Water, the most undervalued resource. A priceless commodity that most care the least about. For many, it is always a struggle to access it whether it is for drinking or consumption. The nomadic communities are one of those many. These iterant communities always remain on the move in search of a living, their settlements assembled in the woods and wastelands on the outskirts of the villages. These communities face lots of hardship to access water for their use.
Since ages the responsibility of fetching water has been enshrined upon the women, so what everyone uses it?? Fetching water has always been a women’s duty. They lug water over their head, rest water pots on their waist and walk for kilometres. Balancing 3-4 pots at a time is normal for them. It is an issue that has never been resolved. This constant lifting of heavyweight results in severe injury and permanent damage. There seems to be no radical solution to it.
Recently, thanks to our dear Shri Pravinbhai Mehta, 45 families in Banaskantha found liberation from lifting heavy pots over the heads. These families were gifted Water Wheels. They will no longer need to carry pots over their head.
The water wheel has found acceptance in our neighbouring state of Rajasthan and some African countries.
It is an experiment that we have launched, if these 45 families find it useful and can embrace it we plan to bring in and distribute more of these water wheels.
Bharthari women with their Water Wheels.
પાણી એ પીવાનું હોય કે વાપરવાનું એ મેળવવા ઘણાને ઘણો સંઘર્ષ કરવો પડે..
વિચરતી જાતિના પરિવારો પોતાના કામ ધંધા માટે વિચરણ કરે. તેમના પડાવો પણ ગામથી દૂર વગડાંમાં હોય. આમ અસ્થાયી વસાહતો બાંધીને રહેતા આ પરિવારોને પાણી માટે ઘણી હાલાકી વેઠવાની થાય..
આમ તો પાણી વાપરે બધા પણ એ ભરવાની જવાબદારી મોટા ભાગે બહેનોના શીરે હોય.. બેડા ભરીને ભરીને થાકી ગ્યાનું ઘણી બહેનોના સાંભળે નાની હતી ત્યારે સાંભળતી. આજેય વિચરતી જાતિઓની ઘણી વસાહતોમાં આ સાંભળુ છુ ત્યારે થાય કે આનો ઉકેલ કેવી રીતે લાવવો?
બહેનો કહેતી બેન બેડાં ઉપાડી ઉપાડીને માથાના વાળ જતા રહ્યા..
મુંબઈમાં રહેતા અમારા પ્રિય સ્વજન પ્રવિણભાઈ મહેતાની મદદથી અમે બનાસકાંઠામાં રહેતા 45 પરિવારોની બહેનોને માથે પાણી લાવવામાંથી મુક્તિ અપાવી.
વોટર વ્હીલ.. માથે બેડા ઉચકવા કરતા પાણી લાવવાનું સહેલું માધ્યમ..
આફ્રિકામાં અને રાજસ્થાનમાં આનો ઉપયોગ ઠીક ઠીક થવા માંડ્યો છે.
અમે 45 વોટર વ્હીલ બનાસકાંઠાના ગામોમાં પાણી માટે જેમને ઘણું ચાલવું પડે છે એવી બહેનોને આપ્યા. એક પ્રયોગાત્મક રીતે આ સાધન આપ્યા છે. જો સફળ રહ્યું બહેનોને આ ગમશે તો આગળનું કામ સહેલું બનશે..
ફોટોમાં ઘાણામાં ભરથરી બહેનો પોતાના વોટર વ્હીલ સાથે..
No comments:
Post a Comment