Relations that destiny built…

Gafarbhai Dafer

“Ben, please look after my family if this illness takes me away!!”

“Gafarbhai, have faith nothing will happen!”

Gafarbhai had recently suffered a stroke which left him paralyzed.

“I have lost hope and there is no one except you who cares for our wellbeing, please take care of them!”

Gafarbhai resides in Sanand’s Rethal village. He is one of those Dafer who gave up unlawful activities after getting to know VSSM. It was the beginning of VSSM’s journey when I came into contact of Gafarbhai and Iyava’s Latifbhai. In the past, these men must have taken up robbery and loot to meet the hunger pangs of their children. But that was history. Both these men were of my father’s age yet called me Ben, meaning sister in Gujarati. During the season of wheat, knowing that I love Ponk they would come over to Sarkhej with wheat ponk(tender wheat berries that is delicacy in Gujarati cuisine). “So, did you both ask the farm owner before harvesting these wheat berries??” I would inquire.

Both would burst into a very warm and honest laugh before replying in affirmation.

Later, Gafarbhai began farming as a mean to earn living. Latifbhai is no more but his children still call  me Foi/paternal aunt and reach out to me in times of need.

It is this trust and faith these nomadic families have in us that keeps me going. They are sure I will be there to take care of them whenever they need me, cause to them I am their guardian. Very often I feel that these are the relations that were destined to happen,  I pray to Almighty to always provide me with the strength and understanding that allows me to uphold their trust in me.

‘બેન મને લકવાની અસર થઈ ગઈ સે મને કાંક થઈ જાય તો તમે મારા કટુંબના ધણી થાજો...’

‘અરે એવું ના બોલો ગફારભાઈ તમને કશું જ નહીં થાય...’

‘પણ મને હવે મારો બહુ ભરોહો નહીં રહ્યો અને તમારા વના બીજુ અમારું કોઈ સેય નઈ... ધાન રાખજો હો બેન..’

ગફારભાઈ સાણંદ પાસેના રેથળ ગામની સીમમાં રહે. તેમને હમણાંથી લકવાની અસર થઈ ગઈ છે. એક વખત સુધી #ગુનાહિતપ્રવૃતિ પણ કરી. પણ પછી સમજાવટથી બધુ મુક્યું. #ડફેરો સાથે કામ શરુ કર્યું એ વખતે ઈયાવામાં રહેતા લતીફભાઈ અને રેથળમાં રહેતા ગફારભાઈના પરિચયમાં આવવાનું થયેલું. વખાના માર્યા ક્યારેક આડા રસ્તા લઈ લેતા, બંને જણાએ પછી તો ચોરી મુકી દીધી. ઉંમરમાં મારા પપ્પા કરતાય મોટા પણ મને બેન કહે. ઘઉંની સીઝનમાં પોંખ લઈને સરખેજ સુધી આપવા આવે. હું પાછી પુછુ કે, ખેતરના ધણીને પુછ્યા વના પોંખ માટે ઘઉં લીધા કે? બંને હસે અને પુછીને લીધા સે બાપલા.. એવો હસતા હસતા જવાબ આપે.

તે પછી તો ગફારભાઈએ ભાગવા ઘઉં વાવવાનું કર્યું. લતીફભાઈ હવે નથી રહ્યા પણ એમના દીકરા આજેય ફોઈ કહીને બોલાવે. 

#વિચરતીજાતિના દરેકને કેટલો ભરોસો છે અમારા ઉપર. કોઈના ધણી થવું એટલે કાળજી લેવાની વાત આવી અને એ કાળજી હું લઈશ એવી એમને ખાત્રી છે.. ક્યું ઋણાનુંબંધ છે આ પરિવારો સાથે સમજાતું નથી... પણ એમનો ભરોસો કાયમ જાળવી રાખુ તેવી સમજણ કુદરત આપે તેવી પ્રાર્થના...

ફોટોમાં ગફારભાઈ...