A wonderful dream of building a house…..

Amrutbhai Raval is showing his Ration Card to Mittal Patel. 

Amrutbhai dreams of building a house of his dreams, a dream that seems to be impossible to realize with the marginal means he had and no support not even from the government has reached him ever.

“It is my fate that is at fault… I made so many rounds to seek some help to be able to build a small room, I am 50 and very recently received my first ration card that too an APL card with just my name and the names of my family members missing from it. I was hoping that i get  BPL ration so that i will get us some food 

Condition of Dhanibhai Raval at Devpura.

sufficiency but APL_card  was not issued only gets me some kerosene and that too on a fixed day. If you fail to appear at the PDS store on that day you do not get your share of kerosene for the entire month..” when Amrutbhai Rawal from Radhanpur’s Devpura village was sharing his plight, 83 years old Lakhudada joined in to narrate his agony. “I am towards the end of my life and I am still waiting for a house…” and 35 years old Dhanji had a similar story to share !!

The poor do not dream of riches like them, their dreams are also frugal yet, the policy makers and officials find it difficult to help them realize these dreams.

Conditions of Lakhudada in Devpura village.

VSSM had recently conducted a meeting with the Rawal community in Devpura where Amrutbhai, Lakhudada, Dhanji and many others insisted I visit their homes and shared their stories to be shared here...

અમૃતભાઈ રાવળની અપેક્ષા એક બંગલા બને ન્યારાની. 

જો કે બંગલો બનાવી શકવાની સગવડ નહીં ને કોઈની મદદ(સરકારની) આજ સુધી પાકી ઓરડી માટેય મળી નહીં.

‘ઓયડા માટે કેટલા ધોડા કર્યા પણ હાહરુ કરમમાં જ નઈ. પચા વરસે રેશનકેડ મલ્યું. ઈમાંય મારા એકલાનું જ નોમ લસઈન આયું. હેડો ઘર ના થ્યું તે કોય નઈ બીપીએલ રેશનકેડ મલશે તો ખાવા ધોન તો મલશે. પણ આલ્યુ એપીએલ કેડ. નકરુ કેરોસીન મલ. એય પાસુ નક્કી કરેલા દાડે જ. એ દાડો જ્યો તો કેરોસીનેય ના મલ..’ રાધનપુર તાલુકાના દેવપુરાગામના અમૃતભાઈ રાવળની આ વાત ચાલતી હતી ત્યાં એંસી વર્ષના લખુદાદાએ કહ્યું, ‘આખી જીંદગી ગઈ પણ પાકુ ઘર ના મલ્યું’ પાંત્રીસ વર્ષના ધનજીની પણ આજ કહાની. 

ગરીબોના સપનાં મહેલ જેવડા નથી. મુઠ્ઠીમાં સમાય એવડા સપના પુરા કરવાનું અઘરુ ક્યાં પડે છે એ સમજાતું નથી... 

દેવપુરા રાવળ સમાજ સાથે બેઠક કરી ને અમૃતભાઈ, લખુદાદા, ઘનજીને બીજા કેટલાયે એમના ઘરે આવવા આગ્રહ કર્યો ને એમણે જે બતાવ્યું તે અહીંયા મુક્યુ....