Tree planted by VSSM bloom in Banaskantha's village...

Mittal Patel visits tree plantation site at benap village

Benap is the interior village of Banaskantha district. 

You get saline water at eight to ten feet in the ground. If we leave Bhabhar and go a little further, we can see the kingdom of mad acacia scattered all around. Yes, in the middle of the desert, you can see a few piludi trees. Crazy acacia everywhere else ...

Yes, the importance of these two trees in preventing the desert from advancing is also good and they grow well in saline places in less water. However, I always question that instead of mad acacia, why don’t they have our native trees like neem, pipal and kanji? And why is the kanji tree not considered as our native tree?. 

We don't like to stand in the direct sun. We always find the shade of a tree to seat under and what could be a better home for birds then trees? 

Trees are useful in bringing rain. So we undertook a campaign to plant trees in Banaskantha and planted 1200 trees in Benap in 2019-20 out of which 1073 trees are nice as seen in the photo. I thought because of the salinity in this area, tree growth will not be very fast but the hard work of our tree friend Jodhabhai changed my beliefs.

The supervision of Sarpanch Paragbhai Rajput is also the same. We wish every village to get such a sarpanch who is committed to the development of the village ...

Seeing the grooming of the trees, we asked Paragbhai and the villagers to prepare another site from now on, where 7 to 10 thousand trees can be planted. The villagers also said yes to that ...

O Goddess Earth, every other living being has equal rights on you like humans. We firmly believe that this is our attempt like Ramayana's squirrel to make you beautiful as well as to make you calm.

Our activist Bhagwanbhai, Naranbhai's active cooperation in this is the reason why such nice villages are selected.

The feelings of the rest are like the song which roughly translates like “You will like to make life beautiful, you like to be bloomed and let others bloom like a flower..”

You can see tree friend Jodhabhai, Sarpanch Shri and the villagers as well as the grown trees in the photo.

 બેણપ બનાસકાંઠાનું છેવાડાનું ગામ. 

જમીનમાં આઠ દસ ફૂટે ખારુ પાણી. ભાભર છોડી થોડા આગળ જઈએ એટલે ચારે બાજુ ગાંડા બાવળનું સામ્રાજ્ય પથરાયેલું જોવા મળે. હા વચમાં વચમાં રણમાં મીઠી વિરડીની જેમ પીલુડી જોવા મળે ખરી. બાકી બધે ગાંડો બાવળ...

આમ તો રણને આગળ વધતુ અટકાવવામાં આ બેય ઝાડનું મહત્વ પણ ખરુ ને ઓછા પાણીમાં ખારાશવાળી જગ્યામાં આ બેય ઊગે પણ સારા..જો કે ગાંડા બાવળની જગ્યાએ લીમડો, પીપળ. કણજી આપણા મૂળ ઝાડ કેમ નહીં આ પ્રશ્ન હંમેશાં થાય. 

ખરા તડકામાં ઊભવું આપણને ગમે નહીં આપણેય બેઠક માટે છાંયડો શોધીયે ને પક્ષીઓને ઝાડ જેવું ઘર ક્યાં જડે? 

પાછુ વરસાદ લાવવામાં આ ઝાડ જ ઉપયોગી બને.. એટલે બનાસકાંઠાથી વૃક્ષો વાવવાનું અભીયાન અમે હાથ ધર્યું ને બેણપમાં 2019-20માં 1200 ઝાડ કર્યા જેમાંથી 1073 ઝાડ ફોટોમાં દેખાય એવા સરસ થયા.મને હતું આ વિસ્તારમાં ખારાશ છે એટલે ઝાડનો ગ્રોથ બહુ ઝડપી નહીં થાય પણ વૃક્ષ મિત્ર જોધાભાઈની  મહેનતે મારી માન્યતાને બદલી નાખી..

સરપંચ પરાગભાઈ રાજપૂતની દેખરેખ પણ એવી જ. ગામના વિકાસ માટે કટીબદ્ધ આવા સરપંચ દરેક ગામને મળે એવું ઈચ્છીએ... 

વૃક્ષોની માવજત જોઈને બીજી એક સાઈટ અત્યારથી તૈયાર કરવા પરાગભાઈ અને ગ્રામજનોને કહ્યું. જ્યાં 7 થી 10 હજાર ઝાડ વાવી શકાય.. ગ્રામજનોએ પણ એ માટે હા પાડી... 

હે મા ધરા તારા પર મનુષ્ય સિવાય અન્ય જીવોનો પણ અધિકાર છે. અમે દૃઢપણે આ માનીએ એટલે તને સુંદર બનાવવાની સાથે સાથે તને સાતા પહોંચે એવું કરવાનો રામાયણની ખીસકોલીની જેેમ અમારો પ્રયાસ... 

અમારા કાર્યકર ભગવાનભાઈ, નારણભાઈનો આમાં સક્રિય સહયોગ એમની દોડાદોડીને લીધે જ આવા સરસ ગામો પસંદ થાય..

બાકી નો ભાવ 'જીવન સુંદર બનાવું તો તુજને ગમે, ખુદ ખીલું ને ખાલાવું તો તુજને ગમે.. ' એ ભાવગીત જેવો..

ફોટોમાં વૃક્ષમિત્ર જોધાભાઈ, સરપંચ શ્રી અને ગ્રામજનો તેમજ ઉછરેલા વૃક્ષો...

#MittalPatel #vssm #tree

#TreePlantation #green

#GreenGujarat #greenery

#save #saveearth #saveenvironment

#Gujarat #banaskantha

Tree plantation site 

Mittal Patel discusses tree plantation with Sarpanch Shri,
VrukshMitra and other villagers of benap

1200 tress were planted in 2019-20 in benap out of which
1073 trees are grown 

VSSM begins its fifth year into participatory water management with Bhatasana village of Suigaum...

Mittal Patel discusses watermanagement with
bhatasana residents

It is impossible to imagine life without water. Yet, we have overexploited one of the most precious resources on earth. The groundwater reserves that had to remain untouched are on verge of exhaustion. Numerous city dwellers share that unavailability of water forced them to migrate to cities despite having land and house in their native village. Migrations like these should not have happened in the first place. 

It is important that along with water conservation efforts, we also educate the population on the value of pure water. And sooner we do that better it is. 

VSSM has deepened 115 lakes in Banaskantha 

During the past 4 years, VSSM has deepened 115 lakes in Banaskantha, this year the target is to deepen 50 more. Of course, all this happens with community participation. 

It is not just the youth but the entire Bhatasana village that is quite aware of water conservation. Last year we deepened one of its lake, good monsoon and surplus water from Sardar Sarovar helped fill up the lake to the brim. Once the lakes fill up the groundwater gets recharged and the farmers also stand to benefit. 

The residents of Bhatasana very well understood the philosophy behind deepening of lakes; Chandrakantbhai, a youth wind leader called up to ensure his entire team is prepared in whichever way possible to support VSSM undertake water conservation efforts in their village. 

During the recent meeting with the Bhatasana community, the villagers agreed to contribute Rs. 50,000 and lift all the excavated soil. Such sensitive communities need to applauded to the fullest. 

Mittal Patel visits WaterManagement site

To me planting trees and conserving water are holy deeds, they spread the goodness around, bring much needed respite to those who rely on it. 

Bhatasana residents have woken up to the need for conserving water and environment but the residents of Banaskantha and Patan must understand the gravity of the growing water crisis in their region.  

In the attached video Bhatasana residents Kirtibhai and others share the benefits of the water conservation efforts in their village. The entire water conservation efforts are taken forward by VSSM Naranbhai, who puts in a lot of hard work and enthusiasm in this work. 

Bhatasana residents kiritbhai and others share the benefits
of the water conservation efforts with Mittal Patel

If you wish to initiate lake deepening efforts in your village do get in touch with Naranbhai on 9099936035...

 બાનસકાંઠામાં #જળસંચય અભિયાનની પાંચમી સીઝનની શરૃઆત સુઈગામના ભટાસણાગામથી...

જળ - જેના વગર આ ધરતી જીવ વિહોણી બજંર થઈ જાય..છેલ્લા ઘણા વર્ષોમાં પાણીનો બેફામ ઉપયોગ ને જમીનમાંથી પાણીનું અમાપ દોહન જોઈને ખેડૂતોને મોંઢે સાંભળેલું ત્રીસ પાંત્રીસ વર્ષ પહેલાં શું હતું તે યાદ  આવી જાય....

શહેરમાં આવીને વસેલાં લોકોમાંથી ઘણા કહે ગામમાં ઘર ને ખેતર બધુયે છે પણ પાણી નહોતું એટલે જીવવા શહેરોમાં આવ્યા.. મારા મતે આ ઈચ્છીત સ્થળાંતર નથી.. 

આનો ઉકેલ પાણી બચાવવાની સાથે સાથે એનું મૂલ્ય સમજવામાં હવે ઝાઝી વાર ન લગાડીએ તે..અમે બનાસકાંઠાના 115 તળાવોને છેલ્લા ચાર વર્ષમાં ઊંડા કર્યા..આ વર્ષે પણ ગ્રામજનોની ભાગીદારીથી 50 તળાવો કરવાનો લક્ષાંક છે.. 

#ભટાસણા ગામના યુવાનો ને આમ તો આખુયે ગામ બહુ જાગૃત.. ગયા વર્ષે અમે ગામનું એક તળાવ ગાળ્યું. ચોમાસુ સારુ હતું તે વરસાદથી અને પછી સરકારે પણ નર્મદા કેનાલમાંથી કાઢેલી પાઈપલાઈનથી આ તળાવને#vssm ભર્યું. તળાવમાં પાણી ભરાય ને એ પાણી જમીનમાં ઉતરે તો તળ ઉપર આવે સાથે સાથે પશુપક્ષીઓને પણ પાણી મળે.. ને ખેડૂતોને ખેતીમાં પણ ફાયદો થાય..

એ ફાયદો ગામલોકો બરાબર સમજ્યા. એટલે જ ગામના જાગૃત યુવાન ચંદ્રકાન્તભાઈનો ફોન આવ્યો ને ગામના તમામ ને પોતાની આખી ટીમ ગામનું તળાવ ગાળવા જરૃરી તમામ મદદ કરશેનું કહ્યું. ભટાસણાવાસીઓ સાથે તળાવ ગાળવા સંદર્ભે બેઠક કરી. જેમાં ગ્રામજનોએ સામેથી માટી ઉપાડવા સિવાય 50,000નો ફાળો પણ તળાવ ખોદકામ માટે આપવાની વાત કરી... આવા સંવેદનશીલ ગ્રામવાસીઓને તો પ્રણામ કરવા ઘટે... 

મારા મતે #તળાવ ગળાવવું ને ઝાડ વાવવું આ બેય પુણ્યના કામો.. હજારો જીવોને એનાથી સાતા મળે... ભટાસણાવાસીઓ તો જાગ્યા પણ બનાસકાંઠા, પાટણ વિસ્તારના અન્ય ગ્રામજનો ઝટ જાગે એમ ઈચ્છીએ... 

ભટાસણાગામનું VSSM ની મદદથી ગળાયેલા તળાવથી થયેલા ફાયદાની વાત કરતા ગામના કીર્તીભાઈની અન્ય સ્નેહીજનો.. તથા ગયા વર્ષે ભરાયેલું તળાવ, GACL માંથી સંસ્થાના કાર્યોને જોવા આવેલા આસ્થા ને અન્ય ગ્રામજનો..

પણ ફોટોમાં જોઈ શકાય

બનાસકાંઠામાં તળાવ ગળાવવાની આખી પ્ર્ક્રિયામાં સંસ્થાના સંનીષ્ઠ કાર્યકરો અમારા સીનીયર કાર્યકર નારણભાઈની સાથે ખડે પગે. એટલે જ આ કાર્યો થાય.. આપના ગામમાં તળાવ ગળાવવાની ઈચ્છા હોય તો નારણભાઈ  - 9099936035 પર સંપર્ક કરવા વિનંતી..

#MittalPatel

We need your support to help us take care of these seniors in their silver years...

Mittal Patel meets DharmaMa and Kanjiba an elderly couple
surviving under pathetic living condition

 Recently, I happened  to meet Dharma Ma and Kanjiba, an elderly couple surviving under pathetic living conditions, as if waiting to silently ebb away into the horizon!!

VSSM comes across hundreds of older aged people living in distress. Some need to beg for food, some depend on others to provide them with some cooked meals. They are either abandoned or their children stay in different towns or they are destitute in the true sense. Under the Maavjat initiative, VSSM cares and nurtures the elderly it takes under its wings. The seniors are provided rations kits or cooked meals depending on their ability to feed themselves. It also takes care of their medical needs assisting them with check-ups and medicines. We started with 60 elderly last year, the number has grown to above 100 now and there are hundreds more waiting to be reached. As age takes over, they cannot work as manual or farm labourers,  this inability to earn a living is pushing the destitute seniors into the trenches of hunger and agony. If they could,  these individuals would still work to earn living but these are humans who do not fall into the comfort of retirement plans or earn pensions need our assistance to spend their remaining lives with an assurance that there will be food on their plate and they need not have to feel neglected and unwanted for the rest of their life.

It was early afternoon when we reached at Dharma Ma and Kanjiba's (Dada are addressed as Ba in Banaskantha)  humble abode. The wicker basket held some millet flatbreads, but there was no sight of any accompaniments!! Also, Kanjiba is visually impaired while DhramaMa  has challenges with hearing. It was evident that Kanjiba would not have managed to get his cataract removed on time (in absence of any information to the free eye camps happening in the region)  and that must have created further complications and eventual loss of sight.

DharmaMa and Kanjiba an elderly couple
surviving under pathetic condition

Kanjiba has a daughter, who was widowed when her two children were still quite small. I learnt that the daughter now stays with Kanjiba. However, she suffers from some medical condition."Where do you work?" I had asked.

"I don’t keep well, my stomach hurt as there is an issue of fluid retention. I need to visit the doctor regularly and get it removed. Hence, I cannot lift heavy stuff and need to refrain from engaging in any strenuous activity. I collect cattle dung and sell it to a farmer when enough dung has accumulated." Kanjiba's daughter replied.

"How much money does that fetch?" I inquired.

"Ben, imagine the time it takes to pile up this dunghill, and when she sells it brings her mere Rs. 700-800," a lady in the neighbouring house spoke up.

It was obvious,  that piling a dunghill so high would take months. VSSM provides Kanjiba and Dhrmama with a monthly ration kit so that they at least have food at the end of the day.

"Ma, is ration sufficient for you?" I enquired.

"A little more would surely helpful," she replied.

I think the addition of two grandkids to the family might have impacted the sufficiency.

The ration cards do help procure some ration, but Kanjiba's disability is a grave concern.

"Do you want  us to help you with a medical examination of your eyes?" I asked. 

"It is time for me to leave this world, what is the need to get the body torn and operated upon!!'

VSSM provides Kanjiba and Dharmama with a monthly ration 
kit

There is a folk song in Gujarati "Ghadpan Kone Moklya" that describes the plight of the elderly, it is a challenging phase of life when one does not have physical and financial support. The destitute elderly we meet in the villages we work seem to be waiting for death while they should be pleasantly spending their time, realising their potential. It pains us to see living in a pathetic condition with no one to care or provide for them. It is as if they will depart from this world hungry and heavy heart. We work hard to ensure they lead a dignified life and leave this world full-filled. A little prayer always escapes our heart urging Almighty to provide the elderly with a better old age.

If you wish to become a part of the effort to provide a better old age to these seniors, please call us on 9099936013.

Many of us sponsor a child, for a change let us sponsor our seniors and let them experience spring in the autumn years of their life.

It is an act that will ensure a better life to both the giver and receiver.

We are grateful for our team members Naran and Ishwar,  who put in great efforts to locate and select such elderly in need.

Our heartfelt gratitude to all of you who have come forward to support this cause, it is only because of your support that we could take this bold decision of becoming caregivers of these seniors in their silver years.

બપોરના સમયે અમે ગોલવીમાં રહેતા ધરમામાંને કાનજીબાના ઘરે પહોંચ્યા. એક છાબડીમાં બાજરીના રોટલા દીઠાં પણ રોટલા સાથે ખાઈ શકાય એવું બીજુ કશુંયે અમે ત્યાં જોયું નહીં.

વળી કાનજીબા (બનાસકાંઠામાં દાદાને બા કહે)ને તો આંખે કશુંયે દેખાય નહીં. ને ધરમામાંને પણ આછુ ભળાય. આંખો જોતા જ ખ્યાલ આવ્યો કે જે તે સમયે મોતિયા આવ્યા હશે પણ ઓપરેશન કરાવવાના પૈસા નહીં ને વિનામૂલ્યે ઓપરેશન થાય એવા સરનામાં નહીં જડ્યા હોય એટલે મોતિયો આંખમાં ફૂટી ગયો હશે ને આંખે ભળાતુ બંધ થયું.

કાનજીબાને એક દીકરી. જેને પરણાવીને સાસરે મોકલી. પણ એનાય કરમ ફૂટેલાં. ઘરવાળો બે નાના બાળકો મૂકીને પરલોક સીધાવ્યો. કાનજીબાના ઘરે જવાનું થયું ત્યારે એમની દીકરીએ પોતે અહીંયા જ રહે છેની વાત કરી. મે પુછ્યું, ‘તમે શું કામ કરો?’

‘મને સારુ નથી રહેતું મારા પેટમાં તકલીફ છે. પાણી ભરાઈ જાય છે તે થોડા થોડા વખતે ડોક્ટર પાસે એને ખેંચાવું પડે. એટલે ભારે કામ નથી થતું. હું છાણ ભેગુ કરવાનું કામ કરુ છું. આ છાણ ભેગુ થાય પછી ખેડૂતને એ વેચી દઉં’

‘કેટલા રૃપિયા મળે?’

મારી વાત સાંભળી કાનજીબાના પડોશમાં રહેતા બહેન બોલ્યા, ‘બેન છાણનો ઉકેડો ક્યારે બને ને ક્યારે એને 700- 800 મળે?’

સ્વાભાવીક રીતે જ છાણ ભેગુ કરતા મહિનાઓ લાગે એ વાત સમજાઈ.. અમે કાનજીબા ને ધરમામાંને દર મહિને રાશન આપીએ.. મૂળ તો એમને ભૂખ્યા સુવુ ન પડે માટે.

મે પુછ્યું, ‘મા રાશન ચાલી જાય છે?’ તો એમણે કહ્યું, ‘થોડું વધારે મળે તો સારુ..’

મૂળ તો ખાવામાં બે ભાણિયા ભળ્યા એટલે કદાચ પુરુ નહીં થતું હોય...

સરકારે આપેલા રાશનકાર્ડ પર અનાજ મળે છે. જેમાંથીયે ટેકો થઈ જાય. બાકી કાનજીબાને પણ શારિરીક તકલીફ મોટી છે. મે કહ્યું, ‘દવાખાને બતાવવું છે?’ તો કહે, ‘હવે તો ઉપર જવાનો સમય આવ્યો. હવે ચીરફાટ કરીને શું કરવાનું?’

ઘડપણ..કોઈ શબ્દોથી વર્ણવી નથી શકાતુ.. મોતની રાહ જોતા આવા માવતરોને જોઈને જીવ બળે... ભૂખે ને દુઃખી હૃદયે આ દુનિઆમાંથી તેઓ વિદાય ન લે એ માટે અમે મથીયે... પણ આવા કેટલાક માવતરોને જોઈને ઈશ્વર આવું ઘડપણ આવી તકલીફ કોઈનેય ન આપે એવી પ્રાર્થના મનોમન થઈ જાય...

આવા માવતરોને મદદ કરવાની ઈચ્છા હોય તો 9099936013 પર વાત કરવા વિનંતી...

બાળકો તો ઘણાય દત્તક લે છે.. ક્યારેક માવતરોને દત્તક લઈ જોઈએ... જીવને સાતા મળશે.. એ ચોક્કસ..

અમારા કાર્યકર નારણ અને ઈશ્વરના અમે આભારી છીએ એમણે આવા માવતરોને શોધી કાઢ્યા. ને આભાર મદદ કરવાવાળાનો પણ એમની મદદ સતત છે માટે અમે આવા કાર્યો કરવાની હીંમત કરી શકીએ છીએ....

   #MittalPatel #vssm #mavjat

#Elderly #elderlycare #elderlypeople

#RationDistribution #donate

Salute to Sarpanch like Maganbhai who is trying his best to ensure the homeless Raval families soon acquire an address...

Mittal Patel meets Sarpanch of Morpa village

Our salutes to Maganbhai Desai, Sarpanch of Morpa village.

The reigns of development of any village lie in the hands of its Sarpanch. The nature of our work provides us with many opportunities to interact with many Sarpanchs, some of whom win our admiration. Recently, we happen to meet Maganbhai Desai, the sarpanch of Patan’s Morpa village.

VSSM had helped file applications for allotment of residential plots for 7 Raval families living in shanties around the village. In the recent  Land Committee meetup the plots were approved. It was the proactiveness of the Sarpanch that resulted in the approval. It is always a pleasure to meet such committed and compassionate individuals. 

‘Ben, I am always ready to assist you in this noble cause of welfare of the poor communities. I will speak for them where ever you ask me to ensure they receive help to settle down at one place in a house with power connection,”  he shared when recently I had the opportunity to meet. Him. Very few Sarpach are empathetic towards the needs of the poor families of their village. Even the marginalised families I met has tremendous respect for Maganbhai. 

I have come across many who never have anything good to say about their Sarpanch. When the village leader remains distant towards the basic needs of the poor in the village, the struggling families never appreciate their leaders. No one likes to be critical of good actions, right? 

There are three villages in Patan,(I will refrain from naming them) whose leadership decided to overlook the applications despite  District Collector’s order to approve the applications during the land committee meetup, the sarpanch did not raise the matter of plot allocations at the meeting. 

Just like the collector is the king of her/his district, the Sarpanch reigns supreme in the village. They should wholeheartedly grab these opportunities of being helpful to others, the lesser fortunate. It pains us when we come across sarpanchs who demand percentage from the government assistance for deepening of village lakes or other public works. 

But, Sarapnch like Maganbhai give us hope, they are the reason the poor in the village can hope for a better life. Salute to Maganbhai who is trying his best to ensure the homeless Raval families soon acquire an address.  Great applause also to VSSM’s team member Mohanbhai, who work tirelessly to find such nomadic families and link them to the social security net. 

The images – Sarpanch of Morpa,  the families who will receive the plots and their current shelters. 

મોરપાગામના સરપંચ મગનભાઈ દેસાઈને સલામ...

સરપંચ ગામના વિકાસની મુખ્ય ધુરા જેના હાથમાં છે એ વ્યક્તિ..

ગ્રામવિકાસના કાર્યો કરતા હોવાના નાતે અમારે ઘણા સરપંચોને મળવાનું થાય.. જેમાંના કેટલાક માટે તો વિશેષ માન થાય એવા...

આવા જ એક સરપંચને હમણાં મળવાનું થયું. 

પાટણના મોરપાગામના સરપંચ મગનભાઈ દેસાઈ..

ગામમાં ઝૂંપડાં કે કાચા ઘર બાંધીને રહેતા રાવળ સુમદાયના સાત પરિવારોને પ્લોટ મળે તે માટે અમે સરકારમાં રજૂઆત કરેલી તે લેન્ડ કમીટી ભરાઈ એમાં આ પરિવારોના પ્લોટ મંજૂર થયા. 

સરપંચ પોતે સતત ફોલોઅપ લે. આવા જાગૃત સરપંચને મળવું તો ગમે જ. 

મોરપા એમને મળી તો કહે, બેન આ ગરીબ માણસોના કાર્યમાં જ્યાં પણ મારી જરૃર પડે હું કાળી રાતે સાથે. આમને લાઈટ ને રહેવા કાયમી જગ્યા મળે એ માટે તમે કહેશો ત્યાં હું રજૂઆત કરીશ. આવી એમની લાગણી.. બહુ ઓછા સરપંચોમાં આ જોવા મળે. જે વંચિત પરિવારોને હું મળી એમને પણ સરપંચ માટે ખુબ આદરભાવ.. 

બાકી સરપંચો માટે કટુ વાક્ય બોલતા લોકો પણ મે જોયા છે. મૂળ તો એમની આશાઓ પૂર્ણ ન થાય માટે જ આવા કડવા વેણ નીકળે. બાકી કડવું બોલી પોતાનું મોંઢુ ગંધાતુ કરવું કોને ગમે?

બાકી પાટણના ત્રણ બીજા ગામો જેમના નામ નથી લખતી. પણ કલેક્ટર શ્રીએ આદેશ કર્યો કે લેન્ડ કમીટી બેસાડો અને ગામમાં રહેતા ઘરવિહોણા પરિવારોને પ્લોટ આપવાનું એમાં ઠરાવો. આદેશ હતો એટલે લેન્ડ કમીટી બેઠી પણ જેમના પ્લોટની માંગણી કરી હતી તેમનાં પ્લોટની વાત સરપંચે કરી જ નહીં..

કલેક્ટર જિલ્લાનો રાજા, ધણી એમ સરપંચ ગામના...કુદરતે સતકર્મો કરવાનો મોકો આપ્યો છે.. મારા ખ્યાલથી આ અમૂલ્યતક છે એમ માનીને એને ઝડપી લેવી જોઈએ એની જગ્યાએ આમનું ના થવું જોઈએ.. કે ક્યાંક તળાવના કામોમાં તો અમને કેટલા મળશે એવું સરપંચ પુછે ત્યારે બહુ દુઃખ થાય..

ખેર મોરપાના સરપંચ જેવા ઘણા આશાસ્પદ છે.. અને એ લોકોના લીધે જ વિકાસના કાર્યો થાય છે એય હકીકત.. મગનભાઈને સલામ ને જેમને પોતાનું સરનામુ મળ્યું એવા રાવળ પરિવારો માટે સુખી થાવની ભાવના... 

આ વિસ્તારના અમારા સંનિષ્ઠ કાર્યકર મોહનભાઈ જેઓએ આ પરિવારને શોધ્યા તેમની વાત અમારા સુધી પહોંચાડી..

મોરપા ગઈ ત્યારે સરપંચને, જેમને પ્લોટ મળ્યા તે પરિવારોને મળવાનું થયું તે અને આ પરિવારોની હાલની રહેણાંકની સ્થિતિ બધુયે ફોટોમાં.

#MittalPatel #vssm

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel meets Sarpanch of Morpa and nomadic families
who will recieve the plots