું થયું તે વખતે પસીમાને ખાસ મળવા જવાનું થયું. ખાસ તો તેઓ બરાબર છે? કાંઈ તકલીફ નથી ને એ બધુ પુછવાની ટેવના લીધે.

પણ પસીમાના ઘરે ગયા પછી થોડીવાર માટે શૂન્ય થઈ ગઈ. પતરાની આડાશો ચારે બાજુ એમણે કરેલી ને બે પતરાં એમણે એ પતરાં ઉપર ઢાંકેલા એની નીચે ચૂલો ને થોડી ઘર વખરી ત્યાં પડેલી. 

સાહજિક પહેલો પ્રશ્ન ચોમાસામાં તમે રાંધો કેવી રીતે એ પુછાયો. કારણ બે પતરાની નીચે જ ચૂલો હતો વાછટ તો આવે જ. વળી વરસતા વરસાદમાં સૂવાનું ક્યાં એ પણ પ્રશ્ન થયો...

પસીમાએ ધીમા અવાજે કહ્યું, વરસાદ વરસતો હોય ત્યાં સુધી બેસી રહેવાનું.. કોઈને દયા આવે ને બોલાવે તો એના ત્યાં ખાઉ. બાકી વરસાદ બંધ થાય એની રાહ જોવાની. જ્યારે ચાલુ વરસાદે પડોશીની ઓશરીમાં એ સૂઈ જાય. 

કેવી કરુણ હાલત. અમે છાપરુ સરખુ કરી આપવાનું નક્કી કર્યું. 

ત્યાં કલેક્ટર શ્રી બાચાણી સાહેબ યાદ આવ્યા. ખુબ જ ભલા અધિકારી. ખેડાનો કાર્યભાર એ સંભાળે. પસી માને અંત્યોદય રાશનકાર્ડ અને વૃદ્ધ પેન્શન મળે તો ટેકો રહે. એ માટે બાચાણી સાહેબનું ધ્યાન દોર્યું ને એમણે બીજા દિવસે બા ને કાર્ડ ને પેન્શન આપવાનું કર્યું. આવી ત્વરાથી ખુબ ઓછા અધિકારીને કામ કરતા જોયા છે.. બાચાણી સાહેબ અને ડાના અધિકારીગણને આ માટે પ્રણામ કરવા ઘટે.

બાને જો સરકાર ઘરથાળનો પ્લોટ આપે તો અમે મકાન બાંધવા પૈસા ભેગા કર્યા છે. VSSM સાથે સંકળાયેલા ઘણા સ્નેહીજનોએ મદદ કરી છે. પ્લોટ ન મળે તો એ જ્યાં રહે છે ત્યાં એકરૃમ બાંધી દઈશું પણ પ્લોટ ફળવાય તો સારુ. બાચાણી સાહેબને વાત કરીને એમણે એ કાર્ય પણ ઝડપથી કરવા અધિકારીઓને કહેશેનું કહ્યું. અમે મહિનો રાહ જોઈશું જો પ્લોટ ફળવાય તો એના પર ઘર બાંધીયે તો પસી માને એ જીવે ત્યાં સુધી નિરાંત થઈ જાય... 

પસીમાને ઘર બાંધકામમાં તેમજ દર મહિને રાશન આપવામાં મદદ કરનાર સૌનો આભાર.. અને ખેડા વહીવટીતંત્ર ખાસ તો કલેક્ટર શ્રી બાચાણી સાહેબનો આભાર....

બસ પસીમા પોતાની જગ્યામાં સરસ ઘરમાં રહેવા જાય એવું ગોઠવાય એમ ઈચ્છું...

#MittalPatel #vssm #માવજત #નિરાધાર

 Mittal Patel inquire about her well-being and
if there was anything more we could do

The Current living condition of Pasi Ma

Collector Shri Bachani sir instructed his team to provide her
 with Antyoday Card and Elderly Pension.

VSSM, in partnership with the forest department, plans to plant and raise 8000 trees in Soyla...

Mittal Patel with the villagers visits beautiful lake full
with the rainwater

 An aware village getting a sensible individual as its sarpanch is always a good fortune!

Naranbhai is one such sensible and aware Sarpanch of Deesa’s Soyla village. The village has two lakes, and groundwater levels have depleted at an alarming rate. The farmers have no choice but to continue going deeper until they can no longer drill into the earth. After which, the borewell fails. Getting a new borewell drilled involves enormous expenses, which most farmers cannot afford.

The community is aware that we will need to deepen the lakes to replenish the water we have pulled out of the earth. As soon as they learnt about our water conservation efforts in Banaskantha, they got in touch with us, accepted all the preconditions and immediately got to work.

Jewelex Foundation’s Shri Piyushbhai Kothari, who remains associated with many of our activities, supported the dredging of this lake. As a result, we have this wide and beautiful lake full to the brim as a result of very good monsoon this year. And because the lake was freshly deepened a lot of water seeped into the ground.

VSSM, in partnership with the forest department, plans to plant and raise 8000 trees in Soyla. 4000 of these trees have already been planted. VSSM will make arrangements for drip irrigation and appoint a Vriksh Mitr to care for and nurture these trees. the remaining 4000 trees will be planted within a fortnight.

“We want to win the first prize in raising tree…” Soyla’s Devchandbhai had shared enthusiastically, reflecting the passion of the community.

If we had similar experiences with other villages, the parched earth would soon turn lush green.

જાગૃત ગામને જાગૃત સરપંચ મળવા એ સદનસીબ..

ડિસાનું સોયલા. નારણભાઈ ત્યાંના આવા જ જાગૃત સરપંચ. ગામમાં બે જ તળાવ. તળ દર વર્ષે નીચે જતા જાય. બોરવેલ ડચકા લે એટલે ખેડૂતો કોલમ ઉતારતા જાય અને છેવટે કોલમથી પણ કામ ન થાય ને બોરવેલ ફેઈલ.. 

ફરી નવો બોરવેલ ને એ માટે મસમોટા ખર્ચા. 

ધરતીમાંથી ઉલેચેલું પાણી પાછુ આપવાનું માધ્યમ તળાવો એવું નારણભાઈને ગામના સૌ જાણે. એટલે જ એમને જ્યારે ખ્યાલ આવ્યો કે અમે બનાસકાંઠામાં તળાવો ઊંડા કરીએ એટલે એમણે તુરત અમારો સંપર્ક કર્યો ને માટી ઉપાડવાની અમારી શરત સાથે ત્યાં તળાવ ગળાવવાનું શરૃ કર્યું.

VSSM  સાથે સંકળાયેલા અમારા પ્રિયજન પિયુષભાઈ કોઠારી જવેલેક્ષ ફાઉન્ડેશને અમને આ કાર્ય માટે સહયોગ કર્યો અને સરસ તળાવ ગળાયું.

આ વર્ષે મેઘરાજાએ મહેર કરીને ગામ તળાવ ભરાયું. ગામલોકો રાજી રાજી.. તળાવ ખોદાયેલું હતું આથી ઘણું પાણી જમીનમાં ઝડપથી ઉતર્યું પણ ખરા.

સોયલામાં જ જંગલવિભાગ અને  VSSM ની મદદથી લગભગ આઠેક હજારથી વધારે વૃક્ષો ઉછેરવાનું પણ અમે કરીશું. જેમાંના 4000 વૃક્ષો તો જંગલવિભાગે વાવી પણ દીધા. અમે ત્યાં ડ્રીપ અને વૃક્ષોની સંભાળ રાખનારને માસીક વેતન પણ આપીશું. જેથી વૃક્ષો બરાબર જળવાય. બીજા ચાર હજાર વૃક્ષોનું વાવેતર પણ પંદર દિવસમાં પૂર્ણ થાય તેવું કરીશું.

પણ વૃક્ષો માટે પણ ગામના સૌને ઘણી મમતા. ગામના દેવચંદભાઈએ તો કહ્યું અમારે વૃક્ષ ઉછેરમાં પહેલો નંબર લેવો છે. બસ આ જુસ્સો દરેક ગામમાં ઊભો થાય તો મા ધરા હરિયાળી અને પાણીદાર થઈ જાય એ નક્કી...

Mittal Patel visits Soyla tree plantation site

Mittal Patel meets villagers and plans to plant
 and raise 8000 trees in Soyla.

Mittal Patel visits water mangement site