In Surendranagar this year the nomadic and denotified families celebrated the day of freedom...

Event was graced by Shri Mahendrabhai Munjpara, MLA 
Shri Jagdishbhai Makwana, Collector and other 
District officers

The Day of Freedom.

The bonded labourers were tortured a lot during British rule.  There was an uprising by this community against the mighty Britishers. They were convicted and imprisoned in jail. Our country became independent on 15th Aug 1947  but these bonded labourers were freed from the jail on 31st August 1952. They celebrate this day as the Day of Freedom. In Surendranagar this year the families celebrated the day. Our associates Shri Harshad Vyas & Jalpa Vyas organised it. Member of Parliament Shri Mahendrabhai Munjpara, MLA Shri  Jagdishbhai Makwana , Collector & other officers of the District remained present. Social worker Truptiben Shukla & others also graced the event.

I am obliged to our respected Chief Minister Shri Bhupendrabhai Patel who was very responsive to the problems of this community. He directed all his officers to pro-actively help. We are proud to have such a Chief Minister. We are extremely thankful to him .

Whatever the shortcomings of this community, the MP & the MLA promised to resolve them quickly. We are much obliged to them. 

We are hopeful that very soon all the problems of this community will be reduced and their lives will improve.

We will shortly start building homes for the 65 families. There is a tremendous support of the government administration.

Our associates Harshad & Jalpa are dedicated VSSM volunteers. I am proud of both. I hope they both progress in their lives and benefit many more families in times to come.

મુક્તિદિન..

વિમુક્ત જાતિઓ પર અંગ્રેજોના વખતમાં ખુબ અત્યાચાર થયો. અંગ્રેજો સામે બંડ પોકારવાનું આ જાતિઓએ કરેલું માટે જ તેમને ગુન્હાહીત ઘોષિત કરીને, વાડામાં બંધ કરી. 15 ઓગષ્ટ 1947ના રોજ દેશ આખો આઝાદ થયો.પણ વાડામાં જેમને કેદ કરેલા તે વિમુક્ત સમુદાયોને 31 ઓગષ્ટ 1952ના રોજ વાડાબંધીમાંથી મુક્તિ મળે માટે આ દિવસને મુક્તિદિન તરીકે ઊજવે. 

સુરેન્દ્રનગરમાં આ વખતે મુક્તિ દિનની ઊજવણી અમારા પરિવારોએ કરી. કાર્યકર હર્ષદ વ્યાસ તેમજ જલપા વ્યાસે આયોજન કર્યું જેમાં સંસદ સભ્ય આદરણીય શ્રી મહેન્દ્રભાઈ મુંજપરા ધારાસભ્ય અને વિધાનસભાના દંડક આદરણીય શ્રી જગદીશભાઈ મકવાણા તેમજ જિલ્લાનું વહીવટીતંત્ર આદરણીય કલેક્ટર શ્રી થી લઈને અન્ય અધિકારીગણ ખાસ હાજર રહ્યા. અમારા તૃપ્તીબેન શુક્લ અને અન્ય સમાજીક કાર્યકરો પણ કાર્યક્રમમાં હાજર રહ્યા.

આદરણીય મુખ્યમંત્રી શ્રી ભુપેન્દ્રભાઈ પટેલની આભારી છું. સુરેન્દ્રનગરમાં વિચરતી જાતિઓના પ્રશ્નો ઘણા પડતર છે. આ બાબતે એમનું ધ્યાન દોર્યું ને એમણે લાગણીપૂર્વક સૌને આ કાર્યમાં મદદ કરવા સૂચના આપી. આવા મુખ્યમંત્રી મળ્યાનું ગૌરવ છે... આપની લાગણી માટે આભારી છું. 

કલેક્ટર શ્રી તેમજ ધારાસભ્ય શ્રી અને સંસદસભ્ય શ્રીએ વિચતરી જાતિઓના જે પણ પડતર પ્રશ્નો છે તેનું નિરાકારણ ઝડપથી લાવવાની પણ ખાત્રી આપી.. આપ સૌ પ્રત્યે કૃતજ્ઞતા વ્યક્ત કરુ છું.

આશા રાખીએ આવનારા સમયમાં સુરેન્દ્રનગર જિલ્લામાં વસતા અમારા પરિવારોની મુશ્કેલીઓ થોડી હળવી થાય.

65 પરિવારોની કોલોની તો અમે થોડા જ દિવસોમાં બાંધવાનું શરૃ કરીશું. તંત્રનો એમાં ઘણો સહયોગ..

અમારો હર્ષદ અને જલપા બેય હૃદયથી VSSM ને વરેલા એકદમ સંનિષ્ઠ કાર્યકરો.. તમારા બેઉ પર ગર્વ છે. ખુબ તરક્કી કરો ને કેટલાયના ભલામાં નિમિત્ત બનો તેવી શુભેચ્છા... 

#mittalPatel

Extremely thankful to Krupaben for her generosity...

Box of donation given by Smt. Krupaben to VSSM 

" Are you available in the office ? I want to meet you"

Got a call on our mobile phone. Himali received this call from Krupaben. At the given time Krupaben came to our office &  handed a box to us saying that this is her donation.. This was the first instance where someone had come to our office with a donation in a box. It was interesting. 

We first thought that it would be a loose change of coins that she may puting inside the box. But no it was not so. Krupaben was putting  in the box 5% of the profits from her business. 

Her philosophy was that everyone lives for oneself but to be happy one must also contribute towards the happiness of others. It was indeed a very enriching thought. I could not spend much time with her as I had to go out. She said we will meet again with another box. It was about 4 months when we met again at our office. We had not yet opened her first donation box. She asked us to open both the boxes because it may contain Rs 2,000 currency notes which would become redundant after 30th September. 

We talked a lot with Krupaben on that day. We found her to be very brave, generous and most importantly very inspirational. After she left we opened both the boxes and we found a sum of Rs 1,57,189. We had never imagined that the box would contain such a large donation. She does small business. She was the provider of her family. It is not easy to donate such a large sum in such a situation. 

Extremely thankful to Krupaben for her generosity. We will use this funds for building houses or for ration kit distribution to elders, wherever needed. 

Keeping a donation box in the house is a brilliant thought. For all who cannot donate at one go, can drop small amounts regularly in the box at regular intervals on the occasion of a certain pleasant event. In this we contribute to someone else's happiness too. 

I hope we all learn this from Krupaben.

She did not like to be photographed, so we are putting the photograph of the box she gave her donation in.

'તમે ઓફીસ છો? મળવા આવવું છે..'

અમારી ઓફીસના સેલફોન પર ફોન આવ્યો. 

હિમાલીએ ફોન પર વાત કરનાર બહેનને સમય આપ્યો ને કૃપાબહેન આવી પહોંચ્યા ઓફીસ પર. એમના હાથમાં હતો એક ડબ્બો.

એમણે કહ્યું, 'આ મારુ ડોનેશન'

આમ ડબ્બો કે ગલ્લો લઈને કોઈ ડોનેશન આપવા આવ્યું હોય એવો આ પહેલો પ્રસંગ હતો. વાત રસપ્રદ હતી. 

પહેલાં લાગ્યું ઘરમાં પરચૂરણ રકમ આ રીતે ડબ્બામાં નંખાતી હશે. પણ પછી કૃપાબહેને ચોખવટ કરી એટલે ખ્યાલ આવ્યો કે, એ જે બીઝનેસ કરે એમાંથી જે કમાય તેમાંથી પાંચ ટકા રકમ એ આ ડબ્બામાં નાખે..

એ કહે, 'પોતાના માટે તો સૌ કોઈ જીવે પણ અન્યોની સુખાકારીમાં નિમિત્ત ન બની શકીએ તો એ સુખ શું કામનું?'

મજાની વાતો હતી કૃપાબહેનની. મારે બહાર નીકળવાનું હોવાથી હું એમની સાથે ઝાઝુ બેસી નહોતી શકી. પણ એમણે કહેલું, આપણે ફેર મળશું બીજા ડબ્બા સાથે.

એ વાતને ચારેક મહિના થયા. એમનો પહેલો ડબ્બો પણ અમે ખોલ્યો નહોતો. એની એમને ખબર હતી. 

એમનો બીજો ડબ્બો આપવા આવવું છે એવો ફોન આવ્યો ને આવ્યા. એમણે કહ્યું, 'આ બેય ડબ્બા ખોલી દેજો એમાં 2000ની નોટ હશે. સપ્ટેમ્બર પછી એ કોઈ કામની નહીં રહે માટે..'

એ પછી ઘણી વાત થઈ. એકદમ હિંમતવાન, દિલદાર અને સૌથી અગત્યનું પ્રેરણા આપે એવા બહેન.

એ ગયા પછી અમે બેય ડબ્બા ખોલ્યા ને એમાંથી  1,57,189 જેટલી રકમ નીકળી. અમને આટલી મોટી રકમની કલ્પના નહોતી. નાનકડો બીઝનેસ કરે, ઘરના કર્તાહર્તા એ. આવામાં આવા વિચાર સાથે આવડી મોટી રકમ કાઢવી સહેલીવાત તો નથી..

કૃપાબહેનનો ઘણો આભાર ને એમની લાગણી પ્રમાણે આ રકમ બા દાદાઓના ઘર બાંધવા, રાશન ટૂંકમાં જ્યાં જરૃર છે ત્યાં વાપરીશું.

પણ આવા ડબ્બા એક સામાટી ચેરીટી ન કરી શકનારે પોતાના ઘરમાં રાખવા જોઈએ. કોઈ શુભકાર્ય પાર પડ્યું તો એમાં ચોક્કસ રકમ નાખી દેવાય ને એ બહાને બીજાના શુભમાં નિમિત્ત પણ બનાય.

આશા રાખુ કૃપાબહેન પાસેથી અન્યો પણ શીખે.. 

આભાર કૃપાબહેન. એમને પોતાનો ફોટો મુકાય એ ન ગમે માટે એમના તરફથી મળેલા ડબ્બાનો ફોટો...

 #MittalPatel #vssm #donation #fromhearttoheart #Salute

VSSM brings cheer to the lives of elderly destitute like Navima and Baluma in distress...

Mittal Patel meets elderly destitute Navima in Deesa

There is a well known saying that "If God has given us teeth, he will also give us food."

As such we can get food easily if we are able to work. But if we are unable to work and we have to yearn or long for food, it is very very painful. 

Navima, an old lady in the village of Deesa faces the pain of not having food. She is unable to work because of her age related disabilities. It is a big trouble for her to cross the road and go to a society and ask for food. She does that because she has no choice. She has to rest at least four times to cover a short distance. 

To provide food to such old people is an act that gives us immense satisfaction & we do it regularly. 

Baluma staying in Sherpura village of Patan has no one to take care of her. We provide her with our food kit every month with the help of our associate Shankarbhai.

Like Baluma & Navima we have 600 such dependent old people to whom we provide food kits regularly. You can join us in this mission by calling us on 9099936013 any time between 10AM to 6PM.

ભગવાને દાંત આપ્યા છે તો એ ચાવણુયે આપશે. આ કહેવત આપણે સૌએ સાંભળી છે. આમ તો ચાવણું મહેતન કરવાથી મળી જાય. પણ મહેનત ન થાય એવા વખતે ચાવણા માટે કોઈના ઓશિયાળા બનવું પડે ત્યારે કેવી પીડા થાય!

ડીસાના નવીમાએ કહેલું કે, 'હું આજુબાજુ સોસાયટીમાં માંગવા જવું.. મારા છાપરાંથી સોસાયટીમાં જવા રોડ ઓળંગવો પડે. મારા પગ હવે થાક્યા છે. તે વચમાં ચાર વાર પોરો ખાવું ત્યારે જતા ખાવા જોગુ ભેગુ કરે.. '

આવી યાતના વેઠનાર ઘરડાં માવતરોની સાતા આપવાનું કાર્ય બહુ સુખ આપનારુ.. જે અમે કરીએ...

પાટણના શેરપુરાગામમાં રહેતા બાલુમા.. એમની કાળજી કરનાર પણ કોઈ નહીં. બસ અમે દર મહિને રાશન આપીયે. અમારા કાર્યકર શંકરભાઈ આ માડીને નિયમીત મળે ને દર મહિને રાશન પહોંચાડે..

બાલુમા જેવા 600 નિરાધાર બા દાદાઓને અમે રાશન આપીયે. તમે પણ આ કાર્યમાં સહભાગી  થઈ શકો.. એ માટે  9099936013 પર 10 થી 6માં સંપર્ક કરી શકો...

VSSM provides monthly ration kit to Manguba through its Mavjat initiative...

Mittal Patel meets Manguba during her field visit

 "Raju had a serious stomach ailment. I took him to many doctors. Finally he was cured but even today he cannot work hard or lift weight"

Manguba said this with deep anguish. She stays in Patan, Radhanpur. The road leading to her house would not make us believe that she would be in such a difficult condition. Manguba with her small family stays in a temporary shed. She had left her native village many years ago & settled in Radhanpur. She & her husband did labour jobs & survived. But her husband passed away about 10 years ago. To compound Manguba's problem her son Raju got an ulcer ailment. Manguba has to go  for domestic work to different homes. She has been doing this work for many years but now with advancing age she is not able to do much work.

The neighbours would give their extra food to Manguben. She with a heavy heart said that this extra food would otherwise have been given to dogs. With a lump in the throat she could not speak further. Who likes to live in this manner? Having come to know of her condition , we at VSSM decided to give her a ration kit every month. She continued to do some light work and with our ration kit she & her son survived. With our support now it was not absolutely necessary for her to work. She said that with our help there is much relief in her life.

Like her, we support about 600 such dependent elders. With the support of many well wishers this has become possible.  With just Rs 1500 per month you can even be a guardian to such elders. It is not a big sum. You can contribute through GPay on 9909049893. Our wish is that for the well being of all, let us play our role of helping the needy.. 

'રાજુને પેટની બહુ મોટી બિમારી થઈ. હું ઘણા દવાખાના એને લઈને દોડી ત્યારે જતા એ સાજો થયો પણ હાલેય એ ભારે કામ નથી કરી હકતો.'

મંગુબાએ વલોવાતા હૈયે આ કહ્યું. પાટણના રાધનપુરમાં એ રહે. આમ તો એમના ઘર તરફ જવાનો રસ્તો જ્યાંથી પસાર થાય એ જોતા મંગુબાની રહેવાની સ્થિતિ આટલી વિકટ હશે એનો અંદાજ ન આવે.

 મંગુબા મર્યાદીત ઘર સંસાર સાથે છાપરાંમાં રહે. એમનું મૂળવતન છોડીને એ વર્ષો પહેલાં રાધનપુર આવી ગયેલા. પતિ પત્ની મજૂરી કરી નભતા. પણ કાકા દસેક વર્ષ પહેલાં ગયા. ને દિકરાને અલ્સરની બિમારી લાગુ પડી.  મંગુબા લોકોના ઘરે કચરા પોતા વાસણ કરવા જાય. આમ તો વર્ષોથી આજ કામ કરે. પણ પહેલાં જેટલું કામ હવે ઉંમરના કારણે નથી કરી શકતા.

સોસાયટીના લોકો ક્યારેક પોતાના ઘરે વધેલું મંગુબાને આપી જાય. બા કહે એમ લોકો વધેલું કૂતરાને ચાટમાં નાખે એની જગ્યાએ....એ વધુ બોલી ન શક્યા. ગળે ડૂમો બાઝ્યો. આવું જીવન કોને ગમે પણ શું કરે? 

બાની સ્થિતિનો ખ્યાલ આવતા અમે દર મહિને રાશન આપવાનું શરૃ કર્યું. થોડું ઘણું થાય એ કામ એ કરે જેના લીધે મા-દિકરાનું ગુજરાન ચાલે.. પણ પહેલાં કામ કરવું જ પડશે એવું હવે નથી. તબીયત ઠીક ન હોય અથવા પરાણે ન થાય તોય કામ ખેંચતા મંગુબા કહે, 'તમે રેશન આલો એનાથી મને રાહત થઈ..'

VSSM થકી અમે આવા 600 નિરાધાર બા દાદાઓને રાશન આપીયે. તમે સૌ આમાં મદદ કરો એટલે આ બધુ થાય.

તમે પણ આવા બા-દાદાઓના પાલક બની શકો.. માસીક 1500  એ મોટી રકમ નથી. પણ એનાથી કોઈનો આખો મહિનો નીકળી જાય.. તમે Gpay નંબર 9909049893 થકી મદદ કરી શખો. 

સૌને સાતા પહોંચાડવાના કાર્યોમાં સદાય નિમિત્ત બનીયે તેવી શુભભાવના.. 

The current living condition of Mangu Ba

VSSM helps Manguba with monthly ration kit under our
mavjat initiative

104 nomadic families of Amreli's Bagasara got residential plots by the attempts of VSSM and interventions of government officials...

Mittal Patel meets nomadic families of Amreli distrct

"Farmers earlier used bullocks for agriculture activity. We used to deal in bullocks. Take them to the village & go to the village head (Sarpanch) for his permission to stay overnight. The permission was normally given. We used to move around with the bullocks for some days and then return. But now farmers have started using small tractors. Bullocks are not required. So for daily living we now move around to do labour work & do whatever work is available."

This is the story of a Saraniya families in Bagsara Village of Amreli District.

The temporary dwellings of the Saraniya & Gadaliya family are clearly marked and these 104 families spend the monsoon there.  As soon as monsoon is over they pack their meagre belongings in the cart and start to move in search of their livelihood.

It is the desire of these families to own their house. That would give them some relief from  the strenuous life of moving around all the time. We came in touch with these families many years back. Shri Devchandbhai of Bagasara village used to work with the farmers and nomads in this area. He called us to help get the identity papers for these families,

He also requested us to put one VSSM colleague there to help them. We asked our Rameshbhai to stay put there. Rameshbhai is a very sensitive & noble human. He won the confidence of the villagers and was able to get the aadhaar cards for them. He also applied for the plot of land for these 104 families. Government allotted the plot. Under the Prime Minister Housing  Plan, Rs 3.5 lakhs is available for which we tried and it was sanctioned with the help of Chief Minister Shri Bhupendrabhai Patel. These families will now get their permanent homes.

When we went there to meet these 104 families, they showed their identity to us. They also requested us to fund them for building their homes. This we would obviously do.

One young girl, Puri, said very beautifully that now "we will have our own homes with light & water. We will also buy a washing machine, fridge & TV and for that we will work hard. Until now we had no base so we only could see all these in others homes. Now we will have it of our own" 

All families are very happy. For many centuries these families had no base now they have an address of their own. That makes us happy too.

ખેતીકામમાં પહેલાં બળદો વપરાતા. આ બળદોની ખપત અમે પુરી કરતા. એટલે જ ગામે ગામ ફરતા. કોઈ પણ ગામના પાદરમાં ગાડા ઊભા રાખી સરપંચની રજા લેવા જાઈયે તો સરપંચ કે ગામ આશરો દેવાની પહેલાં ના નો પાડતા. અમેય થોડા દિવસો બળદોના સાડા ટોઢા કરીને વયા જાતા. પણ હવે સનેડા આવ્યા.'

'સનેડા?'

'નાના ટ્રેક્ટર, એટલે ઢાંઢાની જરૃર નો રહી.. હવે જે મજૂરી મળે એ મજૂરી કરવા હાતર ફરીયે..'

અમરેલીના બગસરાના સરાણિયા પરિવારોની આ વાત.

સરાણિયા અને ગાડલિયા પરિવારની કામચલાઉ વસાહત એકદમ ચોખ્ખી. જ્યાં 104 પરિવારો ચોમાસુ પસાર કરે. જેવું ચોમાસુ પતે કે સૌ પોત પોતાના ગાડાં ભરીને નીકળી પડે રોજીરોટીની શોધમાં.

આ પરિવારોની ઈચ્છા પોતાનું પાક્કુ ઘર, સ્થાયી સરનામુ થાય એવી. વર્ષો પહેલાં આ પરિવારો અમારા સંપર્કમાં આવ્યા. બગસરામાં દેવચંદભાઈ સાવલિયા ખેડૂતો અને વંચિતો સાથે કામ કરે. એમણે આ પરિવારોને ઓળખના આધારો કઢાવી આપવા અમને બોલાવ્યા. ને એમની ઈચ્છા VSSMના એક કાર્યકરને અહીંયા મુકાય તો બગસરા આસપાસની વસાહતોમાં વિચરતી જાતિઓના કાર્યો થાય એવી.

અમે કાર્યકર રમેશભાઈને ત્યાં મુક્યા. રમેશભાઈ એકદમ ઋજુહદ્યના. એણે આ બધા પરિવારોનો સરસ વિશ્વાસ જીત્યો અને આધાર પુરાવાના સરસ કાર્યો કર્યા. 104 પરિવારોને પ્લોટ મળે તે માટેની દરખાસ્ત અમે કરી અને આ પરિવારોને સરકારે પ્લોટ ફાળવ્યા. મકાન બાંધવા પ્રધાનમંત્રી આવાસ યોજના અંતર્ગત 3.5 લાખ મળે તે માટે અમે પ્રયત્નો કર્યા અને મુખ્યમંત્રી શ્રી ભુપેન્દ્રભાઈ પટેલની મદદથી તેમની આ સહાય મંજૂર થઈ. હવે આ પરિવારોના ઘરો બંધાશે.

હમણાં આ પરિવારોને મળવા ખાસ ગયા તો બધાયે પોતાની સનદ બતાવી. સાથે મકાન બાંધવા જરૃરી શરૃઆતી રકમ તમે આપો એવી પણ વિનંતી કરી. એ બધુ તો કરવાનું જ હોય તે કરીશું.

વસાહતની એક છોકરી પૂરી એણે સરસ કહ્યું, 'અમારા ઘર થશે એમાં લાઈટ, પાણી થશે. અમારેય ટીવી, ફ્રીજ, વોશીંગ મશીન બધુયે કરવું છે. મહેનત કરીશું ને એ બધુ લઈશું. અત્યાર સુધી ઠેકાણું નહોતું એટલે આ બધુ બીજાના ઘરોમાં જોતા પણ હવે અમે અમારા ઘર માટે આ બધુ કરીશું.'

બધા પરિવારો ખુબ રાજી.. સરકારનો ઘણો આભાર. સદીઓથી વિચરણ કરતા આ પરિવારો હવે સરનામાં વાળા થ્યા એનો રાજીપો..

#MittalPatel #vssm #shelterforall #housingfirst #nomadiclife #nomadictribes

VSSM Coordinator Rameshbhai helped nomadic families
to get their documents for plot allotment

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel with the nomadic families of Amreli district

Nomadic families showing their plot possesion letter to
Mittal Patel

Mittal Patel discusses further plan for building their homes

The current living condition of nomadic families

We wish that Saraniya families of Botad district soon get land for their houses....

Saraniya women welcomed Mittal Patel with folded hands

"Ohh Ben Ba, seeing you after so many years. You were quite young when we last saw you"

saying that Saraniya ladies welcomed me with folded hands.

I wondered, where would they have seen me

Further added, " we got the news that you had come to Kundla, but that time we were moving around in villages so we could not meet"

I was just listening to them when the lady said " I told everyone that they call Mittalben. Only then will our problems be solved. Else our life time will be spent moving around without homes. We will never be happy"

What faith they all have in us !!

They do not even know what we do. But yes we stand together in their difficult & happy times. If someone creates nuisance & difficulties for them, we do show our strength and warn them " It's enough". This support gives them a lot of comfort.

In Dhasa village of Botad, this Saraniya family spends the monsoon season and after that they pack up and live a nomad's life to earn their living.

They traded in bullocks but with increased use of tractors this also stopped. With no activity left it was meaningless to move around . They now want to settle down in one place. A permanent place from where no one can evict them.

 We will definitely help them because they are very much part of us. To give joy & happiness to others is the most satisfying work one can do. So we will for sure not fail in our duty.

'અરે બેન બા કેટલા વરહે તમને દીઠા. તમે ઝેણા હતા તાણ જોયેલા.' એમ કહીને બોટાદના ઢસાના સરાણિયા બહેનોએ મારા ઓવારણા લીધા પછી હાથ મેળવી રામ રામ કર્યા..

એમણે મને ક્યાં જોઈ હશે એ વિચારી રહી ત્યાં પાછા એ બોલ્યા,

'આમ તમારા વાવડ અમને મયળા કરે કે તમે કુંડલા આઈવાતા, બગસરા આઈવાતા, પણ ઈ ટાણે અમે ગામડાંઓમાં ફરતા તે મળવા નો અવાણું.'

હું એમને સાંભળી રહી હતી...

ત્યાં એ પાછુ બોલ્યા. 'મે તો બધા જણને કીધું કે એક ફેરા નેતલબેનને બોલાવો એ આવે તો આપણો કાંક ઉદ્ધાર થાય. બાકી આમના આમ ઘરબાર વના જીંદગી વઈ જાહે..પણ સુખ નઈ પામીયે'

કેવો વિશ્વાસ આ બધાને?

અમે શું કરી શકીએ એય ખબર નહીં. પણ હા, સુખ દુઃખમાં અમે સાથે ઊભા રહીએ.. કોઈ રંજાડે તો લાલ આંખે કરીને  'હવે બસ' કહીએ.. પણ આ સધિયારો એમને ઘણો મોટો..

બોટાદના ઢસામાં ઘણા વર્ષથી સરાણિયા પરિવારો ચોમાસુ રહે. ચોમાસુ ઉતરતા ગાડાં લઈને રોજી રોટી રળવા નીકળી પડે. 

બળદોનો વેપાર કરનાર આ પરિવારોના ધંધા હવે ભાંગ્યા એટલે ફરવાનો પણ મતલબ નથી. હવે એમને સ્થિર જીવન જોઈએ છે. પાક્કું અને પોતાનું ઘર પણ જોઈએ છે જ્યાંથી એમને કોઈ કાઢી ન શકે.

આ બધુંયે કરીશું. મૂળ તો આ આપણા જ ને ! અને કોઈને સુખ આપવાનું કામ તો આ દુનિયામાં સૌથી મોટું તો એમાં પાછી પાની કેમ કરીએ... 

#MittalPatel #vssm #saraniya #nomadictribes #nomads #amreli #Dhasa

The current living condition of Saraniya families of Botad

Mittal Patel with nomadic women

Mittal Patel visits saraniya families of Dhasa village

Saraniya families of Botad greeting Mittal Patel

VSSM 's Mavjat initiative helps us to make the lives of dependent elders comfortable...

Virakaka and Ishaba gets monthly ration kit under
our mavjat karyakaram initiative

 "He is hard of hearing & also getting senile. He gave up working since many years.  I used to do labour jobs but now my body is not fit to work hard. Even if an old lady like me wants to work, who will take me to work? The struggle continued & we managed to barely survive. One Jain family in the village used to provide us with food for one time in a day.  We had no idea where our second meal would come from. It was always a worry. I had to beg and manage somehow. Sometimes I felt that I should ask the same family who gave us one meal to give two. But it's not good to ask like that". 

This is the life of Ishaba staying in Varsoda Village of Gandhinagar. Ishaba's husband Virakaka sat quietly & listened to her . 

The teacher in the village Shri Ashwinbhai informed our colleague Shri Rizwanbhai about Ishaba's plight. We agreed to give her enough ration that would meet her need of one more meal. It is now comfortable for the elderly couple.

When we went to meet them, I asked to lay a cot on the courtyard and told Virakaka to sit on it. I then requested Ba to sit next to Virakaka. She refused to sit on the cot. After much persuasion she sat  but immediately Virakaka got up. He then sat on the chair. They believe that In the presence of others they both cannot sit on the cot together. However we had a nice time chatting with them. We help such elders about 600 of them every month. Even you can be a guardian to them. They need you. 

I am thankful to all our well wishers whose regular help, help us to make the lives of dependent elders comfortable. Thank You very much.

'એમને કાને ઓછુ સંભળાય, હવે તો મગજેય બહુ કામ નથી કરતું. ઘણા વર્ષોથી એમણે કામ મુકી દીધું. હું મજૂરી કરતી ને ઘર ચાલતું. પણ હવે હાથ પગ કામ કરતા બંધ થયા. 

મારા જેવી ડોશીને કામ કરવું હોય તો કામે લઈ કોણ જાય? 

આવામાં હખડ હખડ ગાડુ ચાલતું. ગામના એક જૈન પરિવાર તરફથી અમને એક ટંક ટીફીન મળે. બીજા ટંકની ચિંતા કરવાની રેતી. માંગી ભીખીને એ બધુ ગોઠવતી. ક્યારેક એક ટંક ટીફીન આપનારને કહેવાનું મન થતું કે ભઈ'સાબ બે ટંકનું આપો ને તો જફા ઓછી.. પણ એમ થોડી મંગાય?'

ગાંધીનગરના વરસોડાગામના ઈશાબાની વાત. તેમના પતિ વીરાકાકા જ્યાં સુધી ઈશાબા અમારી સાથે વાત કરતા ત્યાં સુધી ચુપચાપ આ બધુ સાંભળી રહ્યા. 

ગામના શિક્ષક અશ્વિનભાઈએ ઈશાબાના પરિવારની વાત અમારા કાર્યકર રીઝવાનભાઈને કરી અને VSSMમાંથી એમને એક ટંક આરામથી ખાઈ શકાય તે માટે રાશન આપવાનું શરૃ થયું.

બા ને કાકા બેયને હવે નિરાંત.

અમે મળવા ગયા ત્યારે આંગણામાં ખાટલો ઢાળેલો હતો. મે કાકાને ત્યાં બેસવા કહ્યું.. કાકા બેઠા પછી મે બાને એમની બાજુમાં બેસવા કહ્યું તો બા બેસે નહીં. ઘણો આગ્રહ કર્યો પછી બા બેઠા ત્યાં કાકા ઊભા થઈ ગયા.. એ પછી ખુરશી મંગાવી એમાં એમને બેસાડ્યા. બધાના દેખતા પતિ પત્ની એક ખાટલે ન બેસે એવું આ બેય માને...

ખેર એ પછી તો અમારી મજાની વાતો થઈ... આવા 600 માવતરોને અમે દર મહિને રાશન આપીયે. તમે પણ આવા માવતરોના પાલક બની શકો... 

આ કાર્યમાં મદદ કરનાર સૌ સ્વજનોની આભારી છું. તેમની મદદથી જ આટલા બા દાદાઓને નિરાંત આપવાનું થઈ શક્યું છે. આભાર. 

#MittalPatel #vssm #mavjat #careforseniors #careforelderly #vasudhevkutumbakam

VSSM helps around 600 elders every month

Virakaka and Ishaba receives ration kit from VSSM

Mittal Patel meets our elderly couple during her visit to 
Gandhinagar

VSSM Coordinator visits elderly couple every month to
provide ration kit

VSSM planted 7,000 trees in Raviyana village with the help from our well-wisher Fine Jewellery...

Mittal Patel discusses tree planatation with Fine Jewellery
team

 Raviyana Village in Banaskantha is an ideal village.

We dug 2 lakes to make them deeper. It helped conserve more water and it benefitted the villagers.  Then the villagers gave us land to plant trees. With the financial help of Fine Jewellery we planted more than 7000 trees. Many thanks to Fine Jewellery.. The staff of the donor also came to help us plant the trees. The sarpanch of the village Shri Rasikbhai hosted dinner with lots of love. The guests from the city of Mumbai relished the typical village food of Millet Rotis & Curd.

The youth of the village are taking great care of the trees that have been planted. The water for the trees is given by the 2 villagers from their own borewell.

It is the need of the hour that trees are planted in every village. People are getting aware about it and that is very heartening. 

This year we have planted 8.72 lakhs trees with a determination that they all should survive.

We are thankful to many supporters who made this possible.

બનાસકાંઠાનું રવીયાણા સંપીલું ગામ.

ગામના બે તળાવો અમે ઊંડા કરેલા ને એનાથી ગામને લાભ પણ થયો. એ પછી વાત આવી વૃક્ષ ઉછેરની. ગામે સરસ જગ્યા આપી અને VSSM એ ફાઈન જ્વેલરીની મુખ્ય મદદ સાથે ગામની ભાગાદીરાથી ત્યાં 7000 થી વધારે વૃક્ષો વાવ્યા. ફાઈન જ્વેલરીનો ઘણો આભાર.

ફાઈન જેવેલરીનો સ્ટાફ પણ વૃક્ષો વાવવા માટે ખાસ આવ્યો. સરપંચ શ્રી રસીકભાઈએ સૌને બહુ ભાવથી વાળુ કરાવ્યું. 

મુંબઈગરા રોટલા સાથે આપણી દહીંતીખારી ખાઈને રાજી.. 

વૃક્ષોની કાળજી ગામની વૃક્ષમંડળીના યુવાનો સરસ રીતે લે. વૃક્ષોને પાણી ગામના જ બે લોકો પોતાના બોરવેલમાંથી આપે..

દરેક ગામ વૃક્ષો માટે સજ્જ થાય તે આજની જરૃર. જો કે લોકો જાગૃત થઈ રહ્યા છે એ જોઈને રાજી થવાય છે.. 

આ વર્ષેના મળી અમે કુલ 8.72 લાખ વૃશ્રો વાવ્યા એ પણ ઉછેરવાના સંકલ્પ સાથે.. 

આ કાર્ય માટે ઘણા બધા સ્વજનોએ મદદ કરી સૌનો ઘણો ઘણો આભાર. 

Mittal Patel, villagers and Fine jewellery team at tree
plantation site

Mittal Patel plants tree sapling

Fine Jewellery team came to Raviyana village to
help us plant the trees 

Mittal Patel with Fine Jewellery team

Mittal Patel, villagers, vssm team, fine jewellery team planted
7000 tress

Mittal Patel discusses tree plantation

Fine Jewellery team plants tree saplings

Mitta Patel with others at Raviyana tree plantation site

Mittal Patel visits Raviyana tree planation site for
tree plantation