Nomadic and De-notified communities are sure the government will pay attention to their plight and struggle to survive.

Valiben Bajaniya reached the venue of the 'We also Exist'
Convention

Vali Ma #Bajaniya, lives by the roadside near Viramgaum’s Handalpur cross-roads. Her abode is open to sky and her few belongings strewn across where she sits and sleeps near the roadside. Vali Ma is a #widow and physically challenged but she, has never received any assistance from any of the government schemes. Recently the efforts of #VSSM’s Kanubhai helped her obtain a ration card. However, a residential plot for which we have been trying since years, seems a distant dream!

Vali Ma has been staying on wasteland near this crossroads for years but the villagers have had some issues and made her leave the place hence, she now lives next to the road. She came all the way to Palanpur from Viramgaam she walks with her hands and that is what she did. “Can anyone think of giving my hands some rest, I have spent my entire life like so but a house remains out of reach.”

The people of #nomadic and de-notified communities have always believed that the government is their #guardian angel and will work to provide them better life since that has not happened these communities are now getting restless are asking #government to look at them, know that they also exist. They are sure the government will pay attention to their plight and struggle to #survive. Like Vali Ma, they are prepared to endure challenges to put their message across. If the government does not pay attention now, we will walk all the way to #Gandhinagar even with these hands but, will make them notice, ‘we also exist’.

Look how with great difficulty, Vali Ma reached the venue of the ‘We also Exist’ convention.

વિરમગામમાં હાંસલપુર ચોકડી પાસે આભનું ઓઢવાનું ને ધરતીનું પાથરણુ પાથરીને વાલીમા બજાણિયા રહે. વિધવા ને વિકલાંગ વાલી માને ના જડી વિધવા કે વિકલાંગ સહાય. રેશનકાર્ડેએ હમણાં VSSMના કાર્યકર કનુભાઈની મદદથી મળ્યું. બાકી પ્લોટ માટે તો વર્ષોની દોડાદોડી પણ તેનો અંત ના આવ્યો.

ચોકડી પાસેની ખરાબાની જગ્યામાં વર્ષોથી રેતા પણ હમણાં હમણાં ગામના લોકોને કાંઈક વાંધો પડ્યો તે ત્યાંથી કાઢી મુક્યા. હાલ તો રોડની બાજુમાં બે ચાર ગાભા ને ગોદડાં લઈને રહે છે.

અમે પણ છીએ કહેવા એ ઠેઠ વિરમગામથી પગે નહીં પણ હાથે ચાલીને આવ્યા. વાલી માં કે છે એમ ‘ભઈ સાબ હવે મારા હાથને વિશ્રોમ આલો. ઘર આલો. આખી જીંદગી ઓમ જતી રહી પણ ઘર નસીબ ના થ્યું.’

સરકાર અમારી માઈ- બાપ એવું માનનાર તમામ વિચરતી વિમુક્ત જાતિના લોકો હવે સરકાર પાસે જઈને ‘અમે પણ છીએ’ અમારી સામે જુઓની વાત કરવા માંડ્યા છે. વાલીમા જેવી લગન વિચરતી જાતિઓને થઈ છે. એટલે સરકાર અમારી હોમુ તાકશે જ ઈમો બે મત નહીં. ન ના તાક તો ઠેઠ ગોંધીનગર પગે ને પગ ના હોય 

તો હાથે હેડીન જઈશું પણ હવે તો અમાર કઈ જ દેવું સક અમે સીએ...

સંમેલનમાં કેવી મુશ્કેલી વેઠીને વાલી માં પહોંચ્યા એ જાતે જ જુઓ...

#VSSM #MittalPatel #NomadsOfIndia #NomadicTribes #Ba

janiya #AMePanChhiye #Samelan