Madaari families receive Voter ID cards as a result of VSSM’s efforts

Madaari families receive Voter ID cards as a result of VSSM’s efforts

The Madaari nomadic families living in Ahmedabad’s Garudiya Tekra recently acquired their Voter ID cards. Inspite of living in the area for years these families did not have any identity proofs. VSSM has ben striving to ensure that these families get their various citizenry documents. VSSM has been regularly carrying out campaigns with the support of Chief Electoral Officer to ensure the nomadic community members get their Voter ID cards. As a part of this campaign, 40 individuals of Garudiya Tekra got their Voter ID cards. 

The members are delighted on receiving an important document wh

ich would help them prove their identity. “ I am an astrologer and wander a lot for this purpose. I face frequent harassment from villagers and police who ask me my where about and address, now with this card I shall be easily able to prove it. Thanks to VSSM we now have our identity proofs. We are struggling with  the allotment of residential plots, if the government grants that we will have a permanent address for sure…” says  Nennath  a community  leader from the settlement. 

vssmની મદદથી મદારી પરિવારને મળ્યા મતદારકાર્ડ

અમદાવાદના ગરુડીયા ટેકરા પર વિચરતા સમુદાયમાંના મદારી સમુદાયના પરિવારો વર્ષોથી રહે. પણ આ પરિવારો પાસે પોતાની ઓળખના કોઈ પુરાવા નહિ.. વિચરતા સમુદાયના લોકોને મતદાર કાર્ડ મળે એ માટે vssm દ્વારા છેલ્લા ઘણા વખતથી સમય સમયાંતરે મુખ્ય નિર્વાચન અધિકારીની મદદથી ઝુંબેશ કરીએ છીએ.. આ ઝુંબેશમાં ગરુડીયા ટેકરા પર રહેતાં ૪૦ પુખ્ત વયના મદારી વ્યક્તિઓને મતદાર કાર્ડ મળ્યાં. 

આ પરિવારો ખુબ રાજી છે. આ વસાહતના આગેવાન નેનનાથ કહે છે તેમ,’ અમે જોશ જોવાનું કામ કરીએ છીએ અને એ માટે હું વિચરણ કરું છું. ઓળખના આધારો ના હોય એટલે ઘણીવાર ગામના લોકો અને પોલીસ હેરાન કરતાં મારી પાસે મારા સ્થાઈ સરનામાનાં પુરાવા માંગતા પણ હવે નિરાંત છે. vssm સંસ્થાના કારણે આજે અમારી પાસે અમારી ઓળખના આધારો થયા છે. હજુ રહેવા માટેના પ્લોટ સરકાર આપે એ માટે મથીએ છીએ... જો એ મળી જાય તો કાયમ માટેનું એક સરનામું પાક્કું થઇ જાય..’

ફોટોમાં મતદાર કાર્ડ અને vssmની મદદથી મળેલાં અન્ય આધારો સાથે મદારી પરિવારો...

STOP spreading the anti-Dafer rumours…we are making it difficult for them to survive…..

The continued news coverage of an incident is compelling us to write this heartfelt note …..so that we take a moment to ponder and  make our own informed judgements..

The news is about mistaken identity. A young man is beaten up because people mistook him for a  Dafer. Some news spreads in this particular village that a Dafer has entered the village and before the this young man assumed to be a Dafer is able to react to what is happening he is almost beaten to death. So bad is the beating that he loses senses to even prove who he is. The real Dafer are so shocked by this incident that they refuse to get out of their Dangaas. 

 So why would anyone want to beat someone so badly just because he is a Dafer. Who are Dafer?? Are they terrorists? Looters?? Who exactly are they, what makes people fear them so much, have we ever tried to seek answers to such questions. Why do people fear them,  do they look like the dacoits of the past?? 

Well me us tell you they are humans just like me and you are and believe us because we have been working very closely with this community for almost a decade now. They are made of flesh and blood just as we are, they  have emotions just as we do,  they react to situations just as we would, they have families, maintain relations.. we might be selfish in our relations with them but their respect and concern for us in selfless and genuine. They build relations for life and nurture it for generations. 

Yes they do engage in looting (as their earlier generations did) but individuals doing so can be counted on  finger tips and we are sure this too shall end once they find alternate livelihoods. With changing times the families have given up looting farms etc. Earlier it was under compulsion they took retort to such activities  just because they did not get employment because of stigma attached to their community. One wouldn’t find a single Dafer who has built lavish house  from the loots he has made. They have no home to stay, no village accepts them, no society embraces them.  Thousands of these families work like donkeys to earn living and are rewarded with such meagre remuneration which is hardly enough to sustain their family. Such pathetic is their situation that if we begin narrating it the chapters would be endless…….

So what happens now, after people have read about the Dafer bashing news and the endless rumours following it. Dafer who have began earning living by working honestly have stopped getting work, the families fear going out to find work..so whats the option left because they can stop going out but can’t stop feeding their family!!!!

Individuals who have left their criminal past behind will be pushed to go back to their notorious past, the fear of Dafer will no longer be fake…its time the police and society stringently addresses  the current situation of fear and rumours. In the past the police department has reacted very positively to the requests of VSSM in addressing the police atrocities the nomadic and de-notificed communities. We have once again requested the authorities to intervene and take action. 

The society also needs to revisit their preconceived assumptions on Dafer and give them the warmth and empathy they deserve. Or else we shall once again be the reason to push and marginalise a community back into its criminal past……

We fear the Dafer  but,  look at the conditions these families  reel under…..

We fear the Dafer  but,  look at the
conditions these families  reel under

ડફેર સમાજ માટે વ્યાપેલી અફવાઓ બંધ કરો.. નહી તો ડફેર પરિવારોનું જીવવું મુશ્કેલ બની જશે.. 

છેલ્લા કેટલાક દિવસોથી ટેલીવિઝન અને અખબારમાં વારંવાર જોવામાં અને વાંચવામાં આવી રહ્યું છે કે ફલાણી જગ્યા પર એક યુવકને ડફેર સમજીને માર મારવામાં આવ્યો.. આમ તો ફક્ત માર પણ ના કહી શકાય ઢોર માર મારીને માણસને અધમુવો કરી નાખે છે. ફક્ત માહિતી વાયુવેગે પ્રસરે છે કે ગામમાં કોઈ ડફેર આવ્યો છે અને એ અજાણી વ્યક્તિ હજુ કંઈ સમજે એ પહેલાં તો એને એટલો મારવામાં આવે કે એ પોતે કોણ છે એની સાબિતી આપવાનું ભાન પણ એ ગુમાવી બેસે. આ અફવાઓના આતંકમાં ડફેરો તો એવા ડરી ગયા છે કે પોતાનાં ડંગામાંથી હટાણું કરવા ગામમાં જવાનું પણ માંડી વાળે છે... 

આ ડફેર એટલે કોણ? એ આતંકવાદી છે? એ લુંટારા છે? એ કોણ છે? જેનો સમાજના લોકોને આટલો ભય લાગી રહ્યો  છે! કોઈએ એમનાં જીવનમાં ડોકિયું કરવાની કોશિશ કરી છે? કે બસ ડફેર એટલે જાણે બુકાની બાંધી હાથમાં હથિયાર રાખી જે મળે એને જાણે જીવતાં જ મારી નાખવાના હોય એમ સૌ  એમનાથી ડરે છે.. અરે એ પણ માણસ છે. તમારાં અને મારા જેવા જ.. એમને પણ પરિવાર છે.. એ પણ લાગણી રાખે છે, સંબધો જાળવે છે.. આપણે સ્વાર્થના સંબધ બાંધીએ છીએ પણ એમના સંબધ તો તદન નિસ્વાર્થ છે અને જીવે ત્યાં સુધી યાદ રાખે. વળી એટલું જ નહિ પણ એની પછીની પેઢી પણ એ સંબધોનું જતન કરે..  

હા લુંટ કરે, પણ હવે તો એ કરનારા પણ આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં રહ્યા છે. (આગામી થોડા વર્ષોમાં કદાચ એ પણ આ બધું છોડી દેશે એવો અમને પાક્કો વિશ્વાસ છે) બાકીના તો મહેનત - મજૂરી કરીને આજીવિકા રળે છે.. પહેલાંનો એમનો સમય જુદો હતો. વખાના માર્યા ગુનાહિત પ્રવૃત્તિ કરતા. ખેતરમાંથી ધાન ચોરવું એ પણ પેટ ખાતર જ ને.. બાકી લુંટ કરીને બંગલો બાંધ્યો હોય એવો એક ડફેર આખા ગુજરાતમાં નહિ મળે.. અરે રહેવા ઘર નથી, ગામ સ્વીકારતું નથી.. આ પરિવારો જે પારાવાર મુશ્કેલી વેઠી રહ્યા છે એ અંગે લખવા બેસીએ તો કંઈ કેટલીયે નવલકથાઓ લખાય એમ છે.. 

આ અખબારોના સમાચાર વાંચીને એક વખતે જેમણે ગુનાનો મારગ અપનાવ્યો હતો અને હવે મહેનત કરીને પેટીયું રળે છે એમને પણ કામ મળવાનું બંધ થયું છે.. અલબત આ પરિવારો કામ કરવા બહાર જવામાં પણ ડર અનુભવે છે.. હવે વિકલ્પ શુ રહ્યો.. પેટ તો સમય થાય એટલે ખાવાનું માંગવાનું જ છે.. 

હાલમાં જે આતંકિત સ્થિતિ ઉભી થઇ છે એ ડફેર સમાજ કે જેમણે હવે ગુનાહિત ભૂતકાળ ભૂલીને આગળ વધવાનું શરુ કર્યું છે એમને ફરી એજ ગુનાહિત પ્રવૃતિના મારગે લઇ જવામાં કારણભૂત બનશે.. અને ત્યારે આ દહેશત માત્ર નહિ રહેતાં હકીકિત બનશે. સમાજ અને પોલીસ વિભાગ આ સ્થિતિને - આ અફવાઓના વાતાવરણ સામે લાલ આંખ કરી કડક પગલાં લે એ હવે જરૂરી બન્યું છે.. 

પોલીસ વિભાગ vssm દ્વારા ડફેર અને વિચરતા-વિમુક્ત પરિવારોને પોલીસ કર્મીઓ દ્વારા પડી રહેલી મુશ્કેલી સંદર્ભે ખુબ હકારાત્મક થઈને મદદરૂપ થાય છે. એમનું પણ આ બાબતે ધ્યાન દોર્યું છે.. સમાજ પણ આ મુદ્દે સંવેદનશીલ બને તે જરૂરી છે. નહિ તો નિર્દોષ અને હવે આપણી જેવું જીવન જીવવા ઈચ્છતા ડફેર ફરી ગુનાહિત ભૂતકાળ જે એમણે છોડ્યો છે એને અપનાવવા મજબુર બની જશે. આમ એ પહેલા ચેતવાની જરૂર છે .. ડફેર પરિવારોને અપનાવો.. એમને પ્રેમ અને હુંફ આપો, અમે તમારી સાથે છીએ બસ આટલું વિધાન પણ ડફેર સમાજને જીતવા માટે પુરતું છે.. 

જેમનાથી સમાજને ભય લાગે છે એ ડફેર કેવી અમાનવીય સ્થિતિમાં જીવે છે એ, જે યુવકને ડફેર સમજીને માર મારવામાં આવ્યો છે એ અને જે ડફેરથી સમાજ ડરતાં હોવાનો હાઉ ઉભો કર્યો છે એ ડફેર ભાઈ-બહેનોને ફોટોમાં જોઈ શકાય છે..

the continued challenges of tackling society”s strong preconceived notions for nomadic tribes…

Vanzaa community members talking to
Kanubhai (VSSM karykar)

Along with the political and bureaucratic will another important will that affects the overall development and welfare of the nomadic communities is the societal will. The willingness of all these groups is crucial if we had to ensure the development of nomadic communities. A recent case we are addressing proves the above statement. 

12 Vanzaa families have made in Rajkot’s  Tramba village ftheir home for many years. Vanzaa is a sub-sect of the Vansfoda community. Their main source of earning is from bamboo basketry. VSSM made efforts to get their names entered in BPL list and get residential plots allotted along with the support under the Indira Awas housing scheme.  The first instalment of Rs. 25,000 has also been received. These families have always faced the under currents of dislike and disgust from the villagers. If a child fell ill in the village the it was because of Vanzaa’s evil eye. If Vanzaa individuals passed by the mothers would hide their children fearing their evil-eye. But since they did not bother anyone their stay in the village was not countered. So when the families received residential plots there was noise and murmurs. The families staying on the land near the plots allotted dislike Vanzaa in their neighbourhood. Unwilling to face objection the Vanzaa families fear staying here. 

They spoke to VSSM’s Kanubhai about the matter  bothering  them and requested him to speak to the District Collector regarding re-allotting the plots to some place away from the village where their presence is not bothering the fellow residents. Kanubhai explained to the consequent outcome to the families asking them to ignore the matter, “once you’ll  start living together things will be ok ..” 

“Peace is hard to come if we begin our journey  over hurt and mistrust..” replied the Vanzaa members. 

There is both apprehension and dilemma we are facing. The allotment of residential plots is hard to come and telling the authorities to change the allotment to some place else will not go well with them. The concern of Vanzaa is also true. How can one stay in vicinity of people who don’t like you and face their negativity all the time…..

So here we are again facing the same issue we have faced hundreds of time - the dislike, disgust, mistrust and all the likes inflicted towards the nomadic communities..so how do these people who have never held something close to them,, who are wanderers, who have gathered wisdom for ages, who best know how to forget, forgive and move ahead - finally get accepted and embraced for we can hardly imagine the plight they face day in -day out….

Hope to find a way out of this situation soon…..

In the picture - Vanzaa community members talking to Kanubhai 

વિચરતી જાતિના પરિવારો માટે કેટલી જડ માન્યતા..
રાજકોટ જીલ્લાના ત્રાંબા ગામમાં ૧૨ વાંઝા પરિવારો વર્ષોથી રહે. BPL યાદીમાં આ પરિવારોના નામ પણ દાખલ થયા અને એટલે એમને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ પણ મળ્યાં અને મકાન બાંધવા માટે ઇન્દિરા આવાસ અંતર્ગત રૂ.૨૫,૦૦૦ નો પ્રથમ હપ્તો પણ મળ્યો. પણ અત્યાર સુધી ગામથી દુર રહેતા વાંઝા પરિવારો આમ કોઈને  ગમતા નહોતા. પણ નડતા પણ નહોતા એટલે કોઈ કશું કહેતું નહિ.. પરંતુ, હા ગામમાંથી વાંઝા પરિવારનું કોઈ પણ પસાર થાય તો સ્ત્રીઓ એમના બાળકોને સાડલાથી ઢાંકી દે. કોઈ બાળક બીમાર પડી જાય તો વાંઝાની જ નજર લાગી હોય એમ માની લે.

આવી પ્રબળ માન્યતા ધરાવતા ગામમાં ગામતળની જમીનમાં ૧૨ વાંઝા પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળ્યા. આ પરિવારોને મળેલી જગ્યા પર ગામના બીજા લોકો પણ રહે છે જે વાંઝા પરિવારોને ઈચ્છતા નથી અને વાંઝા પરિવારો પણ ગામના લોકોની આ બધી માન્યતાની સાથે એમની વચમાં રહેતાં ડરે છે.
vssm આ પરિવારો સાથે કામ કરે છે.. vssmના કાર્યકર કનુભાઈને બોલાવીને આ પરિવારોએ ગામમાં ફાળવાયેલા રહેણાંક અર્થેના પ્લોટની જગ્યાએ ગામથી દુર જ્યાં ગામના લોકોને નડીએ નહિ ત્યાં પ્લોટ આપવા કલેકટર શ્રીને રજૂઆત કરવા માટે  જણાવ્યું છે. કનુભાઈએ આ પરિવારોને સમજાવ્યા પણ ખરા કે, એક વખત રહેવાનું શરુ થઇ જશે પછી કદાચ આ ગજગ્રાહ – માન્યતા નહિ રહે. પણ આ પરિવારો કહે છે એમ, ‘લડીને લઈએ કે કોઈને દુખી કરીને લઇએ તો પછી ત્યાં શાંતિ ના આવે.. ’

શું કરવું એ દુવિધા અમને પણ છે. માંડ માંડ મળેલાં પ્લોટમાં પાછા આ જગ્યાએ નથી જોઈતા એમ કહીશું તો બીજે મળશે કે કેમ એ પણ શંકા છે. તો વાંઝા પરિવારોની શંકા પણ સાચી છે.. જે વસાહત જ્યાં બીજી જાતિના લોકો રહે છે જે વાંઝા પરિવારોને પોતાની સાથે ઈચ્છતા નથી ત્યાં પરાણે આ પરિવારોની સાથે વસવું કેટલું યોગ્ય છે? એ પણ પ્રશ્ન છે..

આ બધામાં સમરસતાથી આપણે સૌ સાથે કેમ રહી રહી શકતા નથી એ પ્રશ્ન સૌથી મોટો છે. વિચરતી જાતિના લોકોના વસવાટની વાત આવે કે ગામનો વિરોધ શરુ થઇ જાય.. આ પરિવારોના મનમાં આ વાતથી કેવું દુ:ખ થતું હશે..સદીઓથી વાંસમાંથી સુડલા અને ટોપલા બનાવી, વેચી પોતાનો ગુજારો કરતા આ પરિવારોની તકલીફોની તો  આપણે કલ્પના પણ કરી શકતા નથી.. ખેર આ બધી મુંઝવણનો કોઈ સરસ  રસ્તો ઝડપથી સુઝાડે એ માટેની પ્રાર્થના..

ફોટોમાં કનુભાઈ સાથે પોતાની મુશ્કેલી અંગે વાત કરતાં વસાહતના લોકો

VSSM enables the Vansfoda families receive their citizenry documents.. efforts on for allotment of residential plots …..

Voter ID cards issued as a result of VSSM’s interventions

Almost a year back VSSM came into contact with 8 Vansfoda families in Bedi village of Rajkot who had been staying  on the wasteland a little away from the village for many years now. Inspite of staying for years in the village they never had  any identity proofs or citizenry documents. VSSM’s Kanubhai tried really hard to ensure these families receive the required documents and evidences. 18 individuals received Voter ID cards, 6 families received Ration cards and 16 individuals acquired Adhar cards. Efforts are on to get residential plots allotted to these families.

Vansfoda community earned living from bamboo basketry however the advent of plastic and cheap plasticware has affected the traditional occupation of the Vansfoda communities who have now taken up selling such plasticware and these families in particular take up jobs of  building wire fence for guarding farms. VSSM has supported these families with a loan of Rs. 20,000 each. 4 of the 6 children from these families eligible for going to school have been enrolled in theVSSM run  Vatsalya Boys Hostel in Doliya.

Applications for allotment of residential plots made by Vasnfoda families….

“We have received so much if past 1 year, from Voter ID cards, Ration Cards, Adhar Cards… we were making rounds of the concerned offices and no one ever paid heed to our requests, so much money we have wasted and the result was zilch…we are hopeful that we soon will have our own homes as well. All these would have been impossible if we haven’t had support of the organisation,” is how Haridada, a settlement leader views VSSM’s intervention in the settlement. 

VSSM is striving to make gradual but consistent change in the lives of nomadic and de-notified communities and we are glad of achieving these goals. 

In the picture - the families with Voter ID cards and applications for allotment of residential plots. 

vssmની મદદથી વાંસફોડા પરિવારોને મળ્યાં બધા આધારો.. હવે પ્લોટ મળે એ દિશામાં પ્રયત્ન..

રાજકોટ તાલુકાના બેડીગામમાં ૮ વાંસફોડા પરિવારો ગામથી દુર પડતર ખરાબાની જમીનમાં વર્ષોથી રહે. પણ આ પરિવારો પાસે પણ અન્ય વિચરતી જાતિની જેમ જ પોતાની ઓળખના પુરાવા એટલે કે, મતદારકાર્ડ, રેશનકાર્ડ વગેરે નહિ. એક વર્ષ પહેલાં આ પરિવારોના સંપર્કમાં આવવાનું થયું. એમને આ દેશના નાગરિક તરીકેના તમામ આધારો મળે એ માટે vssmના કાર્યકર શ્રી કનુભાઈએ તજવીજ શરુ કરી. આદરણીય શ્રી અનીતા કરવાલ મુખ્ય નિર્વાચન અધિકારીની આ પરિવારોના તમામ વ્યક્તિને મતદારકાર્ડ મળે એવી લાગણીના કારણે ૧૮ વ્યક્તિને મતદારકાર્ડ મળ્યા. એ પછી તો ૬ વ્યક્તિને રેશનકાર્ડ અને ૧૬ વ્યક્તિને આધારકાર્ડ પણ મળ્યાં. હાલમાં ૮ પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે એ માટેની અરજી કરી છે..

આ પરિવારો પહેલાં વાંસમાંથી સુડલા, ટોપલા બનાવવાનું કામ કરતા પણ હવે વાંસ મોંઘો થતાં તેઓ પ્લાસ્ટીકના તબકડા વેચે અને ઉનાળામાં ખેતરોમાં તાર ફ્રેન્સિંગનું કામ કરે. આ તાર ફ્રેન્સીગના કામ માટે પણ vssm દ્વારા બે પરિવારોને રૂ.૨૦,૦૦૦ ની લોન આપવામાં આવી છે.

વસાહતમાં શાળાએ જઈ શકે એ ઉંમરના ૬ બાળકોમાંથી ૪ બાળકો vssm દ્વારા ડોળીયાગામમાં ચાલતી વાત્સલ્ય કુમાર છાત્રાલયમાં ભણવા માટે દાખલ થયા છે. વસાહતના આગેવાન હીરાદાદા કહે છે, ‘એક જ વર્ષમાં કેટલું બધું કામ થઇ ગયું. મતદારકાર્ડ, રેશનકાર્ડ, આધાર કાર્ડ પણ મળી ગયા. અમે વર્ષોથી ધક્કા ખાતા હતાં પણ કંઈ મેળ પડતો નહોતો. આ બધામાં કેટલા બધા પૈસાનું પાણી કરી દીધું.. પણ હવે લાગે છે ઝટ પ્લોટ અને ઘર પણ થશે... સંસ્થા ના હોત તો આ બધું મેળવવું અઘરું પડી જાત.’

vssm વિચરતી અને વિમુક્ત જાતિઓનો સમગ્રપણે વિકાસ થાય એ માટે પ્રયન્ત કરે છે જેમાં ધીમે ધીમે સફળ થતાં જઈએ છીએ. ફોટોમાં vssmની મદદથી મળેલાં મતદારકાર્ડ સાથે વાંસફોડા પરિવારો અને પ્લોટ માટે કરેલી દરખાસ્ત જોઈ શકાય છે.