VSSM begins work of applications for Voter ID cards….

VSSM field coordinator Naran preparing the applications
for the Voter ID cards of the nomadic individuals...

The process for  new registrations for the Voter ID cards has been initiated by the government, to register as many individuals from nomadic communities as possible the team members from VSSM have also began surveying the settlements. Naranbhai is working swiftly in Diyodar region to prepare a base list of the potential applicants. The VSSM team now knows the drill and are quite informed about the process to e followed. This wisdom amongst the team relieves us and assures that in coming times the issues of identity proofs of the nomadic individuals would be thing of past.

Applications
for the Voter ID cards of the nomadic individuals...

નવા મતદાતાઓ નોંધવાની કામગીરી સરકાર દ્વારા આરંભાઈ છે. વિચરતી જાતિના અને મતદારકાર્ડ વિહોણા લોકોને કાર્ડ મળે એ માટે vssmના કાર્યકરો વસાહતે વસાહતે ફરી રહ્યા છે. બનાસકાંઠાના દિયોદર વિસ્તારમાં vssmના કાર્યકર નારણ દ્વારા મતદારકાર્ડ વિહોણા લોકોને શોધીને એમની અરજી કરવાનું થઇ રહ્યું છે. જે ઝડપે અને સુઝબુઝથી vssm ટીમ કામ કરી રહી છે એ જોતા આવનારા વર્ષમાં પોતાની ઓળખના આધારો ના હોવાનો વિચરતી જાતિનો પ્રશ્ન હલ થઇ જશે એમ લાગી રહ્યું છે..

ફોટોમાં અરજીપત્રક ભરી રહેલા vssmના કાર્યકર નારણ

VSSM helps Dafer families acquire Aadhar UID cards….

Dafer (de-notified) families with their Aadhar  cards..

A few months ago VSSM initiated the process of applying for the Aadhar UID number for the Dafer individuals of Mehsana’s Vijapur, following which 41 adults and 19 children received their Aadhar UID. The development has elated  the team members of VSSM who have been working tirelessly to ensure that the Dafer receive their proofs of identification. VSSM’s Tohid has been the force behind such achievements in the region and wishes that the momentum of such work by the government is maintained. Amen we would say to the hopes Tohid has…….

vssmની મદદથી વિમુક્ત જાતિના ડફેર પરિવારોને મળ્યા આધારકાર્ડ

મહેસાણાના વિજાપુરમાં રહેતાં ડફેર પરિવારોને આધરકાર્ડ આપવા સંદર્ભની કામગીરી vssm દ્વારા થોડા સમય પહેલાં કરવામાં આવી હતી જેના પગલે તા.૧૪ ઓક્ટોબર ૨૦૧૫ના રોજ ૪૧ પુખ્તવયના લોકોને અને ૧૯ બાળકોને આધારકાર્ડ મળ્યા. vssmના કાર્યકરો દિવસ રાત આ પરિવારોને તેમના અધિકારો મળે એ માટે કોશિશ કરે છે અને આ કોશિશનું જયારે પરિણામ મળે છે ત્યારે કાર્યકરો રાજી થાય છે. આ પરિવારોને કાર્ડ મળ્યા એટલે vssmના આ વિસ્તારના કાર્યકર તોહીદે પણ હરખ વ્યક્ત કર્યો અને સરકારમાં આજ રીતે ઝડપથી કામ થાય એવી આશા વ્યક્ત કરી. તોહીદની વાતને સમર્થન એની ભાષામાં કહીએ તો ‘આમીન’

Not only Nomads but VSSM too find it frustrating : how many times do we need to justify for our rights!!!

Nomas settlement for which  the officers
instructed to cut off the power and water supply….

"Its a tiring task to explain to the authorities the  conditions in which the nomads survive…..”

One official speaking to another on a phone, “The families staying in Lohanagar locality of Rajkot are refusing to share any information.”

“Why?”

“Actually they have some long pending issues, they along with VSSM’s Kanubhai  had come to our office to present their issues and you had not heard them. Their application for Ration Cards has been pending since last one year and the matter is yet to be resolved… I am in the settlement, if you spare some time I can bring the VSSM  team member and two community leaders to the office??” (The official speaking on phone from the settlement was here to link  the Adhar card Number with the Voter ID Number but the community members refused to cooperate)

“Ok, come over.”

VSSM’s Kanubhai and Gopalbhai Devipujk from the settlement accompanied the official to his office.

“Why aren’t you giving the required information??” asked the officer as Kanubhai and Gopalbhai entered his office.

“What’s the use of sharing more information when our previous issues aren’t addressed?” replied the duo.

“Disconnect their water and power connection!!” instructed the chief officer to the other official, when he heard the reply.

“ Please do that today itself, disconnect the connections immediately and if you can spare some time go and visit the settlement for yourself , the visit will surely  enlighten you on how we live…..” replied Gopalbhai with a smile on his face..

“Sir, they have no water and power connections, these families live in shanties on land owned by railways….” replied the official who had visited teh settlement.

The reply left the lady officer flabbergasted. She was left speechless.

Kanubhai spoke to the main officer, “The nomads have never been allowed to settle in any village, they load their belonging and wander  village to village, never settling at one place. These nomadic families of Rajkot who have applied for Ration cards have been staying in Lohanagar for quite some time, they even have their Voter ID cards. These are extremely poor and deprived families, they need immediate help. If not the Government whom would they turn to in time of need?? We request you to visit their settlement once, to see for yourself to the conditions in which they survive.. you might not need to ask any further questions..”

The lady officer was clueless on how to respond, she just shook her head. Gopalbhai and Kanbhai agreed to help any official who visits the settlement and walked out of the office. What else to say to officials with such narrow mindsets.

We have presented teh case to the District Officer of Food and civil Supplies Department, let us see how it turns out ….


પોતાના અધિકારની વાત સમજાવતા ક્યારેક થાકી જવાય છે...

એક અધિકારીએ બીજા અધિકારીને ફોન પર કહ્યું, ‘લોહાનગર રાજકોટમાં રહેતાં પરિવારો માહિતી આપવાની ના પાડે છે.’

‘કેમ?’

‘એમના પ્રશ્નો પડતર છે અને એ માટે એ લોકો કનુભાઈ –vssmના કાર્યકર સાથે આપણી કચેરીમાં રજૂઆત કરવા આવ્યાં હતા અને આપે એમનાં પ્રશ્નો સાંભળ્યા નહોતા. એમની રેશનકાર્ડની અરજી ૧ વર્ષથી પડતર પડી છે એનો પણ કોઈ ઉકેલ આવ્યો નથી એટલે.. હું વસાહતમાં જ છું જો તમે સમય આપો તો સંસ્થાના કાર્યકર અને વસાહતના બે આગેવાનો સાથે કચેરીમાં આવું?’ (મૂળ આધાર કાર્ડના નંબર સાથે મતદારકાર્ડના નંબરને જોડવાના હોવાથી અધિકારી વસાહતમાં ગયા હતાં પણ એમને મદદ ના મળી. )

‘આવો.’

કનુભાઈ અને વસાહતમાંથી ગોપાલભાઈ દેવીપૂજક અધિકારી સાથે કચેરીએ ગયા. મુખ્ય અધિકારીની ઓફિસમાં દાખલ થયા એટલે તેઓએ કનુભાઈ અને ગોપાલભાઈને જોઇને કહ્યું, ‘કેમ માહિતી નથી આપતાં?’

‘અમારા પ્રશ્નોના ઉકેલ નથી આવતાં પછી અમારી માહિતી લઈને શુ કરવાનું?’’

આ સાંભળી મુખ્ય અધિકારીએ બીજા અધિકારીને કહ્યું, ‘આ લોકોના લાઈટ પાણીના કનેક્શન કાપી નાખો.!’

અધિકારીનું આ વાક્ય સાંભળી વસાહતમાંથી આવેલા ગોપાલભાઈ ભાઈ હસ્યા અને કહ્યું, ‘આજે જ કાપી નાખો અને તમે પણ રૂબરૂ જઈ શકતા હોવ તો જાવ. તમને ખ્યાલ આવશે કે અમે કેવી રીતે રહીએ છીએ.’

મુખ્ય અધિકારીની વાત સાંભળીને વસાહતમાં જઈને આવેલા અધિકારીએ કહ્યું, ‘સાહેબ ત્યાં લાઈટ, પાણીની સુવિધા જ નથી. એ લોકો તો રેલ્વેની જગ્યામાં છાપરાં વાળીને રહે રહે છે..’

મુખ્ય અધિકારીની સ્થિતિ તો કાપો તો લોહી ના નીકળે એવી થઇ ગઈ..

vssmના કાર્યકર કનુભાઈએ અધિકારીને કહ્યું, ‘વિચરતી જાતિનું તો કોઈ ગામ જ નથી હોતું. એ લોકો સામાન લઈને આજે અહી તો કાલે બીજે એમ બધે ફર્યા જ કરે છે. પણ રાજકોટમાં રહેતાં અને જેમના રેશનકાર્ડ માટે અમે માંગણી કરી છે એ હવે ઘણા સમયથી લોહાનગરમાં જ રહે છે. અમે એમના મતદારકાર્ડ પણ કઢાવી આપ્યા છે. આ પરિવારો ખુબ જરૂરિયાતવાળા છે અને એટલે જ એમને મદદની જરૂર છે. આ લોકો સરકાર પાસે મદદ નહિ માંગે તો કોની પાસે માંગશે? એક વખત ખેરેખર એમની વચ્ચે તમે આવો કદાચ એ પછી કશું જ પૂછવાનું નહિ રહે.’

અધિકારી બહેને હકારમાં માથું હલાવ્યું કશો જવાબ એમની પાસે નહોતો. જયારે કનુભાઈ અને ગોપાલભાઈ વસાહતમાં આવતા તમામ અધિકારીને સહયોગ આપીશું એમ કહીને કચેરીની બહાર નીકળી ગયા. નબળી માનસિકતા ધરાવતા અધિકારી સમક્ષ વધારે શુ કહેવું? ખેર રેશનકાર્ડ માટે અમે જીલ્લા પુરવઠા અધિકારીને રજૂઆત કરી છે જોઈએ હવે શુ થાય છે...

ફોટોમાં જે વિચરતી જાતિની જે વસાહતના લાઈટ પાણીના કનેક્શન કાપી નાખવાનું અધિકારીએ કહ્યું હતું એ વસાહત જોઈ શકાય છે..

Applications filed for issuance of 'U win' card for the nomadic families of Patan district.

Applications filed for issuance of  'U win' card
for the nomadic families of Patan district. 

A short while ago we shared the news of one of the VSSM team members Mohanbhai being appointed as a URO - registrar for unorganised labourers. The appointment has tremendously eased the process of registering the workers in unorganised sector belonging to the nomadic communities, prior to the appointment Mohanbhai was required to approach the respective URO for getting a code entered in the filled up forms. The Labour Officer of  Patan district and the all the officials of the department knows Mohanbhai quite well and are much aware of his hard work and dedication, hence they decided to appoint Mohanbhai as an URO. The appointment gave the much needed momentum to his work as it reduced the rounds to the offices, saving him time and energy which  he can now focus on reaching out to more people in the region.

Applications for U win card  have been prepared for 25 individuals belonging to Bajaniya, Vansfoda-Vadee and Kumbhar nomadic communities residing in Patan’s Sami, Sankheshwar and Harij blocks. The U win card entitles these families to receive benefits under the various social welfare schemes of the government. We hope that such activities of VSSM continue to benefit as man nomadic families as possible.

In the picture- Mohanbhai filling up the forms and list of applicants….

vssmના કાર્યકર મોહનભાઈની અસંગઠીત શ્રમયોગી નોંધણીકાર તરીકે નિમણુક થઇ કે તુરત એમણે વિચરતા અને વંચિત પરિવારોમાંના અસંગઠીત ક્ષેત્રના કામદારોની નોંધણીની કામગીરી શરુ કરી દીધી. આમ તો તેઓ આ કામ કરતા જ હતા પણ એમની નોંધણીકાર તરીકે નિમણુક નહોતી થઇ એટલે એમણે અરજીમાં ફોર્મ ભરનાર વ્યક્તિએ જે કોડ નંબર લખવાનો હોય છે એ માટે એમણે URO પાસે જવું પડતું હતું. જેમાં ઘણો સમય જતો હતો. પરંતુ પાટણ જીલ્લાના શ્રમ અધિકારી અને આખો વિભાગ મોહનભાઈની મહેનતને જાણે. એટલે એમણે મોહનભાઈની જ URO તરીકે નિમણુક કરી દીધી. નિમણુક થયા ને થોડા જ દિવસ થયા છે પણ મોહનભાઈએ પુર જોશમાં કામગીરી આરંભી દીધી છે.

એમણે પાટણ જીલ્લાના સમી, શંખેશ્વર અને હારીજમાં રહેતાં બજાણિયા, વાંસફોડા - વાદી અને કુંભાર પરિવારના ૨૫ વ્યક્તિની શ્રમ યોગી કાર્ડ – U win card માટેની અરજી તૈયાર કરી દીધી છે. જે ફોટોમાં જોઈ શકાય છે. U win card મળવાથી આ પરિવારોને સરકારની ઘણી યોજનાઓની મદદ મળશે.. બસ વધુને વધુ પરિવારોના કામમાં vssm નિમિત્ત બની શકે એવી શ્રદ્ધા સાથે..

ફોટોમાં U win cardના ફોર્મ ભરતા vssmના કાર્યકર મોહનભાઈ અને જેમની કાર્ડ માટે અરજી કરી છે એમની યાદી

VSSM appointed as a representative of vigilance committee…

families talking to Naranbhai at a government office...

The Food and Civil Supplies Department recently announced the formation of  block level vigilance committees to ensure that the Pandit Deendayal PDS shops  pick up their allotted ration within the stipulated time and distribute it within  the given time frame. The committee includes local MLA, government officials, 10% members of the village vigilance committee, 3 elected members from Taluka Panchayat….this year for the vigilance committee of Diyodar block the Additional District Collector  included VSSM’s Naranbhai as  one of the representative.

Naranbhai works with the nomadic communities staying in Diyodar. The nomination comes as a  a recognition of hard work Naranbhai puts in to resolve the chronic challenges the communities face. VSSM is truly proud to have such motivated and hard working team members. We salute the dedication of Naranbhai and wish him all the very best as he takes up the many causes for the empowerment of the nomadic communities.

તકેદારી સમિતિમાં vssmના પ્રતિનિધિની નિમણુક કરવામાં આવી..

અન્ન અને નાગરિક પુરવઠા વિભાગ દ્વારા રાજ્યના દરેક તાલુકામાં પંડિત દીનદયાળ ગ્રાહક ભંડાર દુકાનો પોતાનો અધિકૃત જથ્થો ગોડાઉન ઉપરથી સમયસર ઉપાડી અને તેનું સમયસર વિતરણ કરે તે બાબતને લક્ષમાં લઈને તાલુકા કક્ષાએ તકેદારી સમિતિની રચના કરવાનું ઠરાવ્યું છે.. આ સમિતિમાં સ્થાનિક વિસ્તારના ધારાસભ્ય, અધિકારીગણ, ગ્રામ્ય કક્ષાની તકેદારી સમિતિના ૧૦% સભ્યો, તાલુકા પંચાયતમાં ચૂંટાઈને આવેલા ત્રણ સભ્યોની નિમણુક કરવામાં આવે છે.. આ વર્ષે નાયબ કલેકટર કચેરી દ્વારા vssmના પ્રતિનિધિની પણ દિયોદર તાલુકા તકેદારી સમિતિમાં સભ્ય તરીકે નિમણુક થઇ છે..

vssmના કાર્યકર નારણ દિયોદરમાં રહેતી વિચરતી જાતિઓ સાથે કામ કરે છે. નારણની આ સમુદાયો પ્રત્યે લાગણી અને એમના તમામ કામમાં મદદરૂપ થવાની લગનીથી જ સ્થાનિક અધિકારી દ્વારા નારણને આ બહુમાન આપવામાં આવ્યું છે.. નારણની નિષ્ઠાને સલામ.. અને વિચરતી જાતિના ઉત્કર્ષના તમામ કામમાં નિમિત્ત બને એવી શુભેચ્છા..

સરકારી કચેરીમાં વિચરતા પરિવારોને પોતાના અધિકારો માટે રજૂઆત કરવા લઈને ગયેલાં vssmના કાર્યકર નારણ સાથે વાત કરતા પરિવારો..

VSSM enables issuance of Antyoday ration card to 1 and BPL ration cards to 5 families.

VSSM enables issuance of Antyoday ration card to 1
and BPL ration cards to 5 families.

The 5 nomadic families staying in Gochnad, Gajdinpura and Baspa villages of Patan’s Sami block recently received their BPL ration cards and 1 family received Antyoday ration card. The application for these  cards were made about a  year ago but the rule abiding authorities couldn’t issue the Antyoday cards to these families since they did not feature in the village BPL list. This is one of the major reasons why the nomadic families even if they are reeling under extreme poverty aren’t eligible to receive Antyoday or BPL ….the authorities cannot be concerned about the conditions under which these families survive, teh jus tho by the rule book. On the other hand the villagers and panchayat resist including these families into the village BPL list. This leaves the poor nomadic families trapped within an oblivion cycle of resistance and rules……

In this matter we were required to write to the district Collector and Social Welfare officer. It should be noted here that the social welfare officer does not have any role when it comes to ration cards, but Shri. Narendra Jani is a very compassionate officer and is sensitive towards the cause of nomads,  he wrote to the Mamlatdar in charge of this matter as a result of which after almost a year the families were issued ration cards.

In the picture family elders receiving ration cards from Additional Mamlatdar Shri. Prakash Rami..

vssmની મદદથી વિચરતી જાતિના ૬ પરિવારોને BPL તેમજ અંત્યોદય કાર્ડ મળ્યાં

family elders receiving ration cards from Additional
Mamlatdar Shri. Prakash Rami..

પાટણ જીલ્લાના સમી તાલુકાના ગોચનાદ, ગાજદિનપુરા અને બાસ્પામાં રહેતાં વિચરતી જાતિમાંના ૬ પરિવારોમાંથી પાંચને BPLરેશનકાર્ડ અને એક પરિવારને અંત્યોદય રેશનકાર્ડ આપવામાં આવ્યું. આ પરિવારો જે સ્થિતિમાં રહે છે એમની સ્થિતિને વર્ણવતી અરજી vssm દ્વારા એક વર્ષ પહેલાં કરવામાં આવી હતી. પરંતુ, અધિકારીના કહેવા પ્રમાણે આ પરિવારોને નિયમ પ્રમાણે BPL કે અંત્યોદયકાર્ડ આપી શકાય નહિ. આપણે પરિસ્થિતિની વાત કરી. તો એમણે કહ્યું, સ્થિતિ નબળી છે એ વાત સાચી પણ અંત્યોદય કાર્ડ એને જ મળે જેના નામ BPL યાદીમાં હોય! સરકારી નિયમોની આવી આંટી-ઘૂંટી સમજવી આપણને પણ અઘરી પડે એમાં વિચરતી જાતિના કે વંચિત કહી શકાય એ પરિવારો તો ક્યાંથી સમજે?

છેવટે કલેકટર અને સમાજ કલ્યાણ અધિકારીને લખ્યું. જાણીએ છીએ કે, સમાજ કલ્યાણ અધિકારીની આ બાબતમાં કોઈ ભૂમિકા નથી પણ શ્રી નરેન્દ્ર જાની પોતે આ જાતિઓ માટે ખુબ લાગણી ધરાવે એટલે એમણે સામેથી રસ લઈને આ બાબતે મામલતદાર શ્રીને લખ્યું અને આ પરિવારોને BPL અને અંત્યોદય કાર્ડ એક વર્ષની મહેનત પછી મળ્યાં.

ફોટોમાં નાયબ મામલતદાર શ્રી પ્રકાશ રામી પાસેથી અંત્યોદય રેશનકાર્ડ લઇ રહેલાં શ્રી ભાવાભાઈ વાદી અને કાર્ડ સાથે છ પરિવારના મોભી

The village community comes forward to talk about the atrocities inflicted by police on the Dafer families in their village…..

The living conditions the Dafer survive in...

The Dafer, however hard they struggle to be part of the mainstream society continue to be victimised by authorities just because the community they are..

Musabhai Dafer and Umarbhai Dafer, staying on the outskirts of Kargthad village, situated in Ahmedabad’s Viramgaum block. These Dafer families are entrusted for guarding the farm boundaries. On 23rd August at around 2.30 in the night, the police from LCB Sarkhej raided the Dafer dangaa and took Musabhai and Umarbhai along. There was reason for arresting them…..just one more instance where police arrest and harass the Dafer for no valid reason.  

The duo were kept in police custody for 4 days after which they were released on the condition to ‘handover  a revolver type weapon and one person…’ So what did the police do with the duo.. only the walls of the police station can bear witness….

Both these men and their families were under tremendous stress of obliging to the demands the police had made or else face their atrocities. After a week, at around 5 in the morning the police from LCB Sarkhej again barged into the dangaa and began a search operation (there was  no warrant to do so) ..al they could find was a few sticks, battery and some rags. It is said that the Dafer families handed over a local pistol ( made of pipe, locally known as bhadakiyu) as it was becoming too painful to tolerate the police beating and atrocities….

Where do such helpless families go when the people responsible to protect them are the ones abusing them?? For many years now VSSM has been striving towards freeing these de-notified nomadic communities from the atrocious behaviour of the   authorities and society. We have achieved reasonable success in our efforts. The atrocity of the police towards Musabhai and Umarbhai pained us but the what brought joy was the fact that the villagers from Kargthad came to us complaining about the entire incident. In this instance the village community stood by the Dafer families. This is what VSSM has been asking from this community, we are the villagers of Kargthad choose to stand by the Dafer. 

On 9th September, we (VSSM, Dafer families and the villagers) met the DGP Shri. Mall  Saheb and briefed him on the entire episode. Sri. Mall Saheb is a very knowledgeable and sensitive individual towards the issues of weaker sections of the society and the Dafer are lucky to have him at the realm of the initiative designed to bridge the gap between the Dafer and the police authorities. 

In order to enable a dialogue between the Dafer community and the  district, block level police officials we have proposed for a one day consultation. We are hopeful that under the presence of a sensitive official like Shri Mall Saheb we shall be able to overcome  the  long standing issues between the officials and the community. 

In the picture.. the living conditions the Dafer survive in...

ડફેર પર થયેલા પોલીસ અત્યાચારની વાત કરવા ગામના લોકો vssm પાસે આવ્યાં.. 

અમદાવાદ જિલ્લાના વિરમગામ તાલુકાનું કરગથળગામ. ગામમાં વર્ષોથી ડફેર પરિવારો સીમ રખોપું કરે. પ્રમાણિકપણે સીમરખોપું કરનાર મુસાભાઈ ડફેર અને ઉમરભાઈ ડફેરને તા.૨૩ મી ઓગસ્ટ નાં રોજ રાતનાં ૨:૩૦ વાગે સરખેજ LCB પોલીસ પકડીને લઇ ગઈ.

ત્યાં લઇ ગયા પછી આ બંને પર શુ વીત્યું હશે એની સાક્ષી પોલીસ સ્ટેશનની ભીંતો જ વર્ણવી શકે. ચારેક દિવસ પછી મુસાભાઈને છોડી મુકવામાં આવ્યાં. પણ શરત હતી કે ગમે તે રિવોલ્વર જેવું હથિયાર અને એક માણસ રજુ કરો.

હવે આ હથિયાર ક્યાંથી લાવવા. મુખ્ય પ્રવાહમાં ભળવા પરિશ્રમપૂર્વક આજીવિકા રળનાર આ લોકોનો વાંક એટલો જ હતો કે તે ડફેર હતા.

વળી અઠવાડીયા પછી સરખેજ LCBએ જીપ લઈને પરોઢિયે ૫:૦૦ વાગે આવીને સર્ચ ઓપરેશન આરંભ્યું. એમને હાથ આવી લાકડીઓ, બેટરી, થોડા ગાભા અને અન્ય ઘરવખરી.. (અહી ખાસ નોંધનીય છે કે ડફેર પરિવારના છાપરાની ઝડતી લેવા કોઈ સર્ચ વોરંટ વગર પોલીસ ડંગામાં આવ્યાં અને ઘણી ઘરવખરી તોડી પણ નાખી.) કહેવાય છે કે, આ લોકોએ હાથ બનાવટની રિવોલ્વર (પાણીની પાઈપમાંથી બનાવેલી દેશી ભડાકીયું) રજૂ કરી. કારણ માર સહન ના થયો..

કાયદો અને વ્યવસ્થા જાળવણી કરનાર તંત્ર આ પ્રકારે વર્તે તો પછી ફરિયાદ કોને કરવી? 

ડફેર પરિવાર જે યાતના વેઠે છે એને અમે જોઈ છે. vssm આ પરિવારોને એમની પેઢીઓએ વેઠેલી યાતનામાંથી મુક્ત કરાવવા ઘણા સમયથી કોશિશ કરે છે અમે ઘણા અંશે સફળ થયા છીએ. ડફેર પરિવારોને આ પીડામાંથી મુક્તિ માટે જેમની સીમનું આ પરિવારો રખોપું કરે છે એ ગામલોકો પણ એમને મદદ કરે એવો vssm પ્રયત્ન કરે છે.. આજે પહેલી વખત કરગથળગામના લોકો ડફેરો સાથેના પોલીસના વર્તન અંગેની ફરિયાદ લઈને vssm ઓફીસ આવ્યાં..  પોલીસે જે કર્યું એ બરાબર નથી પણ ગામલોકો ડફેર પરિવારોની પડખે ઉભા રહ્યા એનો આનંદ છે.

તા.૯ ઓક્ટોબર ૨૦૧૫ના રોજ ગામલોકોને લઈને અમે માનનીય પોલીસ મહાનિરીક્ષક શ્રી મલ્લ સાહેબને મળ્યા. સમગ્ર હકીકત વર્ણવી. ડફેર તથા આ પીડિતો સદભાગી છે કે, આ વિષયનો ઊંડો અભ્યાસ કરનાર સંવેદનશીલ અધિકારી શ્રી મલ્લ સાહેબના હસ્તક સુરક્ષા સેતુનું ઉત્તરદાયીત્વ છે. 

ડફેરોના પ્રશ્ને વરિષ્ઠ જીલ્લા પોલીસ અધિકારીઓ, ડફેર પરિવારજનો સાથે એક દિવસીય બેઠક યોજવાનું અમે સુચન કર્યું છે.. જેમાં ખુલ્લા મને બંને પક્ષ પોતાની વાત કરે સાથે સાથે ડફેરોના તમામ પ્રશ્નો જેવા કે રહેણાંક, આવાસ અને રોજગારીની પણ વાત થાય.

શ્રી વિનોદ મલ્લ જેવા સવેદનશીલ અધિકારીની ઉપસ્થિતિમાં આ પ્રશ્ન ઉકેલાશે એવી અમને શ્રદ્ધા છે. ડફેર પરિવારો જે સ્થિતિમાં રહે છે એ ફોટોમાં જોઈ શકાય છે આવી હાલતમાં રહેતાં પરિવારોને હેરાન કરવાનું પણ મન ના થાય ત્યારે.. પોલીસ કેવી રીતે આવું કરી શકતી હશે...

Enrolment camp for Aadhaar comes to Vijapur settlement as a result of VSSM’s request. …..

Dafer families with their Aadhaar cards

Aadhaar is a 12 digit individual identification number for the citizens of India. The governments are making it an essential identity proof, linking it to banks accounts, gas subsidies etc. etc. but for the citizens its a challenge to get through the enrolment process of getting this number. One is requires to queue up for hours together to get an entry number, then are required to queue again to complete the enrolment process. One is required to mark leave of absence at work. For the nomadic families and other marginalised communities like them  its a challenge because they have to give up their daily wage and if all in the family queue up the family wouldn’t  have any food in the evening. 

The Dafer, Saraniyaa etc. families staying in the  Vijapur settlement tried hard to get  enrolled for AAdhaar. Every day they would stand for hours in the queue but their turn just wouldn’t come. So after struggling for couple of days they gave up the idea of getting Aadhaar. 

The process of Aadhar card is going on in the Balghar (Bridge school)
 being run by VSSM

VSSM’s Tohid got a sense of the struggle these families faced  in enrolling for Aadhaar. He decided to speak to the Mamlatdar on the issue, requesting him to bring the enrolment unit to the settlement. “Decide on a date and let me know, will instruct my office staff to do the needful,” the Mamlatdar responded. As a result of the Aadhaar camp in the settlement applications for around 63 individuals were processed.

The residents of the settlement were amused by this  idea of an office coming to their settlement to process their applications and why wouldn’t they be amused as something like this was happening for the first time!!

It is because of the out of the box approach of our team members that work like these gets done. The VSSM team is a true asset to the organisation. Its their dedication and zeal that keeps the work happening. We are also thankful to the officials who trust us and respect our requests...

vssmની રજૂઆતથી વસાહતમાં જ આધારકાર્ડ માટેનો કેમ્પ યોજાયો.

વિજાપુરમાં રહેતાં વિચરતા સમુદાયના સરાણીયા, ડફેર વગેરે લોકો દરરોજ કાનોકાન વાત સાંભળે. આધારકાર્ડ  આપવાની કાર્યવાહી ચાલી રહી છે. રોજ સવારે કામ ધંધો પડતો મુકીને સવારે નંબરની ચિઠ્ઠી લઇ આવે. જે તારીખનો નંબર હોય ત્યારે કચેરીએ સજીધજીને આધારકાર્ડ મેળવવા પહોચી જાય. દિવસભર ઉભા રહીને ભૂખ્યા – તરસ્યા સાંજે નંબર લાગે નહિ એટલે ઘરે પાછા આવે. અંતે આધારકાર્ડ મેળવવાનું જ કેટલાકે માંડી વાળ્યું. 

vssm આ વિસ્તારમાં વિચરતા અને વિમુક્ત પરિવારોને નાગરિક તરીકેના તમામ અધિકાર મળે એ માટે પ્રયત્નશીલ છે. vssmના કાર્યકર તોહીદને વિચરતા પરિવારોને આધારકાર્ડ મેળવવામાં પડી રહેલી તકલીફ અંગે ખ્યાલ આવ્યો. તોહીદે મામલતદાર શ્રીને મળીને બધી વાત કરી. કામ ધંધો પડતો મૂકી આધારકાર્ડ મેળવવા આવતાં પારીવારોની મુશ્કેલી જણાવી અને એક ઉકેલ રૂપે વસાહતમાં જ આધારકાર્ડ માટે કેમ્પ ગોઠવવા વિનંતી કરી. સાહેબના ગળે પણ આ વાત ઉતરી એમણે તોહીદને કહ્યું, ‘તારીખ નક્કી કરો. હું સુચના આપું. છું’  તારીખ નક્કી થઇ અને કેમ્પ ગોઠવાયો. એક જ દિવસમાં ૬૩ આધાર કાર્ડ તૈયાર થયા. 

‘કચેરી આપણી વસતીમાં આવે અને આપણને આધારકાર્ડ આપે!’ આ વાતનું સમુદાયના લોકોને આજેય આશ્ચર્ય છે. આશ્ચર્ય થાય એ પણ સ્વાભાવિક છે કેમ કે આગાઉ આવું ક્યારેય બન્યું જ નહોતું. 

vssmના સમર્પિત નિષ્ઠાવાન કાર્યકરો અમારી મૂડી છે. જે વિચરતા સમુદાયના સર્વાંગી ઉત્કર્ષ માટે પ્રતિબદ્ધ છે અને એમની નિષ્ઠાના કારણે જ આ કામો થાય છે. અધિકારીગણ જેમને અમારામાં વિશ્વાસ છે એમનો આ તબક્કે આભાર માનીએ છીએ..

ફોટો ૧માં આધારકાર્ડ સાથે ડફેર પરિવારો.

ફોટો ૨માં vssm દ્વારા ચાલતા બાલઘરમાં આધારકાર્ડ કાઢવાની કામગીરી ચાલી રહી છે એ જોઈ શકાય છે 

The pain nomadic families endure during natural disasters!!

The condition under which the  nomadic families survive during monsoon

In the Indian sub continent the summers are gruesome and are increasingly becoming hotter. Every year after the scorching heat there is this unabated wait for the rain Gods to shower their mercy.. when the rains arrive it just does not drench the parched earth but baths the hearts and souls of people and  uplifts the general mood in the air. The country side looks fresh,  green and crisp. We who are blessed to enjoy the privileges of life can really enjoy the season in the comfort and luxury of our home sipping impinge hot tea and pakoras (our monsoon staples) but imagine the life of people who live in open, have to decent roof to cover their heads for who surviving the season becomes an issue. 

The condition under which the  nomadic families survive during monsoon

As a result of the heavy rainfall and the grim situation it created, today I sent my sister-in-law Heema to survey the conditions  of Saraniyaa families staying on the Palanpur-Deesa highway. The intention was to give the families food and supplies they needed. “Didi, the situation is very grim. A lot of homes are under water, there is no wood to burn and cook food, infact  there is no food as most of the belongings have been washed away. One shade where the water is a bit less people are trying to cook by burning old chappals in a large tin pan.  A lot of roofs have blown away by the strong winds,” said Heema, narrating the ground realities in area she was visiting. Heema purchased food and other articles from the nearby market and gave to the families but our concerns are for  those families who are not reached yet. 

These families that survive on daily wages suffer the most in such conditions because no work means no money and hence no food to feed the family at teh end of the day. They are left with no choice but to suffer from hunger!!!

The condition under which the  nomadic families survive during monsoon can be seen in the picture….

વિચરતી જાતિના પરિવારો કે જે છાપરામાં રહે છે એમની વરસાદમાં શુ દશા છે??

વરસાદની રાહ સૌ જુએ અને પડે ત્યારે આપણે સૌ ઝૂમી ઉઠીએ.. શહેરમાં આપણને તુરત ભજીયા અને દાળવડા ખાવાનું મન થઇ જાય અને એ માટે વરસતા વરસાદમાં લાંબી કતારમાં આપણે ઉભા રહી જઈએ અને ઘરે આવીને મજાથી ટીવી સામે જોતા જોતા પરિવાર સાથે ખાઈએ. 

પણ જે પરિવારો પાસે પોતાનું પાકું ઘર નથી. છાપરામાં રહે છે એમની સ્થિતિ શુ થતી હશે? આપણને કલ્પના પણ નથી આવતી. આજે પાલનપુરમાં ડીસા હાઇવે પર રહેતાં સરાણીયા પરિવારોની દશા જોવા માટે મારા ભાભીને મોકલ્યા. મૂળ તો જોઇને જે મદદની જરૂર હોય એ કરી શકાય એ માટે.. હિમા(ભાભી) એમણે કહ્યું, ‘સ્થિતિ ખરાબ છે. કેટલાક છાપરાં તો પાણીમાં જ છે વરસાદના કારણે લાકડા કે બીજું કંઈ સળગાવવા માટે નથી એટલે રસોઈ થઇ શકે એવી હાલત નથી. એક છાપરાંમાં જરા ઓછું પાણી પડે છે ત્યાં એક તબકડામાં ચંપલ બાળીને જે પડ્યું છે એમાંથી સૌ માટે રાંધવાની કોશિશ થઇ રહી છે.. કેટલાકના તો વાવાઝોડાના કારણે છાપરાં પણ ઉડી ગયા છે. દીદી હાલત ખરાબ છે..’ હિમા બજારમાંથી શક્ય ખાવાનું લઈને આ પરિવારોને આપશે. પણ જે પરિવારો પાસે કોઈ પહોચ્યું જ નથી ત્યાં શું? 

રોજ કમાવીને રોજ ખાવાનું કરતા આ પરિવારો એક દિવસ મજૂરીએ ના જાય તો સાંજનો ચૂલો સળગે નહિ ત્યારે વરસતા વરસાદમાં ભૂખ્યા બેસવા સિવાય બીજો કોઈ આરો એમની પાસે રહેતો નથી.. આપણા જેવા કે જેમને ઘર અને જમવાનું નસીબ થયું છે એવા પરિવારોએ આવા વંચિત અને ઘરવિહોણા પરિવારોને ભૂખમાંથી ઉગારવા આગળ આવવું જોઈએ... અને આ કપરી ઘડી પસાર થઇ જાય એમ કરવું જોઈએ.. 

વિચરતી જાતિના પરિવારો ચોમાસામાં જે સ્થિતિમાં રહે છે એ ફોટોમાં જોઈ શકાય છે 

Will the nomadic communites find freedom from their sufferings in this lifetime?????

The situation of the Dafer families of Vijapur as a result of the recent rains…

The recent rains have battered most of Gujarat from Kutchh to North Gujarat to Saurashtra to Ahmedabad …  too much water poured  in too little time playing havoc on the lives of people, cattle and infrastructure.

“Ben. last night it rained a lot here, there is water all around, a lot of our belongings have been washed away. We are sitting here on the higher grounds, on a road as our entire settlement in under water, we have nothing with us so have covered ourselves  with a trampoline, the school you built to teach our children is also under water, our children are hungry, can you manage to send us some food, where will we go to find work in such rains??” said some members from nomadic communities who had called me up to narrate their condition because of the recent rains. These are the nomadic families of Diyodar living near Boda road. The region has high concentration of nomadic families. Hearing their pain I couldn’t hold my tears. Last year too these families had suffered similarly fate because of the rains. This is one of the many reasons we are trying to get residential plots allotted to them so that construction of homes can begin soon but the never ending wait on certain crucial decision is difficult to understand. 

It ain’t much we are asking for, just one day… spend a day  in the lives of these families (as Mr. Amitabh Bachchan says in a popular ad for Gujarat tourism “Ek din to guzariye hamare Gujarat me!!") and you shall never forget it for the rest of your lives. Truly.  We shall come to understand  how harrowing and repellent their lives are and how patient and tolerant they all are. The rain would stop and the discomfort isn’t going to stop. After the rains, the insects will repel them, they do not have the luxury of power connection so there is always the fear of being bitten by some  poisonous creatures that are on prowl after sunset, the bite might be fatal… so what,  who cares?? DO their deaths really matter??? For once we the government, authorities and  civil society need to consider them as humans and ensure them the dignity a fellow human deserves. 

67 years since independence and here we have large pockets of populations who have been excluded from the growth story of India. Shameful or not is up to you to decide!!! We don't know how long these communities are still destined to endure the  wanderings!! We at VSSM are tired of being witness to their never ending agony and wonder if in this lifetime the situation would change and free them from their sufferings!!

વિચરતી જાતિઓની યાતનાને જીવતા જીવત મુક્તિ મળશે કે પછી???

દિયોદરમાં વિચરતી જાતિના ઘણા પરિવારો રહે. બોડા રોડ પાસે રહેતાં આ પરિવારોનો તા.૨૮ જુલાઈના રોજ ફોન આવ્યો, ‘બહેન ખુબ પાણી આયું. રાતના ઘણો વરસાદ પણ પડ્યો.. સામાન પણ ઘણો તણાઈ ગયો. અમે કાલ રાતના માથે તાડપત્રી ઓઢીને રોડ માથે બેઠા છીએ.. અમારી આખી વસાહત પોણીમાં છે. તમે છોકરાને ભણાવતા એ નિહાલ પણ પોણીમાં છે.. ખાવાનું મળે એમ કરોને આ નોના છોકરાં ભૂખ્યા બેઠા સે. હાલ અમે કોમ માટે ચો જઈએ?’ સાંભળીને આંખો ભીની થઇ ગઈ.. કેવી વ્યથા છે.. ગયા વર્ષે પણ આ પરિવારોની દશા આવી જ થઇ હતી અને એટલે જ આપણે એમને ઝડપથી રહેણાંક અર્થે પ્લોટ અને ઘર મળે એ માટેની તજવીજ કરતાં હતાં. પણ કોણ જાણે કેમ એમાં ઢીલ શા માટે થઇ રહી છે.

એક રાત આ પરિવારો આજે જે સ્થિતિમાં છે એ સ્થિતિમાં રહી એ તો દુનિયાનું કદાચ બધું જ સત્ય સમજાઈ જાય.. કેવી બત્તર હાલતમાં વિચરતા સમુદાયો રહે છે. આ વાત ફક્ત વરસાદ પુરતી નથી.. વરસાદ બંધ થાય એટલે જીવ- જંતુ નીકળી આવે એટલે એમનાથી સંભાળવાનું. ત્યાં ક્યાં લાઈટ હોય છે એટલે રાતના કદાચ ઝેરી જનાવર કરડી જાય તો એ પણ સહન કરવાનું.. એમાં મોત પણ આવી શકે. આ પરિવારોને માણસ ગણી સદિયોથી જે યાતના એ વેઠી રહ્યાં છે એમાંથી બહાર લાવવા આપણે સરકાર, સમાજ સૌએ વિચારવું જોઈએ.. આમ તો કોઈ પણ વ્યક્તિએ પૈસા નથી એટલે આવી કારમી ગરીબરી વેઠવી પડે એને માથે પાકું ઘર ના હોય એ આપણા સૌ અને આ દેશ માટે પણ શરમની વાત છે.. 

વિચરતી જાતિને  હજુ કેટલા વરસ આવો રઝળપાટ વેઠવાનો છે?? vssmની એમની સાથેની સફરમાં આ પરિવારોની પીડા જોઇને અમે થાકી જઈએ છે.. કયારેક થાય છે કે આ યાતનામાંથી એમને જીવતા જીવત મુક્તિ મળશે કે પછી???

વિજાપુરમાં ડફેર પરિવારો વરસાદના કારણે જે સ્થિતિમાં મુકાયા છે એ ફોટોમાં જોઈ શકાય છે. 

The formation of a Development Corporation for Nomadic and Denitrified communities and the feeling of being left out……..

The leaders of nomadic communities gathered to
discuss their issues (file photo) 

The Government of Gujarat on 28th July 2015 announced  the appointments of Chairperson and Members for the Development Corporation for Nomadic and De-notified tribes. The Chief Minister Mrs. Anandiben Patel appointed Shri. Gorakhnath Vadee of Dhrangadhra and Shri. Kishankaka Nat of Deesa from the names given by VSSM as the members of the corporation. We were hopeful that the corporation consisting of 7 members will find a fitting representation of  community leaders/individuals from major/populous communities and we are glad that the Devipujak community is well represented. Community leaders from Raval, Bajaniyaa, Salat, Oad, Dafer, Bhavaya, Sandhi, Saraniyaa, Gadaliyaa etc. called up to inquire if their communities were duly represented!! While we had to affirmative answer to they queries but we did assure them that the individuals who have been appointed are good humans and will be listening to their grievances and concerns. 

While we are aware of the fact that the appointments of members to any such official body does have constitution restrictions, we also need to address the anxiety of almost 40 communities each of who is worried whether the agonies of their community will be heard! It is first time after the independence of our country that a special body to address the issues of nomadic communities has been formed hence it is rational that these concerns emerge from the communities that have no participation  to such an important body. 

As a remedial measure we feel that a working committee be formed which has representation from every community, the committee should meet at regular intervals, discuss the issues and take their suggestions and make  the future plans accordingly, this will also help strengthen the body and realise the objectives for its coming into being. At this stage we feel it is important that such a committee be formed or else the discontent from the communities would be difficult to curb.

We are extremely thankful to The Chief Minister Mrs. Anandiben Patel for the immediate decision of forming this much needed corporation and hope the concerns and grievances of nomadic communities will be addressed with similar pace.

ગુજરાત વિચરતી અને વિમુક્ત જાતી વિકાસ નિગમમાં અમારી જાતિમાંથી કોઈનું પ્રતિનિધિત્વ છે?? રાવળ, બજાણીયા, સલાટ, ઓડ, ડફેર, ભવાયા, સંધી, સરાણીયા, ગાડલીયા વગેરે

ગુજરાત વિચરતી અને વિમુક્ત જાતી વિકાસ નિગમમાં ચેરમેન અને સભ્યોની નિયુક્તિની જાહેરાત સરકારે તા. ૨૮ જુલાઈના રોજ કરી. સભ્યો માટે આદરણીય શ્રી આનંદીબહેનને vssm દ્વારા આપેલા નામોમાંથી શ્રી ગોરખનાથ વાદી (ધ્રાંગધ્રા) અને શ્રી કિશનકાકા નટ (ડીસા)ની પણ નિયુક્તિ થઇ. કુલ સાત સદસ્યોના બનેલા નિગમમાં વિચરતી અને વિમુક્ત જાતિના વધુ વસ્તી ધરાવતી જાતિના આગેવાનોને પ્રતિનિધિત્વ મળશે એવી આશા હતી જેમાં દેવીપૂજક સમુદાયને સારું એવું પ્રતિનિધિત્વ મળ્યું છે. જેનો આનંદ છે.

આજે રાવળ, બજાણીયા, સલાટ, ઓડ, ડફેર, ભવાયા, સંધી, સરાણીયા, ગાડલીયા વગેરે સમુદાયના આગેવાનોના પણ ફોન આવ્યા અને એમની જાતિમાંથી કોઈનું પ્રતિનિધિત્વ છે કે કેમ એ પ્રશ્ન કર્યો.. મારી પાસે જવાબ નથી.. પણ હાલમાં જેમની નિયુક્તિ થઇ છે એમાં ઘણા સારા માણસો છે અને એ આપણી વાત જરૂર સાંભળશે એવો દિલાશો આપણે એમને આપ્યો.. 

નિગમમાં સભ્યોની નિયુક્તિમાં બંધારણીય મર્યાદા છે આપણે એ જાણીએ છીએ પણ વિચરતા અને વિમુક્ત સમુદાયમાં સમાવેશ ૪૦ જાતિઓ તો પોતાની સ્થિતિની વાત નિગમમાં સંભાળશે કે કેમ એની ચિંતામાં છે. ચિંતા પણ સ્વાભાવિક છે આઝાદીના આટલા વર્ષો પછી પહેલીવાર એમના માટે કંઇક બન્યું છે અને એમાં પોતાની ભાગીદારી નહિ હોય તો પોતાનો અવાજ પહોચશે કે કેમ એ ભય પણ વ્યાજબી છે.. 

એક ઉકેલરૂપે એવું લાગે છે કે એક કાર્યકારી સમિતિ પણ બનાવવી જોઈએ જેમાં દરેક જાતિના સભ્યોને લેવા જોઈએ અને એની બેઠક પણ વખતો વખત થવી જોઈએ અને એમના મંતવ્યો લઈને નક્કર આયોજન પણ કરવું જોઈએ.. દાંત વગરના વાઘ જેવું નિગમ બની ના રહે તે માટે પણ કાર્યકારી સમિતિની રચના જરૂરી લાગે છે..   નહિ તો પ્રતિનિધિત્વ ના મળ્યાના રંજ સાથેનો વિરોધ ટાળવો મુશ્કેલ થઇ જશે.. 

નિગમના ત્વરિત નિર્ણય બદલ આદરણીય શ્રી આનંદીબેહન પટેલનો vssm વતી આભાર માનીએ છીએ. આગામી દિવસોમાં વિચરતા વિમુક્ત સમુદાયોના પ્રશ્નો આજ ત્વરાએ હાથ પર લેવામાં આવે એવી સહજ અપેક્ષા છે. 

એક માણસ તરીકેનું તમામ સન્માન મળે એ માટે ભેગા થયેલા વિચરતી વિમુક્ત જાતિના તમામ આગેવાનો (ફાઈલ તસવીર)

VSSM’s persistent efforts results into issuance of Antyoday Ration Cards to 4 nomadic families.

The family heads of the 4 families that recently
received their Antyoday ration cards along with
them is VSSm’s Naran who tirelessly followed up the issue. 

The Antyoday Anna Yojna - AAY  and the Below Poverty Line  Anna Yojna - BPL are the schemes by the Food and Civil Supplies Department aims at reaching to the poorest of the poor families and ensuring their food security. However, when it comes to the nomadic families the benefits of these schemes aren’t percolating towards them as they should. A little focus by the concerned government departments would help achieve desired results however,  there is always some or other hitch in their functioning that results into deprivation of the nomadic communities. There is always this resistance form the government department when it comes to issuing the Antyoday and BPL ration cards. The ratio between the number of cards issued against  actual number to families who live under such marginalised conditions is skewed, male nourishment is rampant within these communities and people die of hunger. 

The economic conditions of the families living in the Ratila village of Banaskantha’s Diyodar is shocking. VSSM has been pursuing  the government for the allotment of residential plots for these families. Consequent to VSSM’s efforts 14 families have been allotted BPL ration cards,  still there are numerous other families who  need support to ensure they don’t go to sleep hungry!! The rules made by the government are actually playing a very hindering role for the nomadic communities who are still struggling to find their footing in villages they have been staying for years…When he local authorities aren’t paying heed to our repeated requests we have no choice left but to write to the senior bureaucracy based in Gandhinagar. 

As a result of persistent efforts by VSSM and our repeated requests to the officials for issuance of ration cards the  4 nomadic families of Ratila were recently issued ration cards. 

vssmની મદદથી ૪ વિચરતી જાતિના પરિવારને મળ્યા અંત્યોદય રેશનકાર્ડ

બનાસકાંઠા જીલ્લાના દિયોદર તાલુકાના રાંટીલાગામમાં રહેતાં વિચરતા પરિવારોની આર્થિક સ્થિતિ ખુબ ખરાબ છે. આ પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે એ માટે vssm દ્વારા પ્રયત્ન થઇ રહ્યા છે તો સાથે સાથે આ પરિવારોની અન્ન સુરક્ષા જળવાય એ પણ જરૂરી છે. આમ તો ૧૪ પરિવારોના BPL યાદીમાં નામ હોવાના નાતે એમને vssmની મદદથી BPL રેશનકાર્ડ મળી ગયા છે છતાં હજુ પણ એવા પરિવારો છે કે જેમની અન્ન સુરક્ષા જળવાય તે જોવું જરૂરી હતું.

આમ તો વિચરતી જાતિમાંથી મોટાભાગની જાતિઓ જે સ્થિતિમાં જીવે છે તે સ્થિતિને ધ્યાને લઇ સરકાર તેમને આ સ્થિતિમાંથી બહાર લાવવા થોડું વધારે ધ્યાન આપે તો પણ ઘણું કામ થઇ જાય પણ કોણ જાણે કેમ એમાં ક્યાંક ઉદાસીનતા જોવા મળે છે. 

BPL કે અંત્યોદય રેશનકાર્ડ જરૂરિયાત મંદ વ્યક્તિઓની ફૂડ સિક્યોરીટી જળવાય તે હેતુસર આપવામાં આવે છે. છતાં જેટલી સંખ્યા આવા વંચિતોની છે એટલા કાર્ડ આપવામાં આવતા નથી એટલે જ લોકો ભૂખે મરે છે, કુપોષિત છે. BLP અને અંત્યોદય રેશનકાર્ડ આપવાના પણ સરકારે નિયમો કર્યા છે. નિયમ સારી બાબત છે પણ આ નિયમોના કારણે ખરે ખર જેમને મદદની જરૂર છે એવી વિચરતી જાતિઓને મદદ નથી મળતી. આમ તો રેશનકાર્ડ જેવી નજીવી બાબત માટે પણ છેક ગાંધીનગર સુધી લખવું પડે એ શરમજનક કહેવાય પણ એ સિવાય બીજો કોઈ છૂટકો પણ નથી. 

રાંટીલામાં રહેતાં ૪ પરિવારોને અંત્યોદય કાર્ડ મળે એ માટે vssm દ્વારા વારંવાર રજૂઆત કરવામાં આવી. જેની ફલશ્રુતિ રૂપે ૪ પરિવારોને અંત્યોદય કાર્ડ મળ્યા જે ફોટોમાં જોઈ શકાય છે. એમની સાથે vssmના કાર્યકર નારણ છે કે જેના સતત પ્રયત્નથી આ પરિવારોને અંત્યોદય કાર્ડ મળ્યા છે. 

ફોટોમાં vssmના કાર્યકર નારણ સાથે વિચરતી જાતિના પરિવારો એમને મળેલાં અંત્યોદયકાર્ડ સાથે

Madaari families receive Voter ID cards as a result of VSSM’s efforts

Madaari families receive Voter ID cards as a result of VSSM’s efforts

The Madaari nomadic families living in Ahmedabad’s Garudiya Tekra recently acquired their Voter ID cards. Inspite of living in the area for years these families did not have any identity proofs. VSSM has ben striving to ensure that these families get their various citizenry documents. VSSM has been regularly carrying out campaigns with the support of Chief Electoral Officer to ensure the nomadic community members get their Voter ID cards. As a part of this campaign, 40 individuals of Garudiya Tekra got their Voter ID cards. 

The members are delighted on receiving an important document wh

ich would help them prove their identity. “ I am an astrologer and wander a lot for this purpose. I face frequent harassment from villagers and police who ask me my where about and address, now with this card I shall be easily able to prove it. Thanks to VSSM we now have our identity proofs. We are struggling with  the allotment of residential plots, if the government grants that we will have a permanent address for sure…” says  Nennath  a community  leader from the settlement. 

vssmની મદદથી મદારી પરિવારને મળ્યા મતદારકાર્ડ

અમદાવાદના ગરુડીયા ટેકરા પર વિચરતા સમુદાયમાંના મદારી સમુદાયના પરિવારો વર્ષોથી રહે. પણ આ પરિવારો પાસે પોતાની ઓળખના કોઈ પુરાવા નહિ.. વિચરતા સમુદાયના લોકોને મતદાર કાર્ડ મળે એ માટે vssm દ્વારા છેલ્લા ઘણા વખતથી સમય સમયાંતરે મુખ્ય નિર્વાચન અધિકારીની મદદથી ઝુંબેશ કરીએ છીએ.. આ ઝુંબેશમાં ગરુડીયા ટેકરા પર રહેતાં ૪૦ પુખ્ત વયના મદારી વ્યક્તિઓને મતદાર કાર્ડ મળ્યાં. 

આ પરિવારો ખુબ રાજી છે. આ વસાહતના આગેવાન નેનનાથ કહે છે તેમ,’ અમે જોશ જોવાનું કામ કરીએ છીએ અને એ માટે હું વિચરણ કરું છું. ઓળખના આધારો ના હોય એટલે ઘણીવાર ગામના લોકો અને પોલીસ હેરાન કરતાં મારી પાસે મારા સ્થાઈ સરનામાનાં પુરાવા માંગતા પણ હવે નિરાંત છે. vssm સંસ્થાના કારણે આજે અમારી પાસે અમારી ઓળખના આધારો થયા છે. હજુ રહેવા માટેના પ્લોટ સરકાર આપે એ માટે મથીએ છીએ... જો એ મળી જાય તો કાયમ માટેનું એક સરનામું પાક્કું થઇ જાય..’

ફોટોમાં મતદાર કાર્ડ અને vssmની મદદથી મળેલાં અન્ય આધારો સાથે મદારી પરિવારો...

STOP spreading the anti-Dafer rumours…we are making it difficult for them to survive…..

The continued news coverage of an incident is compelling us to write this heartfelt note …..so that we take a moment to ponder and  make our own informed judgements..

The news is about mistaken identity. A young man is beaten up because people mistook him for a  Dafer. Some news spreads in this particular village that a Dafer has entered the village and before the this young man assumed to be a Dafer is able to react to what is happening he is almost beaten to death. So bad is the beating that he loses senses to even prove who he is. The real Dafer are so shocked by this incident that they refuse to get out of their Dangaas. 

 So why would anyone want to beat someone so badly just because he is a Dafer. Who are Dafer?? Are they terrorists? Looters?? Who exactly are they, what makes people fear them so much, have we ever tried to seek answers to such questions. Why do people fear them,  do they look like the dacoits of the past?? 

Well me us tell you they are humans just like me and you are and believe us because we have been working very closely with this community for almost a decade now. They are made of flesh and blood just as we are, they  have emotions just as we do,  they react to situations just as we would, they have families, maintain relations.. we might be selfish in our relations with them but their respect and concern for us in selfless and genuine. They build relations for life and nurture it for generations. 

Yes they do engage in looting (as their earlier generations did) but individuals doing so can be counted on  finger tips and we are sure this too shall end once they find alternate livelihoods. With changing times the families have given up looting farms etc. Earlier it was under compulsion they took retort to such activities  just because they did not get employment because of stigma attached to their community. One wouldn’t find a single Dafer who has built lavish house  from the loots he has made. They have no home to stay, no village accepts them, no society embraces them.  Thousands of these families work like donkeys to earn living and are rewarded with such meagre remuneration which is hardly enough to sustain their family. Such pathetic is their situation that if we begin narrating it the chapters would be endless…….

So what happens now, after people have read about the Dafer bashing news and the endless rumours following it. Dafer who have began earning living by working honestly have stopped getting work, the families fear going out to find work..so whats the option left because they can stop going out but can’t stop feeding their family!!!!

Individuals who have left their criminal past behind will be pushed to go back to their notorious past, the fear of Dafer will no longer be fake…its time the police and society stringently addresses  the current situation of fear and rumours. In the past the police department has reacted very positively to the requests of VSSM in addressing the police atrocities the nomadic and de-notificed communities. We have once again requested the authorities to intervene and take action. 

The society also needs to revisit their preconceived assumptions on Dafer and give them the warmth and empathy they deserve. Or else we shall once again be the reason to push and marginalise a community back into its criminal past……

We fear the Dafer  but,  look at the conditions these families  reel under…..

We fear the Dafer  but,  look at the
conditions these families  reel under

ડફેર સમાજ માટે વ્યાપેલી અફવાઓ બંધ કરો.. નહી તો ડફેર પરિવારોનું જીવવું મુશ્કેલ બની જશે.. 

છેલ્લા કેટલાક દિવસોથી ટેલીવિઝન અને અખબારમાં વારંવાર જોવામાં અને વાંચવામાં આવી રહ્યું છે કે ફલાણી જગ્યા પર એક યુવકને ડફેર સમજીને માર મારવામાં આવ્યો.. આમ તો ફક્ત માર પણ ના કહી શકાય ઢોર માર મારીને માણસને અધમુવો કરી નાખે છે. ફક્ત માહિતી વાયુવેગે પ્રસરે છે કે ગામમાં કોઈ ડફેર આવ્યો છે અને એ અજાણી વ્યક્તિ હજુ કંઈ સમજે એ પહેલાં તો એને એટલો મારવામાં આવે કે એ પોતે કોણ છે એની સાબિતી આપવાનું ભાન પણ એ ગુમાવી બેસે. આ અફવાઓના આતંકમાં ડફેરો તો એવા ડરી ગયા છે કે પોતાનાં ડંગામાંથી હટાણું કરવા ગામમાં જવાનું પણ માંડી વાળે છે... 

આ ડફેર એટલે કોણ? એ આતંકવાદી છે? એ લુંટારા છે? એ કોણ છે? જેનો સમાજના લોકોને આટલો ભય લાગી રહ્યો  છે! કોઈએ એમનાં જીવનમાં ડોકિયું કરવાની કોશિશ કરી છે? કે બસ ડફેર એટલે જાણે બુકાની બાંધી હાથમાં હથિયાર રાખી જે મળે એને જાણે જીવતાં જ મારી નાખવાના હોય એમ સૌ  એમનાથી ડરે છે.. અરે એ પણ માણસ છે. તમારાં અને મારા જેવા જ.. એમને પણ પરિવાર છે.. એ પણ લાગણી રાખે છે, સંબધો જાળવે છે.. આપણે સ્વાર્થના સંબધ બાંધીએ છીએ પણ એમના સંબધ તો તદન નિસ્વાર્થ છે અને જીવે ત્યાં સુધી યાદ રાખે. વળી એટલું જ નહિ પણ એની પછીની પેઢી પણ એ સંબધોનું જતન કરે..  

હા લુંટ કરે, પણ હવે તો એ કરનારા પણ આંગળીના વેઢે ગણાય એટલાં રહ્યા છે. (આગામી થોડા વર્ષોમાં કદાચ એ પણ આ બધું છોડી દેશે એવો અમને પાક્કો વિશ્વાસ છે) બાકીના તો મહેનત - મજૂરી કરીને આજીવિકા રળે છે.. પહેલાંનો એમનો સમય જુદો હતો. વખાના માર્યા ગુનાહિત પ્રવૃત્તિ કરતા. ખેતરમાંથી ધાન ચોરવું એ પણ પેટ ખાતર જ ને.. બાકી લુંટ કરીને બંગલો બાંધ્યો હોય એવો એક ડફેર આખા ગુજરાતમાં નહિ મળે.. અરે રહેવા ઘર નથી, ગામ સ્વીકારતું નથી.. આ પરિવારો જે પારાવાર મુશ્કેલી વેઠી રહ્યા છે એ અંગે લખવા બેસીએ તો કંઈ કેટલીયે નવલકથાઓ લખાય એમ છે.. 

આ અખબારોના સમાચાર વાંચીને એક વખતે જેમણે ગુનાનો મારગ અપનાવ્યો હતો અને હવે મહેનત કરીને પેટીયું રળે છે એમને પણ કામ મળવાનું બંધ થયું છે.. અલબત આ પરિવારો કામ કરવા બહાર જવામાં પણ ડર અનુભવે છે.. હવે વિકલ્પ શુ રહ્યો.. પેટ તો સમય થાય એટલે ખાવાનું માંગવાનું જ છે.. 

હાલમાં જે આતંકિત સ્થિતિ ઉભી થઇ છે એ ડફેર સમાજ કે જેમણે હવે ગુનાહિત ભૂતકાળ ભૂલીને આગળ વધવાનું શરુ કર્યું છે એમને ફરી એજ ગુનાહિત પ્રવૃતિના મારગે લઇ જવામાં કારણભૂત બનશે.. અને ત્યારે આ દહેશત માત્ર નહિ રહેતાં હકીકિત બનશે. સમાજ અને પોલીસ વિભાગ આ સ્થિતિને - આ અફવાઓના વાતાવરણ સામે લાલ આંખ કરી કડક પગલાં લે એ હવે જરૂરી બન્યું છે.. 

પોલીસ વિભાગ vssm દ્વારા ડફેર અને વિચરતા-વિમુક્ત પરિવારોને પોલીસ કર્મીઓ દ્વારા પડી રહેલી મુશ્કેલી સંદર્ભે ખુબ હકારાત્મક થઈને મદદરૂપ થાય છે. એમનું પણ આ બાબતે ધ્યાન દોર્યું છે.. સમાજ પણ આ મુદ્દે સંવેદનશીલ બને તે જરૂરી છે. નહિ તો નિર્દોષ અને હવે આપણી જેવું જીવન જીવવા ઈચ્છતા ડફેર ફરી ગુનાહિત ભૂતકાળ જે એમણે છોડ્યો છે એને અપનાવવા મજબુર બની જશે. આમ એ પહેલા ચેતવાની જરૂર છે .. ડફેર પરિવારોને અપનાવો.. એમને પ્રેમ અને હુંફ આપો, અમે તમારી સાથે છીએ બસ આટલું વિધાન પણ ડફેર સમાજને જીતવા માટે પુરતું છે.. 

જેમનાથી સમાજને ભય લાગે છે એ ડફેર કેવી અમાનવીય સ્થિતિમાં જીવે છે એ, જે યુવકને ડફેર સમજીને માર મારવામાં આવ્યો છે એ અને જે ડફેરથી સમાજ ડરતાં હોવાનો હાઉ ઉભો કર્યો છે એ ડફેર ભાઈ-બહેનોને ફોટોમાં જોઈ શકાય છે..

the continued challenges of tackling society”s strong preconceived notions for nomadic tribes…

Vanzaa community members talking to
Kanubhai (VSSM karykar)

Along with the political and bureaucratic will another important will that affects the overall development and welfare of the nomadic communities is the societal will. The willingness of all these groups is crucial if we had to ensure the development of nomadic communities. A recent case we are addressing proves the above statement. 

12 Vanzaa families have made in Rajkot’s  Tramba village ftheir home for many years. Vanzaa is a sub-sect of the Vansfoda community. Their main source of earning is from bamboo basketry. VSSM made efforts to get their names entered in BPL list and get residential plots allotted along with the support under the Indira Awas housing scheme.  The first instalment of Rs. 25,000 has also been received. These families have always faced the under currents of dislike and disgust from the villagers. If a child fell ill in the village the it was because of Vanzaa’s evil eye. If Vanzaa individuals passed by the mothers would hide their children fearing their evil-eye. But since they did not bother anyone their stay in the village was not countered. So when the families received residential plots there was noise and murmurs. The families staying on the land near the plots allotted dislike Vanzaa in their neighbourhood. Unwilling to face objection the Vanzaa families fear staying here. 

They spoke to VSSM’s Kanubhai about the matter  bothering  them and requested him to speak to the District Collector regarding re-allotting the plots to some place away from the village where their presence is not bothering the fellow residents. Kanubhai explained to the consequent outcome to the families asking them to ignore the matter, “once you’ll  start living together things will be ok ..” 

“Peace is hard to come if we begin our journey  over hurt and mistrust..” replied the Vanzaa members. 

There is both apprehension and dilemma we are facing. The allotment of residential plots is hard to come and telling the authorities to change the allotment to some place else will not go well with them. The concern of Vanzaa is also true. How can one stay in vicinity of people who don’t like you and face their negativity all the time…..

So here we are again facing the same issue we have faced hundreds of time - the dislike, disgust, mistrust and all the likes inflicted towards the nomadic communities..so how do these people who have never held something close to them,, who are wanderers, who have gathered wisdom for ages, who best know how to forget, forgive and move ahead - finally get accepted and embraced for we can hardly imagine the plight they face day in -day out….

Hope to find a way out of this situation soon…..

In the picture - Vanzaa community members talking to Kanubhai 

વિચરતી જાતિના પરિવારો માટે કેટલી જડ માન્યતા..
રાજકોટ જીલ્લાના ત્રાંબા ગામમાં ૧૨ વાંઝા પરિવારો વર્ષોથી રહે. BPL યાદીમાં આ પરિવારોના નામ પણ દાખલ થયા અને એટલે એમને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ પણ મળ્યાં અને મકાન બાંધવા માટે ઇન્દિરા આવાસ અંતર્ગત રૂ.૨૫,૦૦૦ નો પ્રથમ હપ્તો પણ મળ્યો. પણ અત્યાર સુધી ગામથી દુર રહેતા વાંઝા પરિવારો આમ કોઈને  ગમતા નહોતા. પણ નડતા પણ નહોતા એટલે કોઈ કશું કહેતું નહિ.. પરંતુ, હા ગામમાંથી વાંઝા પરિવારનું કોઈ પણ પસાર થાય તો સ્ત્રીઓ એમના બાળકોને સાડલાથી ઢાંકી દે. કોઈ બાળક બીમાર પડી જાય તો વાંઝાની જ નજર લાગી હોય એમ માની લે.

આવી પ્રબળ માન્યતા ધરાવતા ગામમાં ગામતળની જમીનમાં ૧૨ વાંઝા પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળ્યા. આ પરિવારોને મળેલી જગ્યા પર ગામના બીજા લોકો પણ રહે છે જે વાંઝા પરિવારોને ઈચ્છતા નથી અને વાંઝા પરિવારો પણ ગામના લોકોની આ બધી માન્યતાની સાથે એમની વચમાં રહેતાં ડરે છે.
vssm આ પરિવારો સાથે કામ કરે છે.. vssmના કાર્યકર કનુભાઈને બોલાવીને આ પરિવારોએ ગામમાં ફાળવાયેલા રહેણાંક અર્થેના પ્લોટની જગ્યાએ ગામથી દુર જ્યાં ગામના લોકોને નડીએ નહિ ત્યાં પ્લોટ આપવા કલેકટર શ્રીને રજૂઆત કરવા માટે  જણાવ્યું છે. કનુભાઈએ આ પરિવારોને સમજાવ્યા પણ ખરા કે, એક વખત રહેવાનું શરુ થઇ જશે પછી કદાચ આ ગજગ્રાહ – માન્યતા નહિ રહે. પણ આ પરિવારો કહે છે એમ, ‘લડીને લઈએ કે કોઈને દુખી કરીને લઇએ તો પછી ત્યાં શાંતિ ના આવે.. ’

શું કરવું એ દુવિધા અમને પણ છે. માંડ માંડ મળેલાં પ્લોટમાં પાછા આ જગ્યાએ નથી જોઈતા એમ કહીશું તો બીજે મળશે કે કેમ એ પણ શંકા છે. તો વાંઝા પરિવારોની શંકા પણ સાચી છે.. જે વસાહત જ્યાં બીજી જાતિના લોકો રહે છે જે વાંઝા પરિવારોને પોતાની સાથે ઈચ્છતા નથી ત્યાં પરાણે આ પરિવારોની સાથે વસવું કેટલું યોગ્ય છે? એ પણ પ્રશ્ન છે..

આ બધામાં સમરસતાથી આપણે સૌ સાથે કેમ રહી રહી શકતા નથી એ પ્રશ્ન સૌથી મોટો છે. વિચરતી જાતિના લોકોના વસવાટની વાત આવે કે ગામનો વિરોધ શરુ થઇ જાય.. આ પરિવારોના મનમાં આ વાતથી કેવું દુ:ખ થતું હશે..સદીઓથી વાંસમાંથી સુડલા અને ટોપલા બનાવી, વેચી પોતાનો ગુજારો કરતા આ પરિવારોની તકલીફોની તો  આપણે કલ્પના પણ કરી શકતા નથી.. ખેર આ બધી મુંઝવણનો કોઈ સરસ  રસ્તો ઝડપથી સુઝાડે એ માટેની પ્રાર્થના..

ફોટોમાં કનુભાઈ સાથે પોતાની મુશ્કેલી અંગે વાત કરતાં વસાહતના લોકો

VSSM enables the Vansfoda families receive their citizenry documents.. efforts on for allotment of residential plots …..

Voter ID cards issued as a result of VSSM’s interventions

Almost a year back VSSM came into contact with 8 Vansfoda families in Bedi village of Rajkot who had been staying  on the wasteland a little away from the village for many years now. Inspite of staying for years in the village they never had  any identity proofs or citizenry documents. VSSM’s Kanubhai tried really hard to ensure these families receive the required documents and evidences. 18 individuals received Voter ID cards, 6 families received Ration cards and 16 individuals acquired Adhar cards. Efforts are on to get residential plots allotted to these families.

Vansfoda community earned living from bamboo basketry however the advent of plastic and cheap plasticware has affected the traditional occupation of the Vansfoda communities who have now taken up selling such plasticware and these families in particular take up jobs of  building wire fence for guarding farms. VSSM has supported these families with a loan of Rs. 20,000 each. 4 of the 6 children from these families eligible for going to school have been enrolled in theVSSM run  Vatsalya Boys Hostel in Doliya.

Applications for allotment of residential plots made by Vasnfoda families….

“We have received so much if past 1 year, from Voter ID cards, Ration Cards, Adhar Cards… we were making rounds of the concerned offices and no one ever paid heed to our requests, so much money we have wasted and the result was zilch…we are hopeful that we soon will have our own homes as well. All these would have been impossible if we haven’t had support of the organisation,” is how Haridada, a settlement leader views VSSM’s intervention in the settlement. 

VSSM is striving to make gradual but consistent change in the lives of nomadic and de-notified communities and we are glad of achieving these goals. 

In the picture - the families with Voter ID cards and applications for allotment of residential plots. 

vssmની મદદથી વાંસફોડા પરિવારોને મળ્યાં બધા આધારો.. હવે પ્લોટ મળે એ દિશામાં પ્રયત્ન..

રાજકોટ તાલુકાના બેડીગામમાં ૮ વાંસફોડા પરિવારો ગામથી દુર પડતર ખરાબાની જમીનમાં વર્ષોથી રહે. પણ આ પરિવારો પાસે પણ અન્ય વિચરતી જાતિની જેમ જ પોતાની ઓળખના પુરાવા એટલે કે, મતદારકાર્ડ, રેશનકાર્ડ વગેરે નહિ. એક વર્ષ પહેલાં આ પરિવારોના સંપર્કમાં આવવાનું થયું. એમને આ દેશના નાગરિક તરીકેના તમામ આધારો મળે એ માટે vssmના કાર્યકર શ્રી કનુભાઈએ તજવીજ શરુ કરી. આદરણીય શ્રી અનીતા કરવાલ મુખ્ય નિર્વાચન અધિકારીની આ પરિવારોના તમામ વ્યક્તિને મતદારકાર્ડ મળે એવી લાગણીના કારણે ૧૮ વ્યક્તિને મતદારકાર્ડ મળ્યા. એ પછી તો ૬ વ્યક્તિને રેશનકાર્ડ અને ૧૬ વ્યક્તિને આધારકાર્ડ પણ મળ્યાં. હાલમાં ૮ પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે એ માટેની અરજી કરી છે..

આ પરિવારો પહેલાં વાંસમાંથી સુડલા, ટોપલા બનાવવાનું કામ કરતા પણ હવે વાંસ મોંઘો થતાં તેઓ પ્લાસ્ટીકના તબકડા વેચે અને ઉનાળામાં ખેતરોમાં તાર ફ્રેન્સિંગનું કામ કરે. આ તાર ફ્રેન્સીગના કામ માટે પણ vssm દ્વારા બે પરિવારોને રૂ.૨૦,૦૦૦ ની લોન આપવામાં આવી છે.

વસાહતમાં શાળાએ જઈ શકે એ ઉંમરના ૬ બાળકોમાંથી ૪ બાળકો vssm દ્વારા ડોળીયાગામમાં ચાલતી વાત્સલ્ય કુમાર છાત્રાલયમાં ભણવા માટે દાખલ થયા છે. વસાહતના આગેવાન હીરાદાદા કહે છે, ‘એક જ વર્ષમાં કેટલું બધું કામ થઇ ગયું. મતદારકાર્ડ, રેશનકાર્ડ, આધાર કાર્ડ પણ મળી ગયા. અમે વર્ષોથી ધક્કા ખાતા હતાં પણ કંઈ મેળ પડતો નહોતો. આ બધામાં કેટલા બધા પૈસાનું પાણી કરી દીધું.. પણ હવે લાગે છે ઝટ પ્લોટ અને ઘર પણ થશે... સંસ્થા ના હોત તો આ બધું મેળવવું અઘરું પડી જાત.’

vssm વિચરતી અને વિમુક્ત જાતિઓનો સમગ્રપણે વિકાસ થાય એ માટે પ્રયન્ત કરે છે જેમાં ધીમે ધીમે સફળ થતાં જઈએ છીએ. ફોટોમાં vssmની મદદથી મળેલાં મતદારકાર્ડ સાથે વાંસફોડા પરિવારો અને પ્લોટ માટે કરેલી દરખાસ્ત જોઈ શકાય છે. 

VSSM presents the case of 40 nomadic families recently asked to vacate their settlement to the district collector……..

Nomadic families have been staying in absolutely inhumane conditions 

40 families of Vansfoda-Vanza, Devipujak, Saraniyaa, Nathbawa and Salat nomadic communities stay on the government wasteland of Rafadeshwar in Morbi. These families have been staying on this land for many years now. VSSM has ensured these families acquire Voter ID cards and Ration Cards and is now striving to get residential plots allotted to them. We have presented the case in the District Collectors office as-well, but no progress has been made in positive direction. On the contrary, the families recently received oral orders from Morbi police headquarters  to vacate the place an move to some place else. When VSSM’s Rameshbha and Kanubhai reached the police HQ to inquire further on the matter they came to know that the land has been accorded to government for their use hence, they have been asked to empty the place. 

Monsoon is just round the corner and asking the families to vacate  their homes at this juncture is unacceptable. Unless alternate residential facility is provided families can’t be asked to vacate says a High Court order which is also overruled in this matter. The VSSM team members have also met the District Collector with a letter requesting allotment of plots, we are still awaiting response to the request.  

As seen in the picture these nomadic families have been staying in absolutely inhumane conditions and yet such unexplainable delay is allotting plots, when the authorities are expected to show empathetic approach. 

Hope thousands of other similar families who are yearning for plots to build their dreams soon find their permanent address……...

વિચરતી જાતિના પરિવારોને જગ્યા ખાલી કરવાની મૌખિક સુચના સંદર્ભે vssm દ્વારા કલેકટર શ્રીને રજૂઆત કરવામાં આવી...

મોરબીના રફાળેશ્વરમાં વિચરતી જાતિના વાંસફોડા- વાંઝા, દેવીપૂજક, સરાણીયા, નાથબાવા તથા સલાટ સમુદાયના ૪૦ પરિવારો વર્ષોથી રહે છે. આ પરિવારો જે સરકારી ખરાબાની જમીન પર રહે છે ત્યાંના મતદારકાર્ડ અને રેશનકાર્ડ vssmની મદદથી આ પરિવારોને મળી ગયા છે. આ પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે એ માટે vssm દ્વારા કલેકટર કચેરીમાં રજૂઆત પણ કરવામાં આવી છે. પણ એ દિશામાં કોઈ કાર્યવાહી થઇ નથી.. તાજેતરમાં જ મોરબી પોલીસ મથકેથી આ પરિવારોને જમીન ખાલી કરીને બીજે જવાનો મૌખિક આદેશ આપવામાં આવ્યો છે. આ સંદર્ભે vssmના કાર્યકર રમેશ અને કનુભાઈને જાણ થતાં તેઓ પોલીસ મથકે પહોચ્યાં અને એમને ખબર પડી કે, આ જગ્યા સરકારી હેતુસર નીમ કરી દેવામાં આવી છે અને એટલે આ જગ્યા ખાલી કરાવવાનો આદેશ પોલીસને આપવામાં આવ્યો છે.

વૈકલ્પિક જગ્યા આપ્યા વગર આમ ચોમાસામાં ગેરકાયદેસર વસવાટ હોય તો પણ કોઈ પરિવારને જગ્યા ખાલી ના કરાવી શકવાના કોર્ટના આદેશનું પણ ઉલ્લંઘન થઇ રહ્યું છે. કલેકટર શ્રીને વિચરતી જાતિના આ પરિવારોને રહેણાંક અર્થે સ્થાઈ જગ્યા આપવાના ઠરાવ મુજબ પ્લોટ આપવા વિનંતી કરતો પત્ર લખીને વિચરતી અને વિમુક્ત જાતિના પરિવારો સાથે vssmના કાર્યકરો મળ્યા પણ હજુ એ દિશામાં કોઈ કાર્યવાહી થઇ નથી.. 

સદીઓથી વીચરતું જીવન જીવતા આ પરિવારો જે અમાનવીય સ્થિતિમાં રહે છે એ ફોટોમાં જોઈ શકાય છે હવે એમને એક જગ્યાએ સ્થાઈ થવું છે પણ એમની વિટંબણા સમજી સામે ચાલીને એમના હિત માટે એમને સ્થાઈત્વ આપવામાં કોણ જાણે કેમ વિલંબ થઇ રહ્યો છે... વિચરતી અને વિમુક્ત જાતિના ઘર વિહોણા તમામ પરિવારોને ઝડપથી પોતાનું સરનામું મળે એ માટે સરકાર પણ સકારાત્મક રીતે વિચારે એવી પ્રાર્થના..

Though, VSSM intervened, It took five years to get allotted the residential plots

A Vansfoda women ( Nomadic tribes)  showing  her
allotment letter of residential plots

12 families from Vansfoda community have been staying in the village of Oon for many years now. They continue practice the traditional occupation of bamboo basketry, an occupation that requires them to wander for major part of the year. The families also enjoyed cordial relations with the village hence they had no difficulty in accessing the residential proofs from the village. 6 of these families have also been listed in the village BPL list and residential plots to these 6 families were sanctioned in the year 2011.  The challenge we faced was from the Block Panchayt Office. Inspite of the 2011 order approving of residential land,  as per the BPL guidelines,  these 6 families weren’t allotted land. We made numerous efforts to get the orders but the requests fell to deaf ears. Acquiring information through RTI also failed.

Recently when the Kankrej TDO was on leave his charge was taken over by the Diyodar TDO who is very familiar and supportive to VSSMs activities. VSSM’s Naranbhai brought to her notice the long pending issue of nomadic families of Oon. She was quick to give her peace of mind to the authorities anchorage of the case, “ we will not be aware of the challenges these families face because we do not have to survive the way they do, its not me or you spending our fortunes for them, the schemes are for them and their right,  take the necessary steps urgently!!” she demanded. The talk had strong impact on the authorities and to the absolute delight of the families and us they received allotment letters for the plots in a couple of days.

On behalf of these families in particular and nomadic communities in general we are grateful to such committed officials for the continued support.

vssmની મદદથી 5 વર્ષે ઊણગામના વાંસફોડા પરિવારોને કબજા પાવતી મળી.

બનાસકાંઠાના કાંકરેજ તાલુકાના ઊણગામમાં વિચરતી જાતિના વાંસફોડા સમુદાયના ૧૨ પરિવારો વર્ષોથી રહે. વાંસમાંથી સુડલા ટોપલા બનાવવાનું કામ આ પરિવારો કરે અને એ માટે વર્ષનો ઘણો ખરો ભાગ વિચરણ કરે. ગામ સાથે આ પરિવારોનો સંબંધ ખુબ સારો. એટલે ઊણ ગામના વતની હોવાના આધારો એમને સરળતાથી મળ્યા. ૧૨ પરિવારોમાંથી ૬ પરિવારોના નામ તો BPL યાદીમાં પણ દાખલ થયા. પણ મુશ્કેલી અહિયાં તાલુકા પંચાયતની. સરકારે કરેલી જાહેરાત પ્રમાણે BPL યાદીમાં હોય અને જેમની પાસે રહેવા ઘર કે પ્લોટ ના હોય તેવા પરિવારોને પ્લોટ ફાળવી મકાન બાંધકામ માટે સહાય કરવાની હતી. ઊણગામમાં રહેતા ૧૨ માંથી ૬ BPL પરિવારોને સરકારે રહેણાંક અર્થે પ્લોટ ફાળવ્યાના હુકમો ૨૦૧૧માં કર્યા પણ પ્લોટની સનદ કે કબજો આપવાનું કામ થાય નહિ. ખુબ લખ્યું, RTI પણ કરી પણ કોઈ જવાબ મળે નહી..

આ દરમ્યાન કાંકરેજ તાલુકાના તાલુકા વિકાસ અધિકારી રજા ઉપર ગયા અને એમનો ચાર્જ દિયોદરના તાલુકા વિકાસ અધિકારી પાસે આવ્યો. તેઓ vssmના વિચરતી જાતિઓ સાથેના કામથી પરિચિત અને ખુબ મદદ પણ કરે. એમનાં ધ્યાને ઊણગામના વાંસફોડા પરિવારોની વિગત vssmના કાર્યકર નારણ લાવ્યા. અધિકારી બહેને નીચેના અધિકારીઓને બોલાવ્યા અને કડક શબ્દોમાં ખખડાવ્યા.. ‘આપણે આ પરિવારો રહે છે એવી સ્થિતિમાં રહેતા નથી એટલે એમની તકલીફ સમજાતી નથી.. આપણા ખિસ્સામાંથી ક્યાં કશું આપવાનું છે પણ જેમના હકનું છે એતો એમને આપીએ’ એમની આ વાત અસર કરી ગઈ.. આ પરિવારોને કબજા પાવતી મળી ગઈ. પાંચ વર્ષે કબજા પાવતી મળી. ૬ પરીવારો ખુબ રાજી છે. હજુ ૬ પરિવારોને પ્લોટ મળે એ માટે તજવીજ કરવાની છે. અધિકારી ગણનો આ તબક્કે આભાર વ્યક્ત કરીએ છીએ..

ફોટોમાં કબજા પાવતી સાથે વાંસફોડા બહેન