In 2004 while I was travelling across the villages of South Gujarat to study the condition of tribal working as workers on sugarcane farms I came across Gandhi cap-wearing elderly kaka who had tightly tied a stole around his waist.
“Kaka, why have you tied this stole around your waist?”
“So that I do not hear my hunger speak!”
It was difficult to even watch this elder gentlemen reeling under such situation.
“Governments across the world are searching for a stole like that!” I remember to have remarked jokingly.
There was no one to look after Kaka. There are numerous such elderly living around us as well. They worked to fend themselves but now as age takes over and their energy levels don’t match up, they are in capable to put in hard labour through the day. Many such poor elderly take up begging. It pains to see such elderly human beings stretch their hands in distress, unable to live with dignity.
I have always believed it is our responsibility to take care of this section of our population. Yes, they do get government pensions but they can hardly suffice the expenses towards food, medication and living!! A couple of years back VSSM initiated a program to feed and provide ration and food to the elderly. VSSM became instrumental in providing ration to 100 while cooking-feeding 15 seniors. We say instrumental because it is our well-wishing donors who support the initiatives.
Recently, VSSM’s Ramesh handed ration kits to 19 Devipujak families living in Saapar village in Amreli’s Bagasara. Some families take and secure their ration kits in a trunk as they have no other place to keep it safe.
Every time a team member reaches such families with ration they are showered with blessings.
VSSM team members put in a lot of efforts to identify such deserving elderly. Hope we as a society can take up the responsibility of such small needs of the population around us, no one might have to sleep hungry.
2004માં હું દક્ષીણ ગુજરાતમાં શેરડી કામદારોની સ્થિતિ જાણવા આદિવાસીઓના ગામોમાં ફરી રહી હતી તે વેળા ગડત ગામમાં મને ગાંધી ટોપી પહેરી, પેટ પર કસકસાવીને કપડું બાંધલેું એવા એક કાકા મળ્યા. મે એમને પૂછ્યું કાકા કપડું કેમ બાંધ્યું છે ત્યારે કાકાએ કહેલું,
'ભૂખનો અવાજ સંભળાય નહીં એ માટે...'
કેવી કપરી સ્થિતિ.. ત્યારે જરા મજાકમાં કહેલું આવું કપડું તો વિશ્વભરની સરકારો શોધી રહી છે...
પણ આ કાકાની ચાકરી કરી શકે એવું પાછળ કોઈ હતું નહીં.
આપણી આસપાસ પણ આવા ઘણા વડીલો રહે છે. જેઓ મજૂરી કરીને પેટિયું રળતા. પણ હવે કામ થઈ શકે એવી સ્થિતિ નથી.. એટલે ભીખ માંગીને પુરુ કરે છે.. આવા માવતરોને જોવું ત્યારે જીવ બળી જાય..
સમાજ તરીકે આપણી ફરજ ખરી એવો પ્રશ્ન હંમેશાં થાય.. સરકાર પૈસા આપે પણ એનાથી ખાવા, પીવા, દવા વગેરે બધુ ન થાય...
અમે આવા વડીલોને રાશન આપવાનું શરૃ કર્યું.
100 વડીલોને દર મહિને રાશન ને 15 જણને એક રસોડે જમવાનું આપવામાં VSSM નિમિત્ત બને છે..
આમ તો આ બધુ સંસ્થાને મદદરૃપ થતા પ્રિયજનોના સહયોગથી થાય.. અમે તો નિમિત્ત માત્ર..
તાજેતરમાં અમરેલીના બગસરામાં તેમજ સાપરગામમાં રહેતા સરાણિયા અને દેવીપૂજક સમુદાયના 19 પરિવારોને કાર્યકર રમેશના હસ્તે રાશન આપવામાં આવ્યું.
રાશન લેનાર કેટલાક તો રાશનને લઈને ટંકમાં તાળું મારીને મુકી દે છે. એમની પાસે અન્ય સગવડ આ રાશન સાચવવાની નથી..
ઢગલો આશિર્વાદ જ્યારે કાર્યકર એમના ત્યાં રાશન લઈને પહોંચે ત્યારે એ આપે..
કાર્યકરો પણ આવા વડીલોને શોધવા ભારે જહેમત ઊઠાવે... ખેર સમાજ તરીકે આપણે બધા ભેગા થઈને આવી નાની નાની જવાબદારીઓ સ્વીકારી લઈએ તો કોઈએ ભૂખ્યું સુવુ ન પડે...
 |
| VSSM provided ration kits to devipujak families living in shapar village |
 | |
|
 | |
|
 | |
|
 | |
|
 | |
|
No comments:
Post a Comment